Στην 6η θέση της Πρέμιερ Λιγκ, με αρνητικό συντελεστή τερμάτων (16-17) και τους μισούς βαθμούς από την πρωτοπόρο Λίβερπουλ, συναντάμε την Άρσεναλ. Διαβάστε τα αίτια και την πρόβλεψη για την επόμενη μέρα.
Πέρυσι τέτοια εποχή η Αρσεναλ είχε 24 βαθμούς και οι οπαδοί της αισιοδοξούσαν ότι με τον Ουνάι Έμερι η ομάδα βρισκόταν σε μία σταθερή φάση προόδου.
Φέτος στο ίδιο διάστημα έχει συγκεντρώσει 17, έχει πετύχει μόνο τέσσερις νίκες όλες αγχωτικές και στο γκολ, απέχει ήδη οχτώ βαθμούς από την τέταρτη θέση που ήταν ο μίνιμουμ στόχος στο ξεκίνημα της σεζόν και το κλίμα έχει βαρύνει επικίνδυνα για τον Έμερι, η μοίρα του οποίου αναμένεται να κριθεί μέσα στον Δεκέμβριο.
Πώς όμως ο Ουνάι Έμερι έχασε τον έλεγχο μέσα σε 18 μήνες;
Το φιάσκο με το περιβραχιόνιο στον Τζάκα
Στο 2-2 με την Κρίσταλ Πάλας στο «Εμιρατς», δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια για να καταλάβεις τη δυσαρέσκεια του κόσμου. Το γήπεδο έβραζε και έψαχνε απλά μία αφορμή για να εκραγεί.
Η αλλαγή του Γκράνιτ Τζάκα ήταν η κατάλληλη στιγμή για τους οπαδούς της Άρσεναλ να δείξουν την απογοήτευσή τους. Ο Ελβετός άσος αποχώρησε από το γήπεδο μέσα σε «βροχή» αποδοκιμασιών. Εκνευρισμένος απάντησε με ειρωνικές χειρονομίες και κατευθύνθηκε στα αποδυτήρια χωρίς να δώσει καμία σημασία στον πάγκο.
Η επιλογή του Έμερι να χρίσει αρχηγό τον Τζάκα εξελίχθηκε εκ του αποτελέσματος σε φιάσκο. Λες και στην Άρσεναλ δεν υπολογίζει κανένας τον σφυγμό του κόσμου. Ο Ισπανός έκανε το λάθος να δώσει το περιβραχιόνιο σε έναν ιδιόρρυθμο και ευέξαπτο ποδοσφαιριστή που ποτέ δεν ενέπνευσε το κοινό της ομάδας.
Στην πρώτη ευκαιρία, λοιπόν, η επιλογή του προπονητή αποδοκιμάστηκε εν χορώ και στη δεύτερη ευκαιρία, δηλαδή στο 1-1 με τη Γουλβς, το κοινό στράφηκε ξεκάθαρα εναντίον του Ισπανού.
Από το αήττητο στο… τίποτα
Όταν τον περασμένο Απρίλιο η Αρσεναλ νικούσε 2-0 τη Νιούκαστλ, άπαντες έβλεπαν με αισιοδοξία το μέλλον της ομάδας υπό τις οδηγίες του Έμερι.
Η ομάδα έτρεχε αήττητο σερί 22 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις και είχε φτάσει τους 63 βαθμούς στην Πρέμιερ, όσους δηλαδή είχε σε ολόκληρη την τελευταία σεζόν με τον Αρσέν Βενγκέρ. Ποιο ήταν όμως το αποτέλεσμα;
Οι «κανονιέρηδες» τον τελευταίο μήνα κατέρρευσαν, μετά το τρίποντο επί της Νιούκαστλ έχασαν τέσσερα από τα επόμενα πέντε παιχνίδια τους και κατάφεραν να απωλέσουν την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ παρότι την ίδια ώρα τόσο η Τότεναμ όσο και η Τσέλσι συνέχιζαν να αφήνουν δεξιά και αριστερά βαθμούς.
Το πράγμα μάλιστα έγινε ακόμη χειρότερό στο Μπακού με τη βαριά ήττα στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ με 4-1 από την Τσέλσι, σε ένα ματς που εκτός από έναν τίτλο ήταν για την Αρσεναλ και η τελευταία ευκαιρία να επιστρέψει στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Συνθήματα υπέρ του Οζίλ
Η φθορά του Έμερι, λοιπόν, έχει ξεκινήσει εδώ και επτά μήνες, ωστόσο το τελευταίο διάστημα οι επιλογές του βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο της κριτικής.
Για παράδειγμα, δεν έχει εξηγήσει ποτέ πειστικά γιατί ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του ρόστερ, ο Μεσούτ Οζίλ, δεν μπορεί να παίρνει λεπτά συμμετοχής ούτε καν στο Γιουρόπα Λιγκ.
