Η σεζόν 1981-82 ήταν κομβική στην πορεία του Σβεν Γκόραν Ερικσον στην προπονητική. Με τον Σουηδό στην τεχνική ηγεσία, η Γκέτεμποργκ κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και έκτοτε άνοιξε ο δρόμος προς την καταξίωση για τον ίδιο. Αποκορύφωμα της καριέρας του η κατάκτηση του πρωταθλήματος Ιταλίας (1999-2000) και του Κυπέλλου Κυπελλούχων (1998-99) με τη Λάτσιο, στην οποία βρέθηκε από το 1997 έως το 2001. Έπειτα ακολούθησε η εθνική ομάδα της Αγγλίας (2001 -06) και σε επίπεδο εθνικών ομάδων, Μεξικό (2008-09), Ακτή Ελεφαντοστού (2010) και από τα τέλη Οκτωβρίου του 2018, οι Φιλιππίνες.
Ο Σουηδός εκλέκτορας ανέλαβε να οδηγήσει τις Φιλιππίνες, στην πρώτη τους παρουσία σε μία τελική φάση Ασιατικού πρωταθλήματος, που θα πραγματοποιηθεί από 5 Ιανουαρίου έως 1 Φεβρουαρίου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η διάρκεια του συμβολαίου που υπέγραψε ο Ερικσον με την ποδοσφαιρική ομοσπονδία των Φιλιππίνων είναι διάρκειας έξι μηνών. Όπως τονίστηκε από τον αθλητικό διευθυντή Νταν Παλάμι, αναφορικά με την πρόσληψη του 70χρονου: «Με τη φήμη του, τη γνώση του και την εμπειρία του, δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα οδηγήσει την ομάδα στο επόμενο επίπεδο. Υπήρχαν αρκετοί ενδιαφερόμενοι για τον Ερικσον, αλλά του «πουλήσαμε» την ιδέα να αφήσει εποχή, στις Φιλιππίνες».
Ο Πιερ Γιανκχάσμπαντ, είναι ο ηγέτης των Φιλιππίνων σε επίπεδο παικτών. Ο 31χρονος, γεννημένος στην Αγγλία επιθετικός, μετράει ήδη 52 τέρματα με την εθνική ομάδα και ο πρώτος σκόρερ της, αλλά και πρώτος σε διεθνείς συμμετοχές (101). Από την περσινή σεζόν αγωνίζεται στο εγχώριο πρωτάθλημα, με την Νταβάο Ακουίλας ενώ άρχισε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Τσέλσι, όπου αγωνίστηκε μόνο στη δεύτερη ομάδα.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον, το γεγονός πως ο Γιανγκχάσμπαντ φέρεται να έχει ανακαλυφθεί από παιχνίδι (πχ football manager) και να έχει εισηγηθεί σχετικά κάποιο άτομο στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία, αναφορικά με τη διαθεσιμότητά του στις Φιλιππίνες (λόγω καταγωγής της μητέρας).
Με Μαρσέλο Λίπι η Κίνα
Έναν παλιό γνώριμο, θα βρει στην τελική φάση του Ασιατικού πρωταθλήματος ο Σβεν Γκόραν Ερικσον. Τον Μαρσέλο Λίπι, ο οποίος από τον Αύγουστο του 2016 βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία της Κίνας. Οι δύο ομάδες θα βρεθούν στον ίδιο όμιλο (τον τρίτο). Η Κίνα δίνει για 12η σερί φορά το παρών σε τελική φάση και έχει να επιδείξει δύο δεύτερες θέσεις κατά το παρελθόν, το 1984 και το 2004. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως το πρώτο επίσημο ματς για την Κίνα, ήταν το 1913, απέναντι στις Φιλιππίνες, στις οποίες είχε ηττηθεί 2-1.
Ο Μαρσέλο Λίπι πριν αναλάβει την εθνική ομάδα της Κίνας είχε θητεύσει στο εγχώριο πρωτάθλημα με την Γκουαντζού Εβεργκράντε με την οποία κατέκτησε 3 πρωταθλήματα αλλά και το Τσάμπιονς Λιγκ Ασίας. Πρόκειται για τον πρώτο προπονητή στην ιστορία που καταφέρνει να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ στις δύο αυτές γεωγραφικές ζώνες. Ο Λίπι, ήταν παράλληλα και ο πρώτος που κατέκτησε Τσάμπιονς Λιγκ (στην Ευρώπη) αλλά και Παγκόσμιο Κύπελλο (με την Ιταλία το 2006). Μόνο αυτός και ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε το έχουν κάνει πράξη.
