el
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Η μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών στην ιστορία!

Τα ταξίδια που κάνουν οι οπαδοί για να υποστηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα είναι συνήθως αυτά που αφήνουν και τα πιο έντονα σημάδια στη μνήμη. Οι «εκδρομές», όπως λένε οι οργανωμένοι, προσφέρουν πάντα έντονες αναμνήσεις και τεράστια συναισθήματα, χαράς ή λύπης στο τέλος, μα πάνω απ’όλα υπερηφάνειας που ήσουν εκεί και υποστήριξες την ομάδα που αγαπάς στην έδρα του αντιπάλου.
Κατά καιρούς έχουν γίνει τεράστιες μετακινήσεις φιλάθλων σε όλο το κόσμο. Εκδρομές που έγραψαν ιστορία και που κάθε οπαδός υποστηρίζει ότι αυτή που έχει ζήσει ο ίδιος με την ομάδα του είναι και «η καλύτερη», «η μεγαλύτερη», «η πιο παθιασμένη». Τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που συνέβη το 1976, που αλλού, στη Βραζιλία.
Το πρωτάθλημα πλησίαζε προς τη λήξη του και η τότε διεξαγωγή του προέβλεπε δύο ημιτελικούς στην έδρα των ομάδων που είχαν πλεονέκτημα και στη συνέχεια το μεγάλο τελικό για την ανάδειξη του πρωταθλητή της σαιζόν 1976. Το ζευγάρι του ενός ημιτελικού ήταν Ιντερνασιονάλ-Ατλέτικο Μινέιρο και το ζευγάρι του άλλου, το οποίο είναι και αυτό που μας ενδιαφέρει, ήταν το Φλουμινένσε-Κορίνθιανς.
Ο ημιτελικός είχε οριστεί για τις 5 Δεκεμβρίου στην έδρα της Φλουμινένσε, το Μαρακανά στο Ρίο. Αρκετές ημέρες πριν, οι διοικήσεις των τεσσάρων φιναλίστ συναντήθηκαν στην ομοσπονδία της χώρας για να ορίσουν τα διαδικαστικά και τις τελευταίες λεπτομέρειες. Εκεί, ο πρόεδρος της Κορίνθιανς ζητάει από τον ομόλογό του της Φλουμινένσε 80.000 εισιτήρια, για να πάρει αρνητική απάντηση. Επιμένει όμως και απευθυνόμενος στο πρόεδρο της ‘’Φλου’’, λέει ότι θα πληρώσει προκαταβολικά. Αυτή η τελευταία κουβέντα του, ήταν αυτή που άνοιξε την συζήτηση σοβαρά.
Η ημερομηνία διεξαγωγής του μεγάλου ημιτελικού πλησίαζε και οι πρόεδροι των δύο ομάδων είχαν επεκτείνει τη κόντρα τους για τα εισιτήρια στα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μέσα της χώρας. Η Φλουμινένσε ήταν η καλύτερη ομάδα της εποχής και το μεγάλο φαβορί του αγώνα. Ο πρόεδρος της οποίας δεν έχανε ευκαιρία να ειρωνευτεί τη Κορίνθιανς και τους οπαδούς της σε κάθε δημόσια εμφάνιση του. Τόνιζε συνεχώς, ότι η Φλουμινένσε θα προκριθεί και θα πάρει το πρωτάθλημα και πως δεν πρόκειται , ακόμα και αν της δώσει τελικά όσα ζητάει, να πουλήσει 80.000 εισιτήρια η Κορίνθιανς, ακόμα και αν φέρουν νεκρούς στο γήπεδο.
Αυτό ήταν…
Η λέξη τρέλα είναι λίγη για να περιγράψει αυτό που επικρατεί στις τάξεις των οπαδών της «Τιμάο». Οι πιέσεις γίνονται αφόρητες και τελικά πιάνουν τόπο. Την Παρασκευή πριν την διεξαγωγή του ημιτελικού, η διοίκηση παίρνει στα χέρια της τα πρώτα 52.000 εισιτήρια. Στα σημεία πώλησης στο Σάο Πάολο επικρατεί παροξυσμός και εξαφανίζονται σε μόλις 3 ώρες. Το ίδιο έγινε και σε άλλες μικρότερες πόλεις που διατέθηκαν κάποια απο αυτά, με τους φίλους της Κορίνθιανς να τα εξαφανίζουν. Τα υπόλοιπα θα περίμεναν τους «Κορινγκάο» σε ειδικά εκδοτήρια στο Ρίο.