Σαφώς ο Γερμανός επιτελικός χαφ δεν διάγει την καλύτερη φόρμα της καριέρας του και ούτε μπορεί να αποτελέσει σοβαρή λύση στα αγωνιστικά προβλήματα της Αρσεναλ, παρόλα αυτά όταν το γήπεδο απαιτεί με συνθήματά του την ενεργοποίηση του Γερμανού άσου προφανώς στέλνει μήνυμα κατά του προπονητή.
Τακτικά λάθος επιλογές
Ο Έμερι την περσινή σεζόν είχε αφήσει σε γενικές γραμμές θετικές εντυπώσεις για τις τακτικές του επιλογές, ωστόσο φέτος και σε αυτόν τον τομέα παρουσιάζει αδυναμίες.
Η απόφασή του να παίξει με ρόμβο κόντρα στη Λίβερπουλ αποδείχθηκε λανθασμένη, αφού οι Αλεξάντερ-Αρνολντ και Ρόμπερτσον έβρισκαν μπροστά τους ατέλειωτα μέτρα γηπέδου για να δράσουν και να πλήξουν την άμυνα των «κανονιέρηδων».
Στο 2-2 με τη Γουότφορντ, η Αρσεναλ προηγήθηκε 2-0, όλα έδειχναν ότι θα έφευγε με το διπλό από το «Βίκαρατζ Ρόουντ» όμως οι αλλαγές του Έμερι ήταν καταστροφικές. Θεμπάγιος και Οζίλ αντικαταστάθηκαν από τους Γουίλοκ και Νέλσον. Η Αρσεναλ έχασε τελείως τη μάχη του κέντρου και την αυτοπεποίθησή της, το σκορ έγινε 2-2 και στο τέλος ως εκ θαύματος κράτησε τον βαθμό.
Και στο ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ, όμως, υπήρξαν ενστάσεις για την τακτική του Ισπανού. Απέναντι στη χειρότερη Γιουνάιτεντ της τελευταίας 20ετιας, η Αρσεναλ παρατάχθηκε με φοβικό σχηματισμό τριών αμυντικών χαφ (Τζάκα, Γκεντουζί, Τορέιρα) και το μόνο που κατάφερε ήταν απλά να μην χάσει (1-1).
Δεν βοηθούν οι μεταγραφές
Το καλοκαίρι η Αρσεναλ κινήθηκε πολύ δυναμικά στο μεταγραφικό παζάρι και αυτό αύξησε τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις προς το πρόσωπο του Έμερι.
Η πιο ακριβή όμως μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου, ο Νικολά Πεπέ, δεν έχει βοηθήσει σχεδόν καθόλου. Το μέτριο ξεκίνημά του, η δυσκολία του τα τελειώματα των φάσεων και το γεγονός ότι αδυνατεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Έμερι έχουν εκτοξεύσει το άγχος του νεαρού Ιβοριανού, ο οποίος απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί ο νέος ηγέτης των Λονδρέζων.
Από την άλλη, ενώ άπαντες στο «Εμιρατς» γνώριζαν ότι το βασικό πρόβλημα της ομάδας είναι η έλλειψη ενός στόπερ πρώτης γραμμής δίπλα στον Σωκράτη Παπασταθόπουλο, η Άρσεναλ αποφάσισε να πάρει την τελευταία ημέρα των μεταγραφών σε τιμή ευκαιρίας από την Τσέλσι τον Νταβίντ Λουίζ.
Ο Βραζιλιάνος δεν είναι κακός ποδοσφαιριστής, ούτε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι αδιαφορεί, ωστόσο είναι φανερό πως το πακέτο με τον Παπασταθόπουλο δεν δένει. Η Άρσεναλ συνεχίζει να έχει ανασφάλεια στα μετόπισθεν και δεν υπάρχει ούτε ένα ματς που να σου δίνει την αίσθηση ότι θα το καθαρίσει εύκολα, ακόμη κι αν προηγηθεί με 2-0.
Η επόμενη μέρα στον πάγκο
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα για την Αρσεναλ είναι να εντοπίσει την ταυτότητά της και να βρει προς τα πού θέλει να βαδίσει μετά την απόφασή της να πορευτεί χωρίς τον Αρσέν Βενγκέρ.
Αλλωστε σε μία ομάδα που έγιναν δεύτερη φύση της οι αποδοκιμασίες κατά του τεχνικού και μάλιστα όχι κατά οποιουδήποτε, αλλά εναντίον του ανθρώπου που άλλαξε την ιστορία του συλλόγου καθήμενος 22 χρόνια στην άκρη του πάγκου, ήταν πολύ εύκολο η εκστρατεία «Βενγκέρ out» να μετατραπεί σε «Έμερι out».
Ποια μπορεί λοιπόν να είναι η επόμενη μέρα; Πολλοί στο Λονδίνο πιστεύουν ότι η Άρσεναλ πρέπει να επενδύσει πάνω στον Μικέλ Αρτέτα. Πρώην ποδοσφαιριστής του συλλόγου, κέρδισε δύο κύπελλα επί των ημερών του Βενγκέρ πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 2016 και πλέον βρίσκεται στο πλευρό του Πεπ Γκουαρδιόλα στη Σίτι.
