Τερματοφύλακας – Τζιανλουίτζι Μπουφόν
Στα 40 του χρόνια, λογίζεται από τους θρύλους του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Η Γιουβέντους δαπάνησε 52 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει από την Πάρμα το 2001, στην οποία και αγωνίζεται μέχρι σήμερα βασικός. Το Τσάμπιονς Λιγκ λείπει από την συλλογή του, που αριθμεί 9 πρωταθλήματα (8 στη Serie A, 1 στη Serie B) 4 Κύπελλα, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και Μουντιάλ. Με τον Κάρλο Αντσελότι συνεργάστηκε στα πρώτα βήματα της καριέρας του, στην Πάρμα, την διετία (1996-98).
Δεξί μπακ – Λιλιάν Τιράμ
Οπως και με τον Μπουφόν, έτσι και με τον Λιλιάν Τιράμ, ο Αντσελότι δούλεψε μαζί του στην Πάρμα, τη φανέλα της οποίας φόρεσε από το 1996 έως το 2001, για να ακολουθήσει η Γιουβέντους (2001-06) και τέλος η Μπαρτσελόνα (2006-08) ενώ άρχισε την καριέρα του στην Μονακό (1991-96). Ο Τιράμ, είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών στην εθνική ομάδα της Γαλλίας (142 συμ), με την οποία ήταν ενεργός από το 1994 έως το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Κατέκτησε Μουντιάλ, Euro, Συνομοσπονδιών και σε συλλογικό επίπεδο 2 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα. Μετά το τέλος της καριέρας του δεν ασχολήθηκε με τον χώρο του ποδοσφαίρου. Από το 2010 είναι εκπρόσωπος της UNICEF στη μάχη κατά του ρατσισμού.
Κεντρικός αμυντικός – Φάμπιο Καναβάρο
Ακόμα ένα παιδί της «χρυσής γενιάς» της Πάρμα, στην οποία συνεργάστηκε με τον Κάρλο Αντσελότι. Από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς για περισσότερο από μία 15ετία. Η αξία του αναγνωρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο το 2006, όταν αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης στον κόσμο για εκείνη τη χρονιά. Για αυτή του την επιτυχία, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η κατάκτηση του Μουντιάλ από την Ιταλία (2006), σε μία διοργάνωση που ο Καβανάρο ήταν απροσπέλαστος. Νάπολι, Πάρμα, Γιουβέντους (Χ2), Ρεάλ Μαδρίτης και Αλ Αΐν, οι ομάδες που αγωνίστηκε ο 44χρονος Ιταλός. Πλέον εργάζεται ως προπονητής στην Κίνα και την Γκουαντζού Εβεργκράντε.
Κεντρικός αμυντικός – Αλεσάντρο Νέστα
Μαζί με τον Καναβάρο συνέθεταν ένα από τα καλύτερα δίδυμα στο κέντρο άμυνας της Ιταλίας. Για μία 20ετία πρωταγωνιστούσε στο Καμπιονάτο με τις φανέλες των Λάτσιο (1993-2002) και Μίλαν (2002-2012). Στην τελευταία, συνεργάστηκε επί σειρά ετών με τον Αντσελότι. Μετά την Ιταλία ακολούθησε ο Καναδάς και το Μόντρεαλ (2012-13) ενώ έκλεισε την καριέρα του στην Ινδία και την Τσεναγίν. Μετά το τέλος της καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική.
Αριστερό μπακ – Πάολο Μαλντίνι
Ο παίκτης σύμβολο της Μίλαν, στην οποία αγωνίστηκε σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Από το 1985 έως το 2009, όταν «κρέμασε» τα παπούτσια του. Αναντικατάστατος από τα 17 του χρόνια στην ομάδα του Μιλάνου, τόσο σαν αριστερό μπακ όσο και σέντερ μπακ. Με τη Μίλαν μέτρησε 902 συμμετοχές και 33 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Από την τροπαιοθήκη του, ξεχωρίζουν οι πέντε κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ (μετράει ακόμα 7 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο, Παγκόσμιο Συλλόγων και 2 Διηπειρωτικά).
Κεντρικός μέσος – Κλάρενς Ζέεντορφ
Ενας από τους ελάχιστους παίκτες που μπορούσε να αγωνιστεί με την ίδια ευχέρεια σε όλες τις θέσεις της μεσαίας γραμμής. Από αμυντικό χαφ, μέχρι εξτρέμ. Προϊον των εξαιρετικών ακαδημιών του Αγιαξ, ο Ολλανδός φόρεσε τη φανέλα της Μίλαν για μία 10ετία (2002-12), ομάδα στην οποία εργάστηκε υπό τις οδηγίες του Αντσελότι. Για ένα μικρό διάστημα διετέλεσε και προπονητής της, χωρίς όμως επιτυχία. Αγωνίστηκε κατά σειρά σε Αγιαξ, Σαμπντόρια, Ρεάλ Μαδρίτης, Ιντερ, Μίλαν και Μποταφόγκο. Παραμένει ο μοναδικός παίκτης που έχει κατακτήσει Τσάμπιονς Λιγκ με τρεις διαφορετικές ομάδες (Αγιαξ, Ρεάλ, Μίλαν).
