Ιδρύθηκε στις 20/3/1935 και εδρεύει στο Φλορένσιο Βαρέλα, μία περιοχή του ευρύτερου Μπουένος Άιρες, που πήρε το όνομά της από τον ομώνυμο Αργεντίνο δημοσιογράφο, ποιητή και συγγραφέα (1808-1848). Αυτά, ως πρώτες συστάσεις.
Η Ντεφένσα Χουστίσια (‘El Halcon’ το προσωνύμιό της: «Το Γεράκι»), είναι από τις λίγες ομάδες στην Αργεντινή που έχουν διανύσει όλη τη διαδρομή, από τις χαμηλότερες κατηγορίες έως και την Πριμέρα Ντιβισιόν, όπου ανέβηκε για πρώτη φορά στην ιστορία της το 2014. Αλλά, δεν έμεινε εκεί.
Το 2017 έπαιξε στο Κόπα Σουνταμερικάνα, καταγράφοντας μια ιστορική πρόκριση επί της «μεγάλης» Σάο Πάουλο, ενώ το 2018 έφτασε μέχρι τα προημιτελικά της ίδιας διοργάνωσης, όπου αποκλείστηκε με τον κανονισμό του εκτός έδρας γκολ (ήττα 2-0 εκτός, νίκη 3-1 εντός) από τη μετέπειτα φιναλίστ κολομβιανή Τζούνιορ. Φέτος έμεινε εκτός στον 1ο γύρο από την Μποταφόγκο, αλλά το 2020 θα συμμετάσχει στο Κόπα Λιμπερταδόρες, την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ν. Αμερικής.
Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, η Ντεφένσα του χαμηλού μπάτζετ διεκδικεί επί ίσοις όροις τον φετινό τίτλο στην Αργεντινή, κάτι που ουδείς θα μπορούσε να διανοηθεί πριν λίγα χρόνια. Η πορεία της, πάντως, δεν οφείλεται σε ένα ξαφνικό «θαύμα», αλλά αποτελεί φυσική απόρροια ενός πλάνου που φέρει τη σφραγίδα του Σεμπαστιάν Μπεκατσέσε.
Από 22 ετών βοηθός του Χόρχε Σαμπαόλι σε ομάδες του Περού (Σπορτ Μπόις, Κορονέλ Μπολονιέσι, Σπόρτινγκ Κριστάλ), της Χιλής (Ο’ Χίγκινς, Ουν. ντε Τσίλε) και του Εκουαδόρ (Εμελέκ), καθώς επίσης στην εθνική Χιλής, ο 38χρονος σήμερα Μπεκατσέσε, θαυμαστής του Μαρσέλο Μπιέλσα, ξεκίνησε τη σόλο καριέρα σε Ουν. ντε Τσίλε (Δεκέμβριος 2015-Σεπτέμβριος 2016) και Ντεφένσα (Νοέμβριος 2016-Ιούνιος 2017), πριν αναλάβει την U20 της Αργεντινής και πάει με την «αλμπισελέστε» στο αποτυχημένο, για την ίδια, Μουντιάλ της Ρωσίας (2018), πάλι στο πλευρό του Σαμπαόλι.
Τον Ιούλιο, λοιπόν, ο Μπεκατσέσε επέστρεψε στο Φλορένσιο Βαρέλα (ρεκόρ 15-4-5 στο πρώτο του πέρασμα) και από την αρχή η Ντεφένσα βγήκε να παίξει, χωρίς να φοβηθεί κανέναν αντίπαλο. Πιέζει, τρέχει, ανοίγει το γήπεδο, κοιτάζει πάντα το αντίπαλο τέρμα, είναι ομάδα που έχει γίνει συνώνυμο, πλέον, του ελκυστικού, επιθετικού ποδοσφαίρου.
Έφυγε για πρώτη φορά νικήτρια από το «Μονουμεντάλ» της Ρίβερ Πλέιτ, κατέγραψε την πρώτη νίκη της ιστορία της κόντρα στη Σαν Λορέντζο, νίκησε την Ιντεπεντιέντε, τη Βέλεζ και η πρώτη και μοναδική της ήττα σημειώθηκε την 20ή αγωνιστική, από την Μπόκα Τζούνιορς (0-1).
Ακόμα και στις μέτριες βραδιές της, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που την κρατάει όρθια σε αυτή τη φρενήρη πορεία: δεν τα παρατάει ποτέ. Μέσα στο 2019, έχει σημειώσει 5 νίκες σκοράροντας μετά το 80ό λεπτό και είναι πρώτη στον σχετικό πίνακα, με 13 γκολ (8 η Ατλέτικο Τουκουμάν, 6 η Μπόκα)!
- 1-0 τη Σαν Λορέντζο (εντός) στο 92’
- 2-1 τη Σαν Μαρτίν Τουκουμάν (εκτός), με τέρματα στο 82’ και το 92’
- 2-1 την Αρχεντίνος Τζούνιορς (εντός), γυρίζοντας το ματς στο 73’ και το 95’
- 1-0 την Αλντοσίβι (εκτός) με γκολ στο 80’
- 3-2 την Μπάνφιλντ (εντός) στο 89’
Η πλειοψηφία των παικτών της Ντεφένσα προέρχεται από τα «αζήτητα» των «μεγάλων» ομάδων. Απορρίφθηκαν από εκείνες, βρήκαν όμως τον ρόλο τους, ανέδειξαν τις αρετές τους και «κούμπωσαν» ιδανικά στο σύστημα του τελειομανή, τρελού με το ποδόσφαιρο, Μπεκατσέσε, που κοιμάται τις 4 από τις 7 μέρες της εβδομάδας στις εγκαταστάσεις του συλλόγου.
Και, για να αποδίδονται τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, όλα ξεκινούν από τη φιλοσοφία της διοίκησης, υπό την προεδρία του Χοσέ Λέμε. Ποτέ δεν φοβήθηκε το «άγνωστο» και μπορεί, τελικά, να πέρασαν 10 προπονητές σε αυτή τη λαμπρή δεκαετία, όλοι τους όμως -αποδείχθηκε ότι- έβαλαν το δικό τους λιθαράκι, ώστε να αποκτήσει η Ντεφένσα τη δική της επιθετική ταυτότητα και να αποβάλει τον φόβο απέναντι στους «μεγάλους».
Την τελευταία αγωνιστική (7/4), η Ντεφένσα παίζει στην έδρα της πρωτοπόρου και πανάκριβης Ράσινγκ. Μεσολαβούν τα ματς που πρέπει να πάρει με Πατρονάτο (Κυριακή 17/3, εκτός) και Ουνιόν (31/3, εντός), ώστε να γίνουμε μάρτυρες ενός απρόσμενα μοναδικού «τελικού».