Κάτοχος η Αυστραλία, έχει παίξει και το Ισραήλ
Από το 2005, η Αυστραλία έχει αποχωρήσει από τη γεωγραφική ζώνη της Ωκεανίας και μετέχει σε αυτή της Ασίας, στο ποδόσφαιρο. Μετείχε για πρώτη φορά το 2007, φτάνοντας στα προημιτελικά, το 2011 ήταν φιναλίστ ενώ το 2015, στην τελευταία χρονικά διοργάνωση, κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας τον Αγγελο Ποστέκογλου ως προπονητή. Από τον Μάρτιο του 2018, στο «τιμόνι» της βρίσκεται ο 55χρονος Γκράχαμ Αρνολντ. Είναι η δεύτερη θητεία του στην Αυστραλία, μετά το 2005-06 ενώ τη διετία 2008-10 βρισκόταν στην ομάδα ως βοηθός προπονητή. Σαν παίκτης, αγωνιζόταν στην επίθεση και έκανε καριέρα σε Βέλγιο και Ολλανδία.
Ο 38χρονος πλέον Τιμ Κάχιλ, είναι το πιο αναγνωρίσιμο όνομα στο ρόστερ της. Ο Κάχιλ είναι και ο πρώτος σκόρερ της Αυστραλίας, με 50 γκολ σε 107 συμμετοχές. Να σημειωθεί, πως στην εθνική Αυστραλίας αγωνίζεται και ο Απόστολος Γιάννου (6 συμ/1 γκολ μέχρι στιγμής). Ο Γιάννου, έχει χριστεί διεθνής και με την Ελλάδα (1 συμ.), αλλά από τον Φεβρουάριο του 2016 και μετά από απόφασή του, αγωνίζεται με την Αυστραλία. Φέτος, ο 28χρονος επιθετικός, σε συλλογικό επίπεδο, αγωνίζεται στο πρωτάθλημα Κύπρου και την ΑΕΚ Λάρνακας.
Αξίζει να αναφερθεί πως κατά το παρελθόν, συμμετοχές στο Ασιατικό πρωτάθλημα έχει να επιδείξει και το Ισραήλ. Έδωσε το παρών για 4 (σερί) συμμετοχές από το 1956 έως το 1968. Το Ισραήλ κατέκτησε το τρόπαιο το 1964 και αποχώρησε επίσημα από τη γεωγραφική ζώνη της Ασίας (στο ποδόσφαιρο) το 1974.
Η πολυνίκης Ιαπωνία και οι «νέοι»
Τις περισσότερες κατακτήσεις έχει η Ιαπωνία. Τέσσερις φορές στέφθηκε πρωταθλήτρια Ασίας με πιο πρόσφατη το 2011. Ο 50χρονος Χάιμε Μοϊράσου, από τις 16 Ιουλίου την καθοδηγεί. Στην τελευταία χρονικά διοργάνωση που συμμετείχε, το 2015, έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Για πρώτη φορά στο Ασιατικό πρωτάθλημα κάνουν την εμφάνισή τους, μαζί με τις Φιλιπππίνες, Υεμένη (έχει μία συμμετοχή το 1976 ως Βόρεια Υεμένη) και Κιργιστάν. Από το 1984 άρχισε να συμμετέχει σε προκριματικές φάσεις η Υεμένη και από το 1996 το Κιργιστάν.
Συνολικά 24 ομάδες θα λάβουν μέρος στην τελική φάση της διοργάνωσης, από τις 16 που συμμετείχαν μέχρι τώρα. Είναι χωρισμένες σε 6 ομίλους των 4 ομάδων και την πρόκριση στην επόμενη φάση (των νοκ-άουτ) παίρνουν οι δύο πρώτες από κάθε όμιλο και οι 4 καλύτεροι τρίτοι.
Αναλυτικά, οι ομάδες που συμμετέχουν στη διοργάνωση και οι όμιλοι:
Α όμιλος: Η.Α.Ε, Ταϊλάνδη, Ινδία, Μπαχρέιν
Β όμιλος: Αυστραλία, Συρία, Παλεστίνη, Ιορδανία
Γ όμιλος: Νότια Κορέα, Κίνα, Κιργιστάν, Φιλιππίνες
Δ όμιλος: Ιράν, Ιράκ, Βιετνάμ, Υεμένη
Ε όμιλος: Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Λίβανος, Βόρεια Κορέα
Στ όμιλος: Ιαπωνία, Ουζμπεκιστάν, Ομάν, Τουρκμενιστάν
** Από την προημιτελική φάση της διοργάνωσης, θα ισχύσει το VAR (video assistant referee).