Όντας βοηθός του Πεπ ασφαλώς βρίσκεται δίπλα στον κορυφαίο δάσκαλο, κερδίζει πολύτιμες εμπειρίες και παρότι δεν έχει αναλάβει ποτέ στην καριέρα του ως πρώτος τεχνικός, ο Γκουαρδιόλα βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι ο Αρτέτα θα γίνει άριστος προπονητής. Ασφαλώς η περίπτωσή του δεν αφορά μία άμεση λύση, αλλά κυρίως κάτι πιο μακροπρόθεσμο, αρχής γενομένης από το ερχόμενο καλοκαίρι.
Ανάμεσα στους υποψήφιους όπως είναι αναμενόμενο συγκαταλέγεται και ο Μαξιμιλιάνο Αλέγκρι. Από τη στιγμή που έλυσε τη συνεργασία του με τη Γιουβέντους, ο Ιταλός παίζει σε όλα τα ρεπορτάζ των μεγάλων ομάδων, από την Μπάγερν, που απέλυσε πρόσφατα τον Κόβατς, μέχρι την Άρσεναλ. Με τον Αλέγκρι ενδεχομένως η Αρσεναλ να αποκτούσε έναν πιο σκληρό χαρακτήρα, όμως ο ρεαλισμός του Ιταλού η αλήθεια είναι πως δεν ταιριάζει απόλυτα στο αγωνιστικό στιλ που πρεσβεύουν τόσα χρόνια οι «κανονιέρηδες».
Στην αγορά ελεύθερος παραμένει ασφαλώς και ο Ζοζέ Μουρίνιο, παρόλα αυτά οι σχέσεις του με την Αρσεναλ ποτέ δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Η κόντρα του με τον Βενγκέρ και τα αιχμηρά σχόλια που αντάλλαζαν έχουν γράψει ιστορία και το πιθανότερο είναι πως το κοινό της ομάδας δεν θα δει με καλό μάτι μία πιθανή πρόσληψη του Special One, η καριέρα του οποίου βρίσκεται ούτως ή άλλως σε πτωτική φάση.
Το πιο καυτό βρετανικό όνομα αυτή την στιγμή είναι δίχως δεύτερη σκέψη είναι αυτό του Μπρένταν Ρότζερς. Μετά την επιτυχημένη του θητεία στη Σέλτικ ανέλαβε τη Λέστερ με την οποία κάνει φέτος μία θαυμάσια πορεία, ικανή να οδηγήσει τις «αλεπούδες» στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Ρότζερς από τότε που πάτησε το πόδι του στα East Midlands, δηλαδή τον περασμένο Φεβρουάριο, μόνο η Λίβερπουλ και η Μάντσεστερ Σίτι έχουν συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς στην Πρέμιερ. Είναι φιλόδοξος, έχει βιώσει την πίεση ενός μεγάλου κλαμπ από τη θητεία του στη Λίβερπουλ, δεν θα είναι όμως εύκολο να αφήσει τη Λέστερ, η οποία έχει πλούσιους ιδιοκτήτες και το καλοκαίρι δαπάνησε σε μεταγραφές μόλις 32 εκατ. λίρες λιγότερα συγκριτικά με την Αρσεναλ.
Τέλος, δεν μπορεί να αποκλειστεί η περίπτωση του Πατρίκ Βιεϊρά. Η συνεισφορά του Γάλλου ήταν ανεκτίμητη στους τίτλους που κατέκτησε η Άρσεναλ στην εποχή Βενγκέρ και φυσικά κανένας οπαδός των «κανονιέρηδων» δεν ξεχνάει πως ήταν βασικό μέλος της αήττητης ομάδας τη σεζόν 2003/04.
Είναι δεδομένο πως ο Βιεϊρά αν επιλεχθεί θα νιώσει σαν το σπίτι του στο «Εμιρατς» καθώς οι φίλοι της ομάδας θα τον καλωσορίσουν θερμά. Όπως ο Αρτέτα έτσι και αυτός ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τη Σίτι και συγκεκριμένα από τις ακαδημίες της. Ακολούθησε μία διετία στη Νέα Υόρκη, η οποία επίσης ανήκει στο ποδοσφαιρικό γκρουπ της Σίτι και τώρα βρίσκεται στο τιμόνι της Νις, την οποία αγόρασε ο δισεκατομμυριούχος, Σερ Τζιμ Ράτκλιφ.
Προς το παρόν η Νις είναι μόλις 13η στο Σαμπιονά, ωστόσο είναι αρκετά πρώιμο να κριθεί η δουλειά του. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή του ενέχει ρίσκο, όμως η δημοτικότητά του στους φίλους της Αρσεναλ ίσως αποτελέσει το διαβατήριο για την πρόσληψή του.