Βρισκόμαστε στο 1976 και οι μετακινήσεις δεν είναι τόσο εύκολες όσο σήμερα. Τα 450 χιλιόμετρα όμως, που χωρίζουν το Σάο Πάολο από το Ρίο Ντε Τζανέιρο, δεν είναι ικανά να κάμψουν το πάθος του κόσμου. Τα 500 ναυλωμένα λεωφορεία ήταν πολύ λίγα. Ο κόσμος της Κορίνθιανς ξεκίνησε για τον ημιτελικό με κάθε τρόπο. Αεροπλάνα, τρένα, φορτηγά εταιρειών, μηχανές, ακόμα και ποδήλατα, δημιουργούν ένα ασπρόμαυρο ποτάμι με κατεύθυνση το Μαρακανά.
Οι περισσότεροι θα φτάσουν στο Ρίο από το Σάββατο και η πόλη βάφεται στα χρώματα της «Τιμάο». Χιλιάδες από αυτούς δεν έχουν καν εισιτήριο και οργώνουν όλη τη πόλη για ένα μαγικό χαρτάκι. Εκατοντάδες από αυτούς απευθύνονται ακόμα και στη διοίκηση, ακόμα και τους οπαδούς της Φλουμινένσε. Χωρίς να προκληθεί το παραμικρό, παρά τον όγκο και το πάθος των οπαδών, ξημερώνει η Κυριακή του μεγάλου ματς. Τα μαγαζιά στις περιοχές γύρω από το Μαρακανά έχουν ξεπουλήσει. Τσιγάρα, αλκοόλ και φαγητό είναι είδος προς εξαφάνιση σε όλη τη περιοχή.
Οι θύρες του σταδίου άνοιξαν τουλάχιστον 4 ώρες πριν την έναρξη του αγώνα και αυτό γεμίζει ασφυκτικά από νωρίς. Υπολογίζεται ότι στο γήπεδο βρίσκονται πάνω από 170.000 κόσμος. Η εικόνα όμως στη πλευρά των «φιλοξενούμενων» είναι εκπληκτική. Το μισό Μαρακανά ειναι στα χρώματα της Κορίνθιανς. Η ομάδα του Σάο Πάολο έχει στο πλευρό της 70.000 με 80.000 κόσμο με τόσο πάθος, που μοιάζουν να είναι διπλάσιοι. Οι παίχτες δείχνουν να μην μπορούν να πιστέψουν αυτό που ζουν μόλις βγαίνουν στο γήπεδο και δίνουν όρκο πρόκρισης ώστε να τους αποζημιώσουν.
Η Φλουμινένσε είναι καλύτερη, το πείσμα όμως των ποδοσφαιριστών της Κορίνθιανς είναι τεράστιο. Αντιστέκονται σθεναρά και καταφέρνουν να στείλουν τον ημιτελικό στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Εκεί, μετά από μια συγκλονιστική διαδικασία, η «Τιμάο» παίρνει την πρόκριση, βάζοντας φωτιά στο μισό Μαρακανά αλλά και σε όλο το Σάο Πάολο. Η ομάδα όμως, είχε κάνει ήδη την υπέρβαση της, «άδειασε» μετά από εκείνο το ματς και στο τελικό ηττήθηκε εύκολα με 2-0 από την Ιντερνασιονάλ που στέφθηκε πρωταθλήτρια.
Η διοίκηση ενίσχυσε πάρα πολύ την ομάδα την επόμενη σεζόν. Ο λόγος λέγεται ότι ήταν η θέληση να αποζημιώσει με ένα πρωτάθλημα το κόσμο της, για αυτό που έζησαν ένα χρόνο νωρίτερα στο Μαρακανά. Και το κατάφερε. Πήρε τον τίτλο του 1977, 23 χρόνια μετά την τελευταία κατάκτησή της.
Ίσως ποτέ άλλοτε η παρουσία των φίλων μιας ομάδας σε έναν αγώνα να μην έπαιξε μεγαλύτερο ρόλο, όχι μόνο στην εξέλιξη του, αλλά και στην εξέλιξη ενός ολόκληρου ποδοσφαιρικού οργανισμού, όπως έγινε με την Κορίνθιανς. Σίγουρα όμως, έμεινε στην ιστορία ως η μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

~Ο Λογιστής~

Δημοφιλή Άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