Παρουσίαση Γύρος Ιταλίας 2021

Ο ποδηλατικός Γύρος της Ιταλίας είναι ένα από τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα στη γειτονική χώρα. Διαβάστε την παρουσίαση του 104ου Giro D’ Italia.

Η ποδηλασία βρίσκεται πίσω μόνο από το ποδόσφαιρο στην προτίμηση του ιταλικού κοινού, δείγμα τόσο της κουλτούρας όσο και της παιδείας που υπάρχει. Δεν είναι τυχαίο πως κάθε χρόνο τα τηλεοπτικά δίκτυα της χώρας μάχονται για το πιο θα πάρει τα δικαιώματα από την RCS (διοργανώτρια αρχή).

Η ιστορία του Giro ξεπερνάει τα 100 χρόνια, δημιουργώντας στο πέρασμα των χρόνων λαϊκούς ήρωες και υπέροχες ιστορίες.

Οπως και ο Γύρος Γαλλίας, έτσι και αυτός της Ιταλίας, δημιουργήθηκε με απώτερο σκοπό την αύξηση των πωλήσεων μίας εφημερίδας. Για την ακρίβεια της αρχαιότερης εφημερίδας της Ιταλίας, της Gazzetta Dello Sport, που στην πρώτη 10ετία του 20ού αιώνα αντιμετώπιζε σημαντικά οικονομικά προβλήματα.

Ετσι, πήρε το μεγάλο ρίσκο και ανακοίνωσε τον Αύγουστο 1908 τη δημιουργία του Giro D’Italia, για την επόμενη άνοιξη (3.000 αγωνιστικά χιλιόμετρα, χρηματικό βραβείο 25.000 λιρών).

Το πόσο αυτό ήταν ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής, ενδεικτικό ότι τον κατέστησε τον πλουσιότερο ποδηλατικό αγώνα στον κόσμο! Η όλη ιδέα εν μέρει κλάπηκε από το αντίπαλον δέος, Corriere della Sera, που διοργάνωνε με επιτυχία μηχανοκίνητο αγώνα.

Μέχρι τον Σεπτέμβριο, φαινόταν ότι η ιδέα δεν θα έπιανε και ο Γύρος θα έπρεπε να ακυρωθεί, καθώς τα νούμερα δεν έβγαιναν.

Ωστόσο η λύση ήρθε εκ των έσω, καθώς ένας επενδυτής της εφημερίδας, ένας τραπεζίτης από το Μιλάνο και φανατικός οπαδός της ποδηλασίας, ξεκίνησε τουρνέ στη χώρα για να μαζέψει τα χρήματα! Συγκέντρωσε, λοιπόν, το απαραίτητο κεφάλαιο, ακόμα και από τον μεγάλο ανταγωνιστή (3.000 λίρες)!

Στις 13 Μαΐου 1909, 127 αθλητές ξεκίνησαν από το Μιλάνο για το 1ο ετάπ, σε μια επική διαδρομή 397 χιλιομέτρων έως την Μπολόνια. Τα υπόλοιπα πλέον, είναι ιστορία…

Τρεις ποδηλάτες μοιράζονται την κορυφή της λίστας των ποδηλατών με τις περισσότερες νίκες στη γενική (5 έκαστος).

Πρόκειται για τον Ιταλό Αλφρέντο Μπίντα (1925, 1927, 1928, 1929 & 1933), τον Ιταλό Φάουστο Κόπι (1940, 1947, 1949, 1952 & 1953) και τον Βέλγο Εντι Μερξ (1968, 1970, 1972, 1973 & 1974).

Τι είδαμε πέρσι

Πέρσι, παρακολουθήσαμε έναν εντελώς διαφορετικό Giro, εξαιτίας της πανδημίας και της μεταφοράς του Οκτώβριο.

