el
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

NBA Playoffs 2019: Η ανάλυση της Ανατολής


(1) Μιλγουόκι Μπακς 60-22 – (8) Ντιτρόιτ Πίστονς 41-41

Κανονική περίοδος (4-0)

Μιλγουόκι – Ντιτρόιτ 115-92 (5/12)

Ντιτρόιτ – Μιλγουόκι 104-107 (17/12)

Μιλγουόκι – Ντιτρόιτ 121-98 (1/1)

Ντιτρόιτ – Μιλγουόκι 105-115 (29/1)

ΜΠΑΚΣ

Το Μιλγουόκι προφανώς έχει γίνει η αγαπημένη ομάδα όλων των Ελλήνων λόγω του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ωστόσο φέτος έχει προκαλέσει αίσθηση και σε ολόκληρη την Αμερική διότι για πρώτη φορά μετά το 1981 και πέμπτη στην ιστορία του έφτασε τις 60 νίκες στην κανονική περίοδο.

Οι Μπακς πέρυσι ολοκλήρωσαν με μόλις 44 νίκες και σύμφωνα με τα προγνωστικά στο ξεκίνημα της φετινής περιόδου θα κινούνταν την τρέχουσα σεζόν γύρω στις 46-48. Τα «ελάφια» όμως ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, τερμάτισαν τη regular season με το κορυφαίο ρεκόρ στη λίγκα και η στρατηγική απόφαση του τεχνικού Μάικ Μπουντενχόλτσερ, να γεμίσει το ρόστερ με σουτέρ γύρω από τον Γιάννη δικαιώνεται απόλυτα.

Οι Μπακς ξεπέρασαν τις 3.000 προσπάθειες σε σουτ τριών πόντων στους 82 αγώνες της κανονικής διάρκειας, είναι δηλαδή οι δεύτεροι σε αυτήν τη λίστα πίσω μόνο από το Χιούστον του… ελεύθερου να κάνει ό,τι θέλει Χάρντεν. Εχουν την καλύτερη επίθεση στο ΝΒΑ, τα δεύτερα περισσότερα εύστοχα τρίποντα μετά τους Ρόκετς και παράλληλα την τρίτη καλύτερη συγκομιδή πόντων μέσα από τη ρακέτα, κάτι που οφείλεται κυρίως στον Γιάννη.

Ο Αντετοκούνμπο έχοντας δίπλα του τέσσερις σουτέρ σε κάθε πεντάδα του Μπουντενχόλτσερ, βρίσκει τους χώρους να κάνει παιχνίδι κοντά στο ζωγραφιστό, μοιράζει υποδειγματικά την μπάλα και φυσικά είναι ο βασικός υποψήφιος για MVP της σεζόν, αφού πραγματοποιεί την κορυφαία χρονιά της καριέρας του με 27,7 πόντους, 12,5 ριμπάουντ και 5,9 ασίστ κατά μέσο όρο!

Οι Μπακς μπορεί να μην έχουν δεύτερο σταρ πίσω από τον Γιάννη, διαθέτουν όμως δύο παίκτες-κλειδιά που βοήθησαν καθοριστικά στην αγωνιστική εκτόξευση του franchise. O Μάλκομ Μπρόγκτον (15,6 π., 42,6% τρίποντο, 92,8% βολές) αναδεικνύεται σε ισορροπιστής του ρόστερ δίπλα στον ατίθασο Μπλέντσο και τον ασταθή Μίντλεντον. Ο Μπρόγκτον θα χάσει λόγω τραυματισμού τον πρώτο γύρο των πλέι οφ, ωστόσο καλώς εχόντων των πραγμάτων θα είναι παρών στον δεύτερο.

Από την πλευρά του ο Μπρουκ Λόπες είναι ένας και μοναδικός στο είδος του. Αν μέχρι χθες δεν είχατε ακούσει τον όρο stretch five ήρθε η ώρα να τον μάθετε για χάρη του 7 footer των Μπακς, ο οποίος σουτάρει σαν τον… Ρέτζι Μίλερ κι έγινε ο πρώτος και μοναδικός παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που ευστοχεί μίνιμουμ σε 175 τρίποντα και μοιράζει παράλληλα 175 τάπες!

