Με αφορμή τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το Σάββατο (29/5, 22:00) στο «Ντραγκάο» του Πόρτο, ανάμεσα στη Μάντσεστερ Σίτι και την Τσέλσι, το Noviblog θυμάται τους δέκα κορυφαίους τελικούς της διοργάνωσης.
Δες εδώ όλες τις αποδόσεις στοιχήματος για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ
10 Ντόρτμουντ – Μπάγερν 1-2 – Γουέμπλεϊ, Λονδίνο | 2013
Ηταν ο πρώτος και μοναδικός γερμανικός εμφύλιος μέχρι σήμερα σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Μπάγερν είχε διαλύσει στα ημιτελικά την Μπαρτσελόνα και τότε είχε την ευκαιρία να κάνει το πρώτο τρεμπλ της ιστορίας της, αφού προηγουμένως είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα και το Κύπελλο.
Η Ντόρτμουντ είχε προσπεράσει στους «4» το εμπόδιο της Ρεάλ, όμως στον σύλλογο υπήρχε αναβρασμός λόγω της απόφασης του Μάριο Γκέτσε να συνεχίσει την καριέρα του στους Βαυαρούς από την επόμενη σεζόν.
Οι Βεστφαλοί πάντως ήταν πεισματάρηδες, πάλεψαν στα ίσα τον τελικό και παρότι ο Γκέτσε δεν αγωνίστηκε λόγω τραυματισμού, δεν πτοήθηκαν από το 1-0 του Μάντζουκιτς και ισοφάρισαν με πέναλτι του Γκουντογκάν.
Ολα έδειχναν ότι το ματς θα οδηγηθεί στην παράταση, ωστόσο η ατομική κλάση των παικτών της Μπάγερν έκανε τελικά τη διαφορά.
Ο Αριεν Ρόμπεν ήταν αυτός που υπέγραψε το δραματικό φινάλε με γκολ στο 89’ (2-1). Εξιλεώθηκε έτσι για το χαμένο του πέναλτι στον τελικό του 2012 και αποτίναξε οριστικά την ταμπέλα του loser.
Η Μπάγερν πανηγύρισε το 5ο της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και ο Γιουπ Χάινκες αποχώρησε από τον πάγκο της θριαμβευτής για να παραδώσει τα σκήπτρα στον Πεπ Γκουαρδιόλα.
9 Μπαρτσελόνα – Αρσεναλ 2-1 – Σταντ ντε Φρανς, Παρίσι | 2006
Ο τελικός στο Παρίσι ήταν ο πρώτος και μοναδικός στην ιστορία της Αρσεναλ.
Οι «κανονιέρηδες» εκείνη τη σεζόν είχαν παρουσιάσει ένα συμπαγές σύνολο, που δεν δεχόταν με τίποτα γκολ. Είναι χαρακτηριστικό πως στα έξι νοκ άουτ ματς μέχρι τον τελικό, η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ κράτησε ανέπαφη την εστία της.
Στον αντίποδα, η Μπαρτσελόνα ήταν μία μηχανή παραγωγής γκολ και μέχρι εκείνη την αναμέτρηση είχε σημειώσει μέσα στη σεζόν 114 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις!
Το ματς σημαδεύτηκε από την αμφισβητούμενη αποβολή του Γενς Λέμαν στο 18′. Ο Γερμανός τερματοφύλακας έγινε ο πρώτος παίκτης σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ που αποβλήθηκε.
Πολλοί θα περίμεναν ότι η επικράτηση της Μπαρτσελόνα θα έρθει εύκολα με την Αρσεναλ να παίζει με δέκα παίκτες σχεδόν σε όλο το ματς. Η παρέα του Τιερί Ανρί όμως είχε διαφορετική άποψη και προηγήθηκε με κεφαλιά του Σολ Κάμπελ πριν βγει το ημίχρονο.
Στην επανάληψη ωστόσο, η Μπάρτσα πίεσε ασφυκτικά. Ο Ετό σημάδεψε το δοκάρι, ο Αλμούνια έκανε ορισμένες μεγάλες επεμβάσεις, μέχρι που μίλησε η κλάση του Χένρικ Λάρσον. Ο Σουηδός φορ έβγαλε δύο ασίστ και μέσα σε πέντε λεπτά, Ετό και Μπελέτι γύρισαν το έργο υπέρ της Μπαρτσελόνα.