Αμυντικός μέσος – Αντρέα Πίρλο
Ο «μαέστρος» της μεσαίας γραμμής. Εδωσε άλλη έννοια στη θέση του αμυντικού χαφ, αφού για πολλά χρόνια εκτός από το να «κόβει», έκανε όλο το παιχνίδι στις ομάδες που αγωνίστηκε. Πολύ πρόσφατα έβαλε τέλος στην καριέρα του, αγωνιζόμενος στο πρωτάθλημα Αμερικής και τη Νέα Υόρκη Σίτι. Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασε στη Μίλαν, σύλλογο στον οποίο είχε ως προπονητή τον Αντσελότι. Αγωνίστηκε και σε: Μπρέσια, Ιντερ, Ρετζίνα (δαν), Γιουβέντους. Μεταξύ των τίτλων που κατέκτησε, τα 8 πρωταθλήματα Ιταλίας, τα 2 Τσάμπιονς Λιγκ και το Μουντιάλ με την Ιταλία.
Επιθετικός μέσος – Ζινεντίν Ζιντάν
Το 2004, αναδείχθηκε σε ψηφοφορία της ΟΥΕΦΑ ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος μέσος τα τελευταία 50 χρόνια. Διορατικός, με τρομερή τεχνική κατάρτιση, συνεργάστηκε με τον Αντσελότι στην Γιουβέντους, με την οποία αγωνίστηκε από το 1996 έως το 2001. Με την «γηραιά κυρία» έγινε ευρύτερα γνωστός σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο, για να ακολουθήσει η Ρεάλ (2001-06), ομάδα στην οποία εργάζεται ως προπονητής, έχοντας προηγουμένως περάσει από όλα τα πόστα. Ηγέτης σε όλες τις ομάδες που αγωνίστηκε αλλά και την εθνική ομάδα της Γαλλίας, με την οποία κατέκτησε Μουντιάλ και Euro. Στο τελευταίο ματς της καριέρας του, τον τελικό του Μουντιάλ του 2006, αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη κάρτα, σε μία φάση που έχει μείνει στην ιστορία για την κουτουλιά στον Ιταλό αμυντικό Μάρκο Ματεράτσι.
Επιθετικός – Κακά
Το τελευταίο μεγάλο 10άρι της Βραζιλίας, μετά τον Ροναλντίνιο, έβαλε πριν λίγες εβδομάδες τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Μπορεί να θεωρηθεί… παιδί του Αντσελότι, αφού στη Μίλαν αγωνίστηκε από το 2003 έως το 2009 και πραγματοποίησε σε αυτή τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του. Ντριμπλέρ, πασέρ, εκτελεστής, τα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν και του έδωσαν την Χρυσή Μπάλα το 2007. Με την «σελεσάο» κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 2002. Γενικά οι ατομικές διακρίσεις του είναι πολύ περισσότερες από τους τίτλους που κατέκτησε, αγωνιζόμενος σε Σάο Πάολο, Μίλαν, Ρεάλ Μαδρίτης και Ορλάντο.
Επιθετικός – Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο
Για 19 σεζόν αγωνίστηκε στη Γιουβέντους (1993-2012), στην οποία είχε ως προπονητή τον Αντσελότι. Παραμένει Ινδαλμα στην ομάδα του Τορίνο, αφού ήταν μαζί της στα «πέτρινα χρόνια» του υποβιβασμού. Αγωνιζόταν κυρίως ως κρυφός επιθετικός και χαρακτηριζόταν από τις τρομερές εκτελέσεις στημένων φάσων. Αρχισε την καριέρα του στην Πάντοβα (1991-93) ενώ μετά τη Γιουβέντους ακολούθησαν Σίδνεϊ (2012-14) και Δελχί Ντίναμος (2014). Από την τροπαιοθήκη του ξεχωρίζουν το Τσάμπιονς Λιγκ και το Μουντιάλ.
Επιθετικός – Αντρέι Σεφτσένκο
Αγαπήθηκε όσο λίγοι από τον κόσμο της Μίλαν, στην οποία αγωνίστηκε επί σειρά ετών και για μία 5ετία υπό τις οδηγίες του Αντσελότι. Είναι ο πρώτος σκόρερ στα ντέρμπι με την Ιντερ (14 γκολ), ο δεύτερος σκόρερ συνολικά της Μίλαν (175 γκολ) αλλά και ο πρώτος σκόρερ στην εθνική ομάδα της Ουκρανίας (48 γκολ), στην οποία από το 2016 είναι προπονητής. Αγωνίστηκε ακόμα σε Ντιναμό Κιέβου (Χ2) και Τσέλσι.