Το Μιλγουόκι την προηγούμενη διετία αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο της postseason από Ράπτορς και Σέλτικς αντίστοιχα. Γενικά από το 2001 όταν έφτασε στους τελικούς της Ανατολής, σε οχτώ παρουσίες του σε πλέι οφ δεν προκρίθηκε ποτέ από τον πρώτο γύρο. Φέτος, όμως μπαίνει με πολύ διαφορετικό αέρα και δυναμική στα πλέι οφ, δεν φοβάται κανέναν αντίπαλο, αφού κέρδισε και τις 14 σειρές στην περιφέρειά του στη regular season κι αν ξεκινήσει με το δεξί την postseason, δεν αποκλείεται να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής.

ΠΙΣΤΟΝΣ

Τα «πιστόνια» από το 2008 που έφυγε ο Φλιπ Σόντερς πραγματοποίησαν μόνο μία σεζόν με νικηφόρο ρεκόρ. Φέτος τερμάτισαν με ρεκόρ 41-41 και αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Ντουέιν Κέισι.

Οι Πίστονς ήξεραν εξ αρχής ότι πέτυχαν διάνα το περασμένο καλοκαίρι προσλαμβάνοντας τον κορυφαίο τεχνικό του 2018. Ο Κέισι κατόρθωσε να μετατρέψει το Τορόντο σε ισχυρή δύναμη της Ανατολής και το ίδιο θα επιδιώξει να κάνει και με το Ντιτρόιτ.

Ηδη λοιπόν από την πρώτη του χρονιά στη Motor City, το μαγικό ραβδάκι του Κέισι έκανε τη διαφορά. Αν οι ιδιοκτήτες των Πίστονς παραμείνουν υπομονετικοί, γίνουν έξυπνες κινήσεις στα draft και ο Κέισι αρχίζει να βάζει παίκτες στο ρόστερ, που ταιριάζουν καλύτερα στο σύστημά του, τότε το Ντιτρόιτ ίσως στο εγγύς μέλλον αρχίσει να θυμάται κάτι από τις λαμπρές εποχές των «κακών παιδιών» (Μπίλαπς, Μπεν Γουάλας, Ρασίντ Γουάλας Χάμιλτον, Πρινς) της προηγούμενης δεκαετίας.

Οι Πίστονς για τη νέα σεζόν έχουν μόλις έξι εγγυημένα συμβόλαια και λογικά θα κάνουν χώρο στο salary cap ξεφορτώνοντας πανάκριβα βαρίδια όπως οι Τζάκσον, Λιούερ, Γκάλογουεϊ για να χτίσουν από την αρχή γύρω από τον σούπερ σταρ, Μπλέικ Γκρίφιν, που είχε φέτος 24,5 πόντους, 5,4 ασίστ και 7,5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο.

Η φετινή παρουσία των Πίστονς στα πλέι οφ κρίνεται περισσότερο ως μία τονωτική ένεση ψυχολογίας διότι το franchise στις εννιά προηγούμενες σεζόν είχε μόνο μία συμμετοχή σε postseason και σε αυτή το 2016 αποκλείστηκε με sweep από τον πρώτο γύρο. Εκτός απροόπτου κάτι ανάλογο θα συμβεί και κόντρα στους αγριεμένους Μπακς του Γιάννη, ωστόσο τα σπουδαία για τα «πιστόνια» έπονται.

(2) Τορόντο Ράπτορς 58-24 – (7) Ορλάντο Μάτζικ 42-40

Κανονική περίοδος (2-2)

Ορλάντο – Τορόντο 91-93 (20/11)

Ορλάντο – Τορόντο 116-87 (28/12)

Τορόντο – Ορλάντο 98-113 (24/2)

Τορόντο – Ορλάντο 121-109 (1/4)

ΡΑΠΤΟΡΣ

Από το 2013 με τον Μασάι Ουτζίρι σε ρόλο γενικού διευθυντή, οι Ράπτορς διανύουν μακράν την κορυφαία πενταετία στην 24χρονη ιστορία του franchise στο ΝΒΑ.

Σε αυτό το διάστημα μετρούν κατά μέσο όρο 53 νίκες τη σεζόν, τις περισσότερες από κάθε άλλη ομάδα στην ανατολική περιφέρεια, ενώ είναι τέταρτοι σε όλο το NBA. Παρόλα αυτά, η σταθερότητά τους στη regular season δεν έχει ακόμη μεταφραστεί σε μία αξιόλογη πορεία στα πλέι οφ, στα οποία θα παίξουν φέτος για έκτη σερί χρονιά.

