Τρεις δεκαετίες μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, Ουνιόν και Χέρτα θα αναμετρηθούν το Σάββατο (2/11, 19:30) για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε επίπεδο Μπουντεσλίγκα.
Το Βερολίνο ποτέ δεν φημιζόταν για την ποδοσφαιρική του παράδοση.
Αυτό το Σάββατο, ωστόσο, το ντέρμπι της πόλης ανάμεσα στην Ουνιόν και τη Χέρτα είναι δεδομένο πως θα τραβήξει παγκοσμίως τα βλέμματα πάνω του διότι είναι ένα παιχνίδι που εκτός από ποδόσφαιρο κουβαλά πολιτική και ιστορία, σε μία πόλη που κάποτε ήταν χωρισμένη στα δύο.
Τα γήπεδά τους απέχουν μόλις 26 χιλιόμετρα, όμως για πολλά χρόνια η απόσταση μεταξύ των δύο συλλόγων ήταν πολύ μεγαλύτερη. Από τη μία η Ουνιόν της κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας και από την άλλη η Χέρτα της καπιταλιστικής Δυτικής Γερμανίας.
Οι Βερολινέζες της Μπουντεσλίγκα
Η Ουνιόν Βερολίνου τον περασμένο Μάιο εξασφάλισε την παρθενική άνοδο της ιστορίας της στην Μπουντεσλίγκα. Έγινε, έτσι, η πέμπτη ομάδα της πρωτεύουσας που παίζει στη μεγάλη κατηγορία.
Οι άλλες τέσσερις είναι η Τασμάνια 1900, η Μπλάου-Βάις, η Τένις Μπορούσια και φυσικά η Χέρτα, η οποία μετρά 36 χρόνια παρουσίας στο κορυφαίο επίπεδο.
Στο παρελθόν έχουν διεξαχθεί μόνο τέσσερα ντέρμπι του Βερολίνου σε επίπεδο Μπουντεσλίγκα, τη δεκαετία του ’70, όταν στη μεγάλη κατηγορία συνυπήρχαν η Χέρτα και η Τένις Μπορούσια.
Εκείνα τα ντέρμπι, όμως, ήταν ανάμεσα σε ομάδες του δυτικού Βερολίνου. Αυτή, λοιπόν, είναι η κρίσιμη διαφορά, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία της μεγάλης γερμανικής κατηγορίας θα αναμετρηθούν μία ομάδα από το δυτικό και μία από το ανατολικό Βερολίνο.
«Το τείχος της ντροπής»
Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία χωρίστηκε στα δύο, με βάση τις ζώνες επιρροής. Η δυτική πλευρά ήταν υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, ενώ η ανατολική υπό τον έλεγχο της Σοβιετικής Ενωσης.
Το Βερολίνο βρισκόταν εξ ολοκλήρου στο έδαφος της Ανατολικής Γερμανίας, ωστόσο με την κλιμάκωση του Ψυχρού Πολέμου η τότε κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας ξεκίνησε το 1961 την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου περιμετρικά της δυτικής πλευράς της πόλης.
Έκτοτε, ενώ οι άνθρωποι που κατοικούσαν στη δυτική πλευρά μπορούσαν να περνούν στην ανατολική μέσω συγκεκριμένων σημείων όπου πραγματοποιούνταν αυστηροί έλεγχοι, στους ανατολικούς η είσοδος στο δυτικό κομμάτι ήταν από δύσκολη έως ανέφικτη, αφού πρακτικά είχε απαγορευτεί.
Το Βερολίνο ως πόλη χωρίστηκε στα δύο και αυτό που ξεκίνησε ως πολιτική διαίρεση είχε στη συνέχεια κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις, αφού η ζωή των δύο πλευρών της πρωτεύουσας άρχισε να αποκλίνει.
Αλληλεγγύη μεταξύ Χέρτα και Ουνιόν
Σε αθλητικό επίπεδο, στην Ανατολική Γερμανία κυριαρχούσαν ομάδες όπως η Φόρβερτς Βερολίνου και η Ντινάμο Βερολίνου. Μάλιστα, η δεύτερη είχε συνδεθεί με τη μυστική αστυνομία της Στάζι.
Η Ουνιόν ιδρύθηκε το 1966 και η μεγαλύτερη επιτυχία της ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου της Ανατολικής Γερμανίας το 1968. Είχε πάντα την ταμπέλα της αντιδραστικής ομάδας και γι’ αυτό τα ντέρμπι με την «αγαπημένη» του συστήματος Ντινάμο χαρακτηρίζονταν από τρομερό φανατισμό.
Αντίθετα, οι οπαδοί της Ουνιόν με τους οπαδούς της Χέρτα διατηρούσαν φιλικές σχέσεις. Είναι ενδεικτικό πως φίλοι της Χέρτα περνούσαν στο ανατολικό Βερολίνο και παρακολουθούσαν αγώνες της Ουνιόν στο «Αλτεν Φερστεράι», το οποίο έγινε ένας τόπος διαμαρτυρίας ενάντια στο ανατολικό γερμανικό κράτος.
