Η «κουτουλιά» του Ζινεντίν Ζιντάν στον Μάρκο Ματεράτσι στην παράταση του τελικού μεταξύ Ιταλίας – Γαλλίας, είναι το γεγονός που έχει στιγματίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, το οποίο κατέκτησε εν τέλει η Ιταλία στη διαδικασία των πέναλτι. Είναι η στιγμή που έχει μείνει στο μυαλό όλων, καθότι ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που κερδίζει η Ιταλία αλλά και το φινάλε του Ζιντάν με την εθνική του ομάδα και από την ενεργό δράση.
Το ματς ήταν ισόπαλο (στο 1-1), όταν στο 110’ ο Ζιντάν ρίχνει ξαφνικά με κουτουλιά τον Ιταλό κεντρικό αμυντικό στον αγωνιστικό χώρο και στη συνέχεια αποβάλλεται, έπειτα από υπόδειξη του τέταρτου διαιτητή, αφού ο πρώτος δεν είδε τη φάση. Αυτή ήταν και η πρώτη αποβολή παίκτη στην Ιστορία των Μουντιάλ στη διαδικασία παράτασης τελικού. Μάλιστα και οι δύο παίκτες ήταν αυτοί που είχαν σκοράρει για τις ομάδες τους στην κανονική διάρκεια. Ο Ζιντάν είχε ανοίξει το σκορ για τη Γαλλία με πέναλτι (7’) και ο Ματεράτσι είχε ισοφαρίσει λίγο πριν το 20λεπτο.
Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος ο Ιταλός στόπερ για το συμβάν του τελικού, αφού υπήρχαν αψιμαχίες στον αγωνιστικό χώρο, ο Ζιντάν του είπε: «Αν θέλεις τη φανέλα μου, έλα να σου τη δώσω στο τέλος» και τον ίδιο να του απαντά: «Θα προτιμούσα την @#@# την αδερφή σου». Εν τέλει και οι δύο τιμωρήθηκαν από την παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία (FIFA) για τη συμπεριφορά τους με πρόστιμο και αγωνιστικές τιμωρίας. Ο τελικός δεν ήταν πάντως το τελευταίο ματς στην εθνική ομάδα για τον συνηθισμένο στις σκληρές μονομαχίες Ιταλό αμυντικό – τελείωσε την καριέρα του έχοντας περισσότερες από 25 αποβολές και 60 κίτρινες κάρτες-, σε αντίθεση με τον Ζιντάν που εκείνο το ματς είναι και το τελευταίο της καριέρας του.
Με «οδηγό» τον Καναβάρο
Ο Μάρκο Ματεράτσι μοιράστηκε με τον Αλεσάντρο Νέστα το χρόνο συμμετοχής στο κέντρο άμυνας της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας Ιταλίας, στη διοργάνωση του 2006. Βασικό γρανάζι της άμυνας και ο παίκτης που έκανε τη διαφορά στη διοργάνωση, ήταν ο παρτενέρ τους στο δίδυμο των στόπερ, Φάμπιο Καναβάρο. Η ηγετική παρουσία του στο Μουντιάλ που διεξήχθη στη Γερμανία, είχε ως αποτέλεσμα να αναδειχθεί και ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο για το 2006.
«Αρχιτέκτονας» της ομάδας και ο άνθρωπος που την οδήγησε στην κατάκτηση του Μουντιάλ για τέταρτη φορά στην Ιστορία της, ήταν ο Μαρσέλο Λίππι. Ο 70 χρονος πλέον Λίππι, ήταν ο πρώτος προπονητής που κατέκτησε Τσάμπιονς Λιγκ και Μουντιάλ και ένας από τους δύο συνολικά που το έχουν καταφέρει. Ο άλλος είναι ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε.
Προπονητής που δίνει μεγάλη βαρύτητα στον ψυχολογικό τομέα και θέλει οι ομάδες του να έχουν ισορροπία στις γραμμές και ομαδικότητα σε άμυνα-επίθεση, στο τουρνουά του 2006 είχε δώσει έναν πιο ελεύθερο ρόλο στον Αντρέα Πίρλο, ο οποίος μαζί με τον Φραντσέσκο Τότι είχαν την εντολή να δημιουργούν παιχνίδι. Ο Πίρλο πίσω από τη μεσαία γραμμή και ο Τότι μπροστά. Παράλληλα, ο Πίρλο ήταν ο παίκτης που είχε σημαντικό ρόλο και στο αμυντικό κομμάτι, μαζί με τον Τζενάρο Γκατούζο με τον οποίο είχαν κοινή θητεία στη Μίλαν εκείνης της εποχής.
Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν βρισκόταν κάτω από τα δοκάρια (είχε καθιερωθεί ως βασικός από το Μουντιάλ του 2002) και την τετράδα της άμυνας πλαισίωναν κυρίως οι Φάμπιο Γκρόσο (αριστερά) και Τζιανλούκα Τζαμπρότα (δεξιά). Στα άκρα της μεσαίας γραμμής βρίσκονταν οι Σιμόνε Περότα (αριστερά) και Μάουρο Καμορανέζι (δεξιά) ενώ στην κορυφή της επίθεσης ο Λούκα Τόνι. Αλμπέρτο Τζιγιαρντίνο, Βιτσέντζο Ιακουίντα και Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο οι παίκτες που διεκδικούσαν θέση στην 11άδα.
MVP ο Πίρλο, 7 στην κορυφαία 23άδα
Ο Αντρέα Πίρλο ήταν και ο πολυτιμότερος παίκτης του τελικού ενώ καλύτερος τερματοφύλακας της διοργάνωσης ο Τζίτζι Μπουφόν. Συνολικά, επτά ήταν οι παίκτες της Ιταλίας που συμπεριλήφθηκαν στην κορυφαία 23άδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 και αντικατοπτρίζουν την εξαιρετική παρουσία της στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Στους δύο προαναφερθέντες, προστίθενται και οι Φάμπιο Καναβάρο, Τζιανλούκα Τζαμπρότα, Τζενάρο Γκατούζο, Φραντσέσκο Τότι και Λούκα Τόνι.
Στην πορεία της προς την κατάκτηση του Μουντιάλ, η Ιταλία βρέθηκε σε όμιλο με Γκάνα (2-0), ΗΠΑ (1-1) και Τσεχία (2-0) ενώ στη διαδικασία των νοκ-άουτ, απέκλεισε διαδοχικά Αυστραλία (1-0), Ουκρανία (3-0) και Γερμανία (2-0 παράταση με γκολ στο 119’ και 120’, 0-0 90λεπτο) και στον τελικό της Γαλλίας με 5-3 στα πέναλτι (1-1). Ο τελικός διεξήχθη στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου και τον παρακολούθησαν 69.000 θεατές ενώ συνολικά, εκτιμάται πως τον παρακολούθησαν περισσότεροι από 320 εκατομμύρια στην υφήλιο μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες.
Οι συνθέσεις του τελικού
Ιταλία (4-1-4-1): Μπουφόν – Τζαμπρότα, Καναβάρο, Ματεράτσι, Γκρόσο – Γκατούζο – Τότι (61’ Ιακουίντα), Πίρλο, Καμορανέζι (86’ Ντελ Πιέρο), Περότα (61’ Ντε Ρόσι) – Τόνι.
Γαλλία (4-2-3-1): Μπαρτέζ – Σανιόλ, Τιράμ, Γκαλάς, Αμπιντάλ – Βιεϊρά (56’ Αλού Ντιαρά), Μακελελέ – Ριμπερί (100’ Τρεζεγκέ), Ζιντάν, Μαλουντά – Ανρί (107’ Βιλτόρ).
Γκολ: Ματεράτσι (19’) – Ζιντάν (7’ πεν.)
Τα πέναλτι: Πίρλο (Ε), Ματεράτσι (Ε), Ντε Ρόσι (Ε), Ντελ Πιέρο (Ε), Γκρόσο (Ε) – Βιλτόρ (Ε), Τρεζεγκέ (Α), Αμπιντάλ (Ε), Σανιόλ (Ε).
Απούσα για δεύτερη φορά
Είναι η δεύτερη φορά που η Ιταλία δεν καταφέρνει να προκριθεί σε έναν Παγκόσμιο Κύπελλο και Τρίτη συνολικά που δεν δίνει το παρών. Στην πρώτη διοργάνωση, το 1930 δε συμμετείχε ενώ δεν προκρίθηκε στο Μουντιάλ του 1958. Εχει κατακτήσει 4 φορές το Μουντιάλ (1934μ 1938, 1982, 2006 ενώ έχει και δύο χαμένους τελικούς, το 1970 και 1994 (με το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπιάτζιο). Μαζί με τη Βραζιλία, είναι οι μόνες ομάδες που έχουν κατακτήσει δύο σερί φορές το τρόπαιο στην Ιστορία τους.
Στα προκριματικά για το Μουντιάλ στα γήπεδα της Ρωσίας τερμάτισε 2η, σε όμιλο με Ισπανία, Αλβανία, Ισραήλ, ΦΥΡΟΜ και Λιχτενστάιν και διεκδίκησε την πρόκριση μέω μπαράζ, όπου και απέτυχε να προκριθεί. Αντίπαλός της και ομάδα που παίρνει ουσιαστικά τη θέση της στο προσεχές Μουντιάλ, ήταν η Σουηδία. Στο πρώτο μεταξύ τους μας, η Σουηδία επικράτησε 1-0 ως γηπεδούχος ενώ στον επαναληπτικό η Ιταλία δεν κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ (0-0), με την ομάδα της Σκανδιναβίας να παίρνει έτσι το εισιτήριο για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