Το Τορόντο με εξαίρεση τον χαμένο τελικό της Ανατολής το 2016 κόντρα στους Καβς του Λεμπρόν (4-2) δεν έχει περάσει άλλη φορά τον δεύτερο γύρο, ενώ στις τρεις από τις τελευταίες τέσσερις παρουσίες του στην postseason αποκλείστηκε με σκούπα…

Πέρυσι, τερμάτισε πρώτο στην Ανατολή με 59 νίκες, ο Ντουέιν Κέισι αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς στο ΝΒΑ, ωστόσο το ταπεινωτικό 4-0 από τους Καβαλίερς στον ημιτελικό της Ανατολής προκάλεσε κύμα διορθώσεων.

Ο Ουτζίρι έδειξε αποφασισμένος να αλλάξει το ηττοπαθές στάτους των Ράπτορς στα πλέι οφ. Το περασμένο καλοκαίρι αντικατέστησε τον Ντουέιν Κέισι με τον Νικ Νερς, αντάλλαξε τον κορυφαίο σκόρερ του Τορόντο όλων των εποχών, ΝτεΜαρ ΝτεΡόζαν, με τον Καουάι Λέοναρντ και στο trade deadline έστειλε τον Γιόνας Βαλαντσιούνας στο Μέμφις για τον Μαρκ Γκασόλ!

Η πεντάδα πλέον που έχει το Τορόντο μπορεί να θεωρηθεί η κορυφαία στην ιστορία του franchise. Ο Λάουρι παρότι έχασε το φιλαράκι του, ΝτεΡόζαν, έκανε χρονιά καριέρας στις ασίστ με 8,7 ανά αγώνα. Ο Γκασόλ είναι πολύ πιο επιδραστικός από τον Λιθουανό προκάτοχό του. Ο Ντάνι Γκριν θεωρείται game changer με το τρίποντο που διαθέτει και ο Σιάκαμ είναι μακράν ο πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ και ίσως ο κυριότερος λόγος για να πειστεί ο free agent σούπερ σταρ, Λέοναρντ να υπογράψει νέο συμβόλαιο με τους Καναδούς.

Από τη στιγμή λοιπόν που ο Λεμπρόν (έφραξε τον δρόμο των Ράπτορς την τελευταία τριετία), ανήκει πλέον στη Δύση για χάρη των Λέικερς, οι «δεινόσαυροι» έχουν κάθε λόγο να πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα για τον πρώτο τελικό ΝΒΑ της ιστορίας τους.

ΜΑΤΖΙΚ

Στις 29 Ιανουαρίου το ρεκόρ του Ορλάντο έγραφε 20-31, ήταν δηλαδή 11 παιχνίδια κάτω από το 50% και όλα έδειχναν μαύρα κι άραχνα όπως ακριβώς τις τρεις προηγούμενες σεζόν. Μέχρι την ήττα από την Οκλαχόμα στα τέλη Ιανουαρίου, το rating των Μάτζικ στις περισσότερες κατηγορίες ήταν αποκαρδιωτικό (25η επίθεση, 16η άμυνα, 22η θέση στα ριμπάουντ, 8η θέση στις ασίστ).

Ως διά μαγείας, το Ορλάντο πάτησε έναν διακόπτη και στο διάστημα 29/1 με 8/4 βελτιώθηκε κατακόρυφα σε όλους τους τομείς. Αρχισε επιτέλους να παίρνει πράγματα από το second unit και εξελίχθηκε πραγματικά σε ένα αμυντικό τείχος που του έδινε ενέργεια και στην επίθεση. Αν απομονώσουμε τα στατιστικά του στα τελευταία 30 ματς μέχρι τις 8 Απριλίου, το Ορλάντο είναι 10ο στο rating της επίθεσης, 1ο στην άμυνα (!), 5ο στις ασίστ και 3ο στα ριμπάουντ.

Με αυτά τα νούμερα φυσικά επιστρέφει δικαιωματικά στα πλέι οφ για πρώτη φορά έπειτα από έξι σεζόν. Πρακτικά βέβαια η χρονιά για την ομάδα του Στιβ Κλίφορντ κρίνεται ήδη επιτυχημένη καθώς οτιδήποτε περισσότερο στο εξής θα θεωρηθεί μεγάλη έκπληξη αν και η όρεξη τρώγοντας έρχεται, όπως δήλωσε και ο βοηθός του Κλίφορντ, Μάικ Μπατίστ.