Ως ένδειξη ανταπόδοσης, οι φίλοι της Ουνιόν συνόδευαν τη Χέρτα στα ευρωπαϊκά παιχνίδια της στην ανατολική Ευρώπη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι στην Πράγα το 1979 για το Κύπελλο UEFA, όπου η «Γηραιά Κυρία» είχε στο πλευρό της 30.000 οπαδούς, εκ των οποίων οι μισοί ταξιδιώτες από το ανατολικό Βερολίνο!
Το πρώτο τους παιχνίδι
Η αλληλεγγύη μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων συνεχίστηκε και μετά την ένωση του Βερολίνου. Είναι χαρακτηριστικό πως δύο μέρες μετά την πτώση του τείχους το 1989 η Χέρτα φιλοξένησε τη Βατενσάιντ σε παιχνίδι ανόδου για την 1η κατηγορία.
Η «Γηραιά Κυρία» συνήθως μάζευε 10.000 θεατές τότε στο «Ολίμπια Στάντιον», σε εκείνο το ματς όμως η προσέλευση ξεπέρασε τις 44.000, καθώς στο πλήθος βρέθηκαν και πολλοί Βερολινέζοι από την ανατολική πλευρά, που είχαν λάβει δωρεάν εισιτήρια.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 27/1/1990, διεξήχθη ο πρώτος ιστορικά αγώνας μεταξύ της Χέρτα και της Ουνιόν. Οι δύο ομάδες αναμετρήθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο μπροστά σε 51.270 θεατές σε ένα φιλικό παιχνίδι εορτασμού για την επανένωση. Οι οπαδοί των δύο συλλόγων είδαν τον αγώνα αγκαλιά, μέσα σε δάκρυα συγκίνησης.
Διαφορετικοί δρόμοι μετά την επανένωση
Οι παγιωμένες διαφορές σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, ανάμεσα στη δυτική και ανατολική πλευρά της πόλης, προφανώς είχαν αντίκτυπο και στον αθλητισμό.
Με την επανένωση, η Γερμανία απέκτησε κανονικό εθνικό πρωτάθλημα με τη συμμετοχή ομάδων και από τις δύο πλευρές της χώρας. Ωστόσο, ενώ η Χέρτα προήχθη στην Μπουντεσλίγκα, η Ουνιόν με τα περιορισμένα οικονομικά μέσα πάλευε στην 3η κατηγορία.
Τελικά, η «Σιδερένια», όπως είναι το παρατσούκλι της Ουνιόν, κατάφερε το 2001 να προβιβαστεί στην Τσβάιτελιγκα και μάλιστα εκείνη τη χρονιά έγινε η πρώτη ομάδα από την τρίτη την τάξει κατηγορία της χώρας που εξασφάλισε ευρωπαϊκή έξοδο ως φιναλίστ του κυπέλλου!
Ο δρόμος όμως της Ουνιόν στην Β’ Κατηγορία δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Μέσα σε πέντε χρόνια κατρακύλησε ξανά στη Δ’ Κατηγορία και κινδύνευσε να πέσει ακόμη πιο χαμηλά, διότι για να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα έπρεπε να βρει 1,45 εκατ. ευρώ και τα ταμεία της ήταν βέβαια άδεια.
Τη λύση έδωσαν οι οπαδοί της με μία πολύ έξυπνη εκστρατεία, την οποία ονόμασαν «Bleed for Union». Στη Γερμανία οι αιμοδότες πληρώνονται, επομένως οι φίλοι της «Σιδηρένιας» αποφάσισαν μαζικά να δώσουν αίμα για να μαζέψουν λεφτά, τα οποία κατόπιν έδωσαν στον σύλλογο.
Μέσα από αυτήν την κίνηση η Ουνιόν ορθοπόδησε, έφτασε ξανά στην Τσβάιτε το 2009 και ύστερα από εννιά συναπτά έτη παρουσίας στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία ήρθε η στιγμή να συναντήσει τη Χέρτα στην Μπουντεσλίγκα.
Ισορροπημένη παράδοση
Σε επίσημο επίπεδο, Ουνιόν και Χέρτα έχουν συναντηθεί τέσσερις φορές στο παρελθόν και συγκεκριμένα στις δύο σεζόν (2010/11, 2012/13) όπου η «Γηραιά Κυρία» υποβιβάστηκε στην Τσβάιτε, κερδίζοντας όμως άμεσα την επάνοδό της στην κορυφαία κατηγορία.
Τον Σεπτέμβριο του 2010 αναδείχθηκαν ισόπαλες 1-1 στην έδρα της Ουνιόν, στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της ιστορίας τους. Έκτοτε ακολούθησε μία νίκη της Ουνιόν, μία της Χέρτα και ακόμη μία ισοπαλία, επομένως υπάρχει απόλυτη ισορροπία (1-2-1) στα μεταξύ τους ματς.