Ετσι, ο Λάρσον στο τελευταίο του παιχνίδι με τους «μπλαουγκράνα» και λίγο πριν γυρίσει στην πατρίδα του, για να παίξει ξανά στη Χέλσινγκμποργκ, κατέκτησε την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, βάζοντας φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο δεύτερο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μπάρτσα.
8 Ντόρτμουντ – Γιουβέντους 3-1 – Ολυμπιακό Στάδιο, Μόναχο | 1997
Η Γιουβέντους του Μαρτσέλο Λίπι, ήταν το μεγάλο φαβορί στον τελικό του Μονάχου. Κάτοχος τότε του τίτλου, επιχείρησε τότε να γίνει η πρώτη ομάδα που κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ back to back.
Η Ντόρτμουντ από την πλευρά της ήθελε να πάρει ρεβάνς για το χαμένο τρόπαιο στο Κύπελλο UEFA, το 1993, καθώς είχε ηττηθεί σε διπλούς τελικούς με 6-1 από τη Γιούβε.
Το εντυπωσιακό σε εκείνη την Ντόρτμουντ ήταν ότι είχε στη σύνθεσή της τέσσερις παίκτες, τον Ζούλιο Σέσαρ, τον Γιούργκεν Κόλερ, τον Πάουλο Σόουζα και τον Αντρέας Μέλερ, που στους τελικούς του Κυπέλλου UEFA το 1993, φορούσαν τη φανέλα της Γιουβέντους!
Η Ντόρτμουντ του Οτμαρ Χίτσφελντ, έπαιξε παθιασμένα, επικέντρωσε το παιχνίδι της στην εξουδετέρωση του Ζινεντίν Ζιντάν και ξεδιπλώνοντας άριστα τις αντεπιθέσεις της, προηγήθηκε στο ημίχρονο 2-0 με τα γκολ του Καρλ-Χάιντς Ρίντλε.
Η Γιουβέντους μπήκε ξανά στο ματς με το απίθανο τακουνάκι του Ντελ Πιέρο, ωστόσο ο Λαρς Ρίκεν ήρθε από τον πάγκο ως αλλαγή και στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, έγραψε το τελικό 3-1, ολοκληρώνοντας μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία της διοργάνωσης.
Για την Ντόρτμουντ εκείνος ήταν ο πρώτος και μοναδικός τίτλος της στο Τσάμπιονς Λιγκ μέχρι σήμερα.
7 Μπαρτσελόνα – Μάντσεστερ Γ. 3-1 – Γουέμπλεϊ, Λονδίνο | 2011
Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συναντήθηκαν το 2011 για δεύτερη φορά σε τελικό μέσα σε μία τριετία. Το 2009 η Μπαρτσελόνα είχε πανηγυρίσει την τρίτη της κατάκτηση, κερδίζοντας με 2-0 τους «κόκκινους διαβόλους».
Για τη Γιουνάιτεντ εκείνος ο τελικός ήταν ο τρίτος σε τέσσερα χρόνια, με την ομάδα του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον να αναζητά τότε το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της, έχοντας μάλιστα φτάσει αήττητη στο Γουέμπλεϊ.
Στην πράξη όμως κάτι τέτοιο αποδείχθηκε ουτοπικό. Η Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα έμοιαζε διαστημική στο Λονδίνο και έφτασε με εμφατικό τρόπο στη νίκη.
Ο Πέδρο άνοιξε το σκορ στο 27’, ο Ρούνεϊ ισοφάρισε προσωρινά για τη Γιουνάιτεντ, όμως στο δεύτερο ημίχρονο η απόλυτη κυριαρχία της Μπάρτσα μετουσιώθηκε σε άλλα δύο γκολ από τον Μέσι στο 54’ και από τον Βίγια στο 69’.
Μετά το ματς, ο Σερ Αλεξ παραδέχθηκε την ανωτερότητα των Καταλανών, δηλώνοντας, πως εκείνη η Μπαρτσελόνα ήταν η κορυφαία ομάδα που έχει αντιμετωπίσει ποτέ στην προπονητική του καριέρα.