Φυσικά, είδαμε πολλά απρόοπτα κατά τη διάρκειά του. Στη δεύτερη εβδομάδα αποχώρησαν Mitchelton Scott και Jumbo Visma ελέω κορωνοϊού, ο Γκέρεντ Τόμας (Ineos) τέθηκε εκτός μάχης πολύ νωρίς εξαιτίας πτώσης, ενώ ο Βίλκο Κέλντερμαν (Sunweb) που επιβίωσε απ’ όλα, έδειξε αδύναμος στα κρίσιμα ετάπ.

Κάπως έτσι, φτάσαμε στη μονομαχία των Τζάι Χίντλεϊ (Sunweb, νυν DSM) και Τέιο Γκέιγκεν Χαρτ (Ineos) στο χρονόμετρο του Μιλάνο την τελευταία μέρα.

Αμφότεροι ξεκίνησαν με τον ίδιο ακριβώς χρόνο, ωστόσο ο Βρετανός ποδηλάτης πήρε τη ροζ φανέλα με διαφορά 39 δευτερολέπτων και η Ineos πανηγύρισε μία απρόσμενη, βάσει εξέλιξης, πρωτιά.

Τι θα δούμε φέτος

Η εκκίνηση του 104ου Γύρου της Ιταλίας θα δοθεί το προσεχές Σάββατο στο Τορίνο, με το ένα από τα δύο φετινά ετάπ ατομικής χρονομέτρησης.

Συνολικά, οι ποδηλάτες θα διανύσουν 3.450,4 χιλιόμετρα, θα περάσουν από 13 περιφέρειες της χώρας και θα βρεθούν σε τρεις χώρες (Ιταλία, Σλοβενία, Ελβετία).

Συνοπτικά στη διαδρομή εμπεριέχονται: 7 ετάπ βουνών (6ο, 12ο, 14ο, 16ο, 17ο, 19ο, 20ο), 2 ετάπ με χωμάτινες διαδρομές (9ο, 11ο), 2 ετάπ ατομικής χρονομέτρησης (1ο, 21ο) και αρκετές ευκαιρίες για τους σπρίντερ.

Ανάμεσα στα ετάπ των βουνών, συναντάμε το μυθικό Ζονκολάν (14ο), το οποίο θα προσφέρει πεδίο δράσης στους ανηφορίστες. Το «βασιλικό ετάπ» της διοργάνωσης είναι το 16ο με πέρασμα από τρεις κολοσσούς των Δολομιτών (Πορδόι, Γκιάου, Φεντάια) και τερματισμό στην Κορτίνα Ντ’ Αμπέτσο.

Πριν από τα δύο ανωτέρω, θα προηγηθεί το δύσκολο πέρασμα από τα Απέννινα Ορη (12ο), στο πρώτο πολύ δυνατό τεστ για τους ποδηλάτες της γενικής. Η τρίτη εβδομάδα θα κρίνει τα πάντα και φυσικά είναι η δυσκολότερη όλων.

Μετά το δεύτερο ρεπό, ακολουθούν κατά σειρά ο ανηφορικός τερματισμός στην Σέγα Ντι Αλα (17ο), το τελευταίο ετάπ για όσους σπρίντερ έχουν επιβιώσει στη Στραντέλα (18ο) και οι καθοριστικές μονομαχίες στους ανηφορικούς τερματισμούς των Αλπε Ντι Μέρα (19ο) και Αλπε Μότα (20ο). Δύο «κοντά» ετάπ, με απαιτητικές ανηφόρες και υψόμετρα που υπερβαίνουν τα 2.000 μέτρα!

Οι πρωταγωνιστές

Ο συνδυασμός των λίγων χιλιομέτρων ατομικής χρονομέτρησης, με τα πολλά βουνά, έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον αρκετών αθλητών που ειδικεύονται στις ανηφόρες.

Στη συγκεκριμένη λίστα ξεχωρίζουν οι εξής: Εγαν Μπερνάλ (Ineos), Μίκελ Λάντα (Bahrain Victorius), Σάιμον Γέιτς (Team BikeExchange), Ρομέν Μπαρντέ (DSM), Αλεξάντρ Βλάσοφ (Astana-Premier Tech), Εμμάνουελ Μπούχμαν (Bora-Hansgrohe), Τζορτζ Μπένετ (Jumbo Visma) και Μαρκ Σολέρ (Movistar).

Κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει από τα φαβορί τον Βιτσέντσο Νίμπαλι (Trek Segafredo). Ακόμα και αν ο νικητής του 2013 και του 2016 έρχεται από τραυματισμό.

Επιπροσθέτως, στο πελοτόν υπάρχουν τα ονόματα των ικανότατων σε αυτά τα τερέν Ντομένικο Ποτσοβίβο (Qhubeka Assos), Χιου Κάρθι (EF Education Nippo), Ντα Μάρτιν (Israel Start Up Nation), Πέγιο Μπιλμπάο (Bahrain Victorius) και Ντάβιντε Φόρμολο (UAE).

Ιδιαίτερη μνεία χρήζει η πρεμιέρα σε Grand Tour του Ρέμκο Έβενπουλ (Deceuninck Quick Step). Το παιδί θαύμα της βελγικής ποδηλασίας, είναι ο πιο αξιόλογος all rounder που συμμετέχει στη διοργάνωση, συγκεντρώνοντας πολλά βλέμματα πάνω του.

Μαζί του ο Ζοάο Αλμέιντα, που κράτησε για 15 μέρες τη ροζ φανέλα πέρσι και φέτος όπως δήλωσε είναι έτοιμος να τη φορέσει στο Μιλάνο.

Τέλος, στους σπρίντερ δεσπόζουν τα ονόματα των Ελία Βιβιάνι (Cofidis), Πέτερ Σάγκαν (Bora Hansgrohe), Ντίλαν Χρουνεβέγκεν (Jumbo Visma), Κάλεμπ Γιούαν (Lotto Soudal), Τιμ Μερλιέρ (Alpecin-Fenix), Φερνάντο Γκαβίρια (UAE Team Emirates) και Τζιάκομο Νιτσόλο (Qhubeka Assos).

Βασικές γνώσεις

Φανέλες:

• Ροζ (πρωτοπόρος γενικής)/Maglia Rosa
• Μωβ (φανέλα πόντων)/Maglia Ciclamino
• Μπλε (φανέλα των βουνών)/Maglia Azzura
• Λευκή (καλύτερος νέος)/Maglia Bianca

Σημαντικότερη είναι η γενική κατάταξη (ροζ φανέλα).

Στο τέλος του πρώτου ετάπ βγαίνει η πρώτη γενική κατάταξη. Από κει και μετά προστίθεται σε κάθε αθλητή ο χρόνος του ετάπ κάθε ημέρας και βγαίνει η ανάλογη προσωρινή γενική κατάταξη.

Ο αθλητής που βρίσκεται στην πρώτη θέση, φοράει στη διάρκεια του αγώνα τη ροζ φανέλα (maglia rosa) για να μπορούν να τον ξεχωρίζουν οι υπόλοιποι, αλλά και οι θεατές. Την τελευταία μέρα του Γύρου, ο ποδηλάτης που θα έχει το μικρότερο συνολικό χρόνο στα 21 ετάπ είναι και ο μεγάλος νικητής.

Η βαθμολογία των πόντων (μωβ φανέλα). Αυτή η βαθμολογία έχει να κάνει με τους πόντους που κερδίζουν οι αθλητές στο πρώτο από τα δυο ενδιάμεσα σπριντ ευθείας που υπάρχουν σε κάθε ετάπ (εκτός των χρονομέτρων) και στον τερματισμό.

Η βαθμολογία των βουνών (μπλε φανέλα). Για να βγει ο «βασιλιάς των βουνών» υπολογίζονται οι πόντοι που δίνονται στους ποδηλάτες μόλις περάσουν την κορυφή ενός βουνού, το λεγόμενο σπριντ ανάβασης. Οι πόντοι ποικίλλουν ανάλογα με τη δυσκολία της ανηφόρας.

Η κατάταξη του καλύτερου νέου (λευκή φανέλα). Πρόκειται για τη γενική κατάταξη που λαμβάνει υπόψη της μόνο τους χρόνους από όσους ποδηλάτες είναι κάτω των 25 ετών την 1η Ιανουαρίου της χρονιάς που διεξάγεται ο Γύρος (φέτος, 01/01/1996). Ο υπολογισμός των χρόνων γίνεται όπως στη γενική κατάταξη.

Ομάδες (23) – World Tour

• AG2R Citroën (Γαλλία)
• Astana Premier Tech (Καζακστάν)
• Bahrain Victorious (Μπαχρέιν)
• Bora Hansgrohe (Γερμανία)
• Cofidis (Γαλλία)
• Deceuninck QuickStep (Βέλγιο)
• EF Education Nippo (Αμερική)
• Groupama FDJ (Γαλλία)
• Ineos Grenadiers (Μεγάλη Βρετανία)
• Intermarché Wanty Gobert (Βέλγιο)
• Israel Start Up Nation (Ισραήλ)
• Jumbo Visma (Ολλανδία)
• Lotto Soudal (Βέλγιο)
• Movistar Team (Ισπανία)
• Team BikeExchange (Αυστραλία)
• DSM (Γερμανία)
• Team Qhubeka Assos (Νότιος Αφρική)
• Trek-Segafredo (Αμερική)
• UAE Team Emirates (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα)

Pro Continental – Κατόπιν πρόσκλησης

• Bardiani (Ιταλία)
• Androni Giocattoli (Ιταλία)
• EOLO Kometa (Ιταλία)
• Alpecin Fenix (Βέλγιο)

Ετάπ (21)

08-05, 1o Τορίνο -> Τορίνο (8,6 χλμ.)/Ατομική Χρονομέτρηση
09-05, 2o Στουπινίτζι -> Νοβάρα (179 χλμ.)
10-05, 3o Μπιέλα -> Κανάλε (190 χλμ.)
11-05, 4o Πιατσέντζα -> Σέστολα (186 χλμ.)
12-05, 5o Μόντενα -> Κατόλικα (175 χλμ.)
13-05, 6o Γκρότε Ντι Φρασάσι -> Ασκολι Πιτσένο (160 χλμ.)
14-05, 7o Νοταρέσκο -> Τέρμολι (181 χλμ.)
15-05, 8o Φότζια -> Γκάρντια Σανφραμόντι (170 χλμ.)
16-05, 9o Καστέλ Ντι Σάνγκρο -> Κάμπο Φελίτσε (158 χλμ.)
17-05, 10o Λ’ Ακουιλα -> Φολίνο (139 χλμ.)

Πρώτο ρεπό 18-05

19-05, 11o Περούτζια -> Μονταλτσίνο (162 χλμ.)
20-05, 12o Σιένα -> Μπάνιο Ντι Ρομάνια (212 χλμ.)
21-05, 13o Ραβέννα -> Βερόνα (198 χλμ.)
22-05, 14o Τσιταντέλα -> Μόντε Ζονκολάν (204 χλμ.)
23-05, 15o Γκράντο -> Γκορίτσια (146 χλμ.)
24-05, 16o Σατσίλε -> Κορτίνα Ντ’ Αμπέτσο (212 χλμ.)/Βασιλικό ετάπ

Δεύτερο ρεπό 25-05

26-05, 17o Κανατσέι -> Σέγκα Ντι Αλα (193 χλμ.)
27-05, 18o Ροβερέτο -> Στραντέλα (231 χλμ.)
28-05, 19o Αμπιατεγκράσο -> Αλπε Ντι Μέρα (176 χλμ.)
29-05, 20o Βερμπάνια -> Αλπε Μότα (165 χλμ.)
30-05, 21o Σενάγκο -> Μιλάνο (30,3 χλμ.)/Ατομική χρονομέτρηση