Οι διαφορετικές οπτικές του σήμερα
Στην παρούσα φάση οι σχέσεις των δύο ομάδων έχουν ψυχρανθεί ελαφρώς συγκριτικά με ό,τι συνέβαινε στις προηγούμενες δεκαετίες, αν και κανένας δεν αποδέχεται ότι η αντιπαλότητα εδράζεται στο χάσμα που υπήρξε μεταξύ ανατολικού και δυτικού Βερολίνου.
Σε κάθε περίπτωση, η Χέρτα είναι ένας σύλλογος με απήχηση σε ολόκληρο το Βερολίνο και στις 12 συνοικίες της πρωτεύουσας, αντίθετα η Ουνιόν αντλεί τους υποστηρικτές της κυρίως από την περιοχή του Κέπενικ, ο πληθυσμός της οποίας παραδοσιακά αποτελείται από ανθρώπους της εργατικής τάξης.
«Προσωπικά θυμάμαι ότι διαχρονικά διατηρούσαμε φιλικές σχέσεις με την Ουνιόν. Η αντιπαλότητα που υπάρχει σήμερα έχει αυξηθεί για διαφόρους λόγους. Κατά τη γνώμη μου όμως πρέπει να μείνει στο γήπεδο», σχολίασε ο τεχνικός της Χέρτα, Άντε Κόβιτς.
Η Χέρτα το καλοκαίρι πριν καταρτιστεί το πρόγραμμα της Μπουντεσλίγκα ζήτησε το ντέρμπι του Βερολίνου να διεξαχθεί το Σάββατο στις 9/11, ακριβώς δηλαδή στην επέτειο από τα 30 χρόνια της πτώσης του Βερολίνου, υποστηρίζοντας πως θα ήταν μία φανταστική ημέρα για το ντέρμπι της πόλης.
Ο πρόεδρος της Ουνιόν, όμως, Ντιρκ Τσίνγκλερ είχε διαφορετική άποψη και έτσι το μεγάλο παιχνίδι ορίστηκε στις 2 Νοεμβρίου: «Για μένα παραμένει ένα ντέρμπι, αυτό σημαίνει αντιπαλότητα και ποδοσφαιρικός πολεμικός αγώνας. Θα ήταν παράλογο να δώσουμε σε αυτό το ματς φιλικό χαρακτήρα στο πλαίσιο της γερμανικής ένωσης».
Οι παλιοί οπαδοί της Ουνιόν δεν συμμερίζονται την οπτική του Τσίνγκλερ. Ο 60χρονος Αντρέας Κράμερ, που υποστηρίζει τη «Σιδερένια» για πάνω από 40 χρόνια πιστεύει ότι το ματς με τη Χέρτα «δεν είναι ένα ντέρμπι, αλλά ένα ματς για το πρωτάθλημα της πόλης. Είμαστε φίλοι με τη Χέρτα, όχι εχθροί». Ο Κράμερ, πάντως, παραδέχεται ότι οι νεότερες γενιές δεν αποδέχονται εύκολα τη Χέρτα, ούτε θα πανηγυρίσουν ποτέ για αυτήν.
Από την πλευρά του, ο 55χρονος Μάνον Ντούερινγκ, που είναι οπαδός της Χέρτα, πιστεύει πως μόνο καλό μπορεί να κάνει στην ομάδα του η ανάπτυξη της Ουνιόν. «Αν η Ουνιόν μεγαλώσει θα επωφεληθεί και η Χέρτα σε μία πόλη που το ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο σημαντικό».
Με τη σειρά του ο Τίμο Ντόμπερτ, 30 χρονών, επίσης φίλος της Χέρτα ονειρεύεται «το Βερολίνο ως τη μοναδική ευρωπαϊκή πόλη που στο ποδοσφαιρικό της ντέρμπι θα πανηγυρίζουν οι οπαδοί και των δύο ομάδων μαζί».
Η ανησυχία της αστυνομίας
Η αστυνομία του Βερολίνου, πάντως, βρίσκεται σε εγρήγορση εδώ και μήνες για το παιχνίδι του Σαββάτου καταστρώνοντας επιχειρησιακά πλάνα.
Από το καλοκαίρι άρχισε τις ενημερώσεις στους συνδέσμους οπαδών των δύο ομάδων και την ημέρα του αγώνα θα βρίσκεται επί ποδός με ισχυρότατες δυνάμεις.
Στο «Aλτεν Φερστεράι» φυσικά δεν θα πέφτει καρφίτσα καθώς θα βρεθούν περισσότεροι από 22.000 φίλαθλοι στις εξέδρες του. Ανάμεσά τους και 2.000 φίλοι της Χέρτα.
Παρότι λοιπόν το παρελθόν των δύο συλλόγων δεν προμηνύει επεισόδια, υπάρχει πάντα ανησυχία για ένα τόσο μεγάλο γεγονός που όλοι εύχονται να εξελιχθεί σε μία γιορτή του αθλητισμού. Ένα ντέρμπι εκ των πραγμάτων μοναδικό που φιλοδοξεί να εκπέμψει μήνυμα ενότητας και όχι έχθρας.