6 Μάντσεστερ Γ. – Τσέλσι 1-1 (6-5 πέναλτι) – Λουζνίκι, Μόσχα | 2008
Ο τελικός στη Μόσχα ήταν ο πρώτος επί ρωσικού εδάφους και ο πρώτος αγγλικός εμφύλιος στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Για τη Γιουνάιτεντ ήταν τότε η δεύτερη συμμετοχή σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ για την Τσέλσι η παρθενική.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» είχαν φτάσει στο Λουζνίκι αήττητοι. Στον αντίποδα οι «μπλε» είχαν αυξημένο κίνητρο, διότι δεν ήθελαν να δουν ξανά την πλάτη της Γιουνάιτεντ, όπως συνέβη στην Πρέμιερ, όπου έμειναν στη δεύτερη θέση.
Το παιχνίδι ήταν ισορροπημένο εξ αρχής. Η Γιουνάιτεντ προηγήθηκε με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ο οποίος εκείνη την εποχή ως εξτρέμ βρισκόταν στα καλύτερά του, αλλά ο Φρανκ Λάμπαρντ ισοφάρισε πριν βγει το ημίχρονο. Στο δεύτερο μέρος η Τσέλσι ήταν πιο απειλητική έχοντας δοκάρι τόσο με τον Ντρογκμπά όσο και με τον Λάμπαρντ.
Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση με τις ισορροπίες λεπτές και τα νεύρα τεντωμένα. Η Γιουνάιτεντ πλησίασε το 2-1 με τον Γκιγκς, η Τσέλσι όμως άντεξε παρότι ο Ντρογκμπά αποβλήθηκε στο 116’ για χτύπημα στον Βίντιτς.
Το δράμα των πέναλτι αποδείχθηκε αναπόφευκτο. Ο Κριστιάνο αστόχησε και η Τσέλσι φαινόταν πως παίρνει το πάνω χέρι. Ο αρχηγός όμως των Λονδρέζων, Τζον Τέρι, μιμήθηκε τον άσο της Γιουνάιτεντ και το βάρος πέρασε στην πλευρά των «μπλε».
Τελικά, ήρωας της βραδιάς αναδείχθηκε ο Εντβιν φαν Ντερ Σαρ, καθώς απέκρουσε το πέναλτι του Ανελκά και έστειλε τη Γιουνάιτεντ, για δεύτερη φορά στην ιστορία της, στην κορυφή της Ευρώπης.
5 Τσέλσι – Μπάγερν 1-1 (4-3 πέναλτι) – Αλιάντς Αρένα, Μόναχο | 2012
Το 2012 η Μπάγερν θεωρούνταν το απόλυτο φαβορί, δεδομένου ότι έπαιζε εντός έδρας και είχε απέναντί της μία ομάδα, που η πρόκρισή της στον τελικό έμοιαζε ήδη με υπέρβαση, έχοντας στον πάγκο της τον υπηρεσιακό, Ρομπέρτο ντι Ματέο.
Για την Τσέλσι τότε ήταν ο δεύτερος τελικός Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία της μετά την ήττα της από τη Γιουνάιτεντ το 2008. Η Μπάγερν από την πλευρά της σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ έφτασε τότε για τέταρτη φορά σε τελικό, έχοντας προηγουμένως μόνο μία κατάκτηση.
Το ματς, όπως αναμενόταν, ήταν ένας επιθετικός μονόλογος της Μπάγερν.
Ριμπερί και Ρόμπεν είχαν τρομοκρατήσει την άμυνα της Τσέλσι, η οποία λύγισε στο 83’ με το γκολ του Τόμας Μίλερ. Οι Βαυαροί νόμιζαν πως είχαν αγκαλιάσει το τρόπαιο, αλλά υπολόγιζαν χωρίς τον Ντιντιέ Ντρογκμπά, ο οποίος με κεφαλιά δυναμίτη στο 88’ έστειλε το παιχνίδι στην παράταση.
Εκεί, ο Ρόμπεν ντύθηκε μοιραίος, αφού ο Τσεχ τον νίκησε από τα 11 βήματα. Η Τσέλσι πέτυχε τον σκοπό της να οδηγήσει τον τελικό στα πέναλτι και με τον Ντρογκμπά να ευστοχεί στην τελευταία εκτέλεση βίωσε την απόλυτη έκσταση μέσα στη βαυαρική πρωτεύουσα.
Η Μπάγερν γνώρισε την τρίτη της ήττα σε τέσσερις τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η Τσέλσι πανηγύρισε το πρώτο της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με απόλυτους πρωταγωνιστές τους Ντρογκμπά και Τσεχ και τον πιο ανέλπιστο τεχνικό, που θα μπορούσε να είχε ποτέ στον πάγκο της.
4 Μίλαν – Μπαρτσελόνα 4-0 – ΟΑΚΑ, Αθήνα | 1994
Η Μπαρτσελόνα είχε κατακτήσει το πρώτο της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1992 και το 1994 έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Η Μίλαν είχε χάσει το 1993 τον τελικό από τη Μαρσέιγ, αλλά την επόμενη χρονιά ανανέωσε το ραντεβού της στην Αθήνα.
Η ομάδα του Φάμπιο Καπέλο ήρθε στην Ελλάδα με επτά σημαντικές απουσίες. Μεταξύ των απόντων ήταν ο Μάρκο φαν Μπάστεν, ο Φράνκο Μπαρέζι και ο Αλεσάντρο Κοστακούρτα.
Απαντες λοιπόν πόνταραν τα λεφτά τους στην Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ, η οποία έχοντας παίκτες στη σύνθεσή της όπως ο Ρομάριο και ο Στόιτσκοφ, έμοιαζε τότε με μικτή κόσμου.
Οι «ροσονέρι» ωστόσο ανέτρεψαν πλήρως τα προγνωστικά, φτάνοντας σε μία επιβλητική νίκη.
Η Μίλαν εκείνο το βράδυ έπαιξε ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο και κατατρόπωσε την Μπαρτσελόνα σκοράροντας τέσσερα γκολ πριν συμπληρωθεί μία ώρα παιχνιδιού!
Ο Ντανιέλε Μασάρο έβαλε μπροστά τους Ιταλούς με 2-0 στο ημίχρονο. Στο 47’ ήρθε το ποίημα του Ντέγιαν Σαβίτσεβιτς, που εξέθεσε τον Θουμπιθαρέτα, για να κλείσει τη ραψωδία στο 58’ ο αδάμαστος Μαρσέλ Ντεσαγί.
Για τη Μίλαν εκείνο ήταν το πέμπτο ευρωπαϊκό της πρωτάθλημα και πρώτο στην εποχή του Τσάμπιονς Λιγκ.
3 Ρεάλ Μαδρίτης – Ατλέτικο Μαδρίτης 1-1 (4-1 παράταση) – Ντα Λουζ, Λισαβόνα | 2014
Η Ατλέτικο λίγες μέρες πριν τον τελικό της Λισαβόνας είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ισπανίας μέσα στο Καμπ Νόου και πήγαινε με την ψυχολογία στα ύψη για να διεκδικήσει το πρώτο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της. Στην πλευρά της Ρεάλ όμως, κυριαρχούσε η ψύχωση για το 10ο ευρωπαϊκό στέμμα (La Decima).
Ολα προμήνυαν λοιπόν έναν συναρπαστικό τελικό και έτσι έγινε. Η Ατλέτικο προηγήθηκε στο 36’ με τον Γκοδίν. Εχοντας όμως χάσει με τραυματισμό τον Ντιέγκο Κόστα από το 9’, προϊόντος του χρόνου έπαψε να είναι απειλητική.
Η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι πολιόρκησε τη συμπολίτισσα, αλλά η άμυνα μπετόν αρμέ του Ντιέγκο Σιμεόνε έμοιαζε να αντέχει. Οι «ροχιμπλάνκος» ήταν δευτερόλεπτα μακριά από τον τίτλο, μέχρι που ήρθε ο Σέρχιο Ράμος και με κεφαλιά στο 93’ ισοφάρισε σε 1-1.
Στην παράταση η εξαντλημένη Ατλέτικο παραδόθηκε άνευ όρων στις διαθέσεις της Ρεάλ, η οποία με τα γκολ των Μπέιλ (110’), Μαρσέλο (118’) και Ρονάλντο (120’ πέν.) έραψε το δέκατο αστέρι στη φανέλα της.
2 Μάντσεστερ Γ. – Μπάγερν 2-1 – Καμπ Νόου, Βαρκελώνη | 1999
Ο τελικός της Βαρκελώνης είναι ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά δράματα στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι δύο ομάδες εκείνη τη σεζόν είχαν συναντηθεί και στη φάση των ομίλων, φέρνοντας δύο ισοπαλίες.
Ποδοσφαιρικά, τα ματς του ομίλου ήταν πολύ πιο χορταστικά. Ο τελικός μετά το γκολ του Μάριο Μπάσλερ στο 6’, που έβαλε μπροστά την Μπάγερν με 1-0, πήγαινε σβηστά προς την πλευρά των Βαυαρών.
Στις καθυστερήσεις όμως έγινε το αναπάντεχο! Πρώτα ο Ολε Γκούναρ Σόλσκιερ στο 91’ και έπειτα ο Τέντι Σέριγχαμ στο 93’ ξέραναν την Μπάγερν, σκηνοθετώντας την πιο ακαριαία ανατροπή όλων των εποχών σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Γιουνάιτεντ εκείνη τη σεζόν έφτασε στο πολυπόθητο τρεμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία της και η επιτυχία της στον τελικό με την Μπάγερν ήταν σπουδαία, δεδομένου ότι παρατάχθηκε χωρίς τον Πολ Σκόουλς και τον αρχηγό της, Ρόι Κιν.
Κόντρα στους Βαυαρούς το περιβραχιόνιο είχε φορέσει ο Πέτερ Σμάιχελ, στον τελευταίο του αγώνα με τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων». Μάλιστα, ο πανηγυρισμός του Δανού γκολκίπερ με ανάποδη τούμπα στο νικητήριο γκολ, αποτελεί την πιο χαρακτηριστική εικόνα εκείνου του ματς.
Εκτοτε, η ομάδα του Σερ Αλεξ συνήθισε να κάνει ανατροπές στα τελευταία λεπτά και όλοι οι αντίπαλοι έτρεμαν όταν πλησίαζε το λεγόμενο «Fergi time».
1 Μίλαν – Λίβερπουλ 3-3 (2-3 πέναλτι) – Ολυμπιακό Στάδιο, Κωνσταντινούπολη | 2005
Δίχως αμφιβολία ο πιο συναρπαστικός τελικός όλων των εποχών είναι αυτός της Κωνσταντινούπολης, όπου η επικράτηση της Λίβερπουλ χαρακτηρίστηκε με θαύμα.
Για τους «κόκκινους» εκείνη η συμμετοχή ήταν η πρώτη σε τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ για τους «ροσονέρι» ήδη η πέμπτη.
Ο Πάολο Μαλντίνι σόκαρε τη Λίβερπουλ πετυχαίνοντας το πιο γρήγορο γκολ των τελικών του Τσάμπιονς Λιγκ, μόλις στο 52ο δευτερόλεπτο. Τη σκυτάλη πήρε ο Ερνάν Κρέσπο και με ακόμη δύο τέρματα εκτόξευσε το δείκτη του σκορ στο 3-0 πριν λήξει στο ημίχρονο.
Ολα έδειχναν ότι η Μίλαν θα έφτανε διά περιπάτου στην κατάκτηση, όμως η Λίβερπουλ με ψυχολογία «never give up» βγήκε μεταμορφωμένη από τα αποδυτήρια
Ο Στίβεν Τζέραρντ ενέπνευσε τους υπόλοιπους να κυνηγήσουν κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο και η ομάδα του Ράφα Μπενίτεθ μέσα σε έξι λεπτά (54’-60’), με τα γκολ του αρχηγού της, του Σμίτσερ και του Τσάμπι Αλόνσο έσβησε εν ριπή οφθαλμού το προβάδισμα των «ροσονέρι».
Η Λίβερπουλ χρειαζόταν όμως ακόμη έναν μεγάλο πρωταγωνιστή για να ολοκληρώσει την ανατροπή και αυτός έμελλε να είναι ο Γέρζι Ντούντεκ.
Ο Πολωνός τερματοφύλακας πραγματοποίησε μία απίθανη διπλή επέμβαση στην παράταση απέναντι στο Σεφτσένκο, κρατώντας το 3-3 και στη διαδικασία των πέναλτι, έπιασε δύο εκτελέσεις, μεταξύ αυτών και την τελευταία του Ουκρανού φορ, ο οποίος τελικά εξελίχθηκε σε τραγική φιγούρα.
Η Λίβερπουλ κατέκτησε τον πέμπτο ευρωπαϊκό της τίτλο με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο στην ιστορία της διοργάνωσης και απέδειξε πως σε όποια αγωνιστική κατάσταση κι αν βρίσκεται, παραμένει μία από τις πιο βαριές φανέλες παγκοσμίως.