Ούτως ή άλλως οι Μάτζικ είναι ένα σύνολο που στερούνται εμπειριών από την postseason. Είναι ενδεικτικό ότι οι παίκτες στο ρόστερ του Ορλάντο έχουν δώσει όλοι μαζί μόλις 33 αγώνες πλέι οφ, εκ των οποίων το 85% ανήκει στον πολύπειρο πόιντ-γκαρντ Ντι Τζέι Ογκουστιν (11,6 π., 5,3 ασίστ, 42% τρίποντο), που με τις εμφανίσεις του θύμισε ημέρες Σάρλοτ πριν οχτώ χρόνια.

One-to-watch πάντως παίκτης της «μαγείας» ασφαλώς ο Νίκολα Βούκσεβιτς των 20,8 πόντων και 12 ριμπάουντ ανά αγώνα.

(3) Φιλαδέλφεια Σίξερς 51-31 – (6) Μπρούκλιν Νετς 42-40

Κανονική περίοδος (2-2)

Μπρούκλιν – Φιλαδέλφεια 122-97 (4/11)

Μπρούκλιν – Φιλαδέλφεια 125-127 (25/11)

Φιλαδέλφεια – Μπρούκλιν 124-127 (12/12)

Φιλαδέλδεια – Μπρούκλιν 123-110 (28/3)

Image result for orlando magic

ΣΙΞΕΡΣ

Ο Ελτον Μπραντ (πέντε χρόνια παίκτης των Σίξερς) ανέλαβε γενικός διευθυντής τον περασμένο Σεπτέμβριο και πολύ γρήγορα φανέρωσε το πλάνο του για τη Φιλαδέλφεια. Στόχος του ήταν να γεμίσει αστέρες την πεντάδα του Μπρετ Μπράουν κάτι που κατάφερε φέρνοντας τον Τζίμι Μπάτλερ (Μινεσότα) και τον Τομπάιας Χάρις (Λ.Α. Κλίπερς).

Μαζί με τον πιο πληθωρικό σέντερ του ΝΒΑ, Τζοέλ Εμπίντ (27,5 π., 13,6 ριμπάουντ), τον «φονιά» από το τρίποντο Τζέι Τζέι Ρέντικ (18,1 π.) και τον πολυσύνθετο Μπεν Σίμονς, όντως οι Σίξερς διαθέτουν μία λαμπερή πρώτη πεντάδα, με τον Μπρετ Μπράουν μέχρι στιγμής να δείχνει ικανός να διατηρήσει τον έλεγχο και τις ισορροπίες, παρά τις… παραξενιές του Μπάτλερ.

Φυσικά, κάθε επιλογή έχει το κόστος της και στην περίπτωση των Σίξερς, η απόφαση να έχουν αυτούς τους πέντε starters αδυνάτισε το βάθος τους. Με εξαίρεση τον Μάικ Σκοτ, οι λύσεις του πάγκου κρίνονται αναξιόπιστες και η υπογραφή, την ύστατη ώρα, του Κρεγκ Μονρό, έρχεται απλά για να καλύψει τα αργά πόδια του Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, ο οποίος όταν αντικαθιστά τον Εμπίντ, γίνεται πάντα ο πρώτος στόχος της αντίπαλης επίθεσης.

Η Φιλαδέλφεια τερμάτισε για δεύτερη σερί σεζόν με 50+ νίκες κάτι που πετυχαίνει πρώτη φορά μετά το 1986! Πέρυσι αποκλείστηκε στον ημιτελικό της Ανατολής από τους Σέλτικς με 4-1. Φέτος αν προχωρήσει έναν γύρο πιο μακριά θα θεωρηθεί επιτυχία, δεδομένου άλλωστε ότι οι Σίξερς έφτασαν για τελευταία φορά στον τελικό της Ανατολής το 2001 όταν ακόμη έπαιζε ο Αλεν Αϊβερσον.

Μπορεί στο πιθανό σταύρωμα με τους Ράπτορς, στα ημιτελικά, να μοιάζουν το αουτσάιντερ, ωστόσο όσο η πεντάδα τους παραμένει υγιής είναι ένας αντίπαλος που κανείς δεν επιθυμεί να βρει στον δρόμο του.

Image result for 76ers

ΝΕΤΣ

Ο Κένι Ατκινσον ανέλαβε μία ομάδα που είχε κάνει 21 νίκες στη σεζόν και μέσα σε τρία χρόνια την επαναφέρει στα πλέι οφ. Το Μπρούκλιν αποτελεί μία από τις πιο συναρπαστικές και απρόσμενες ιστορίες της φετινής περιόδου καθώς και ένα λαμπρό παράδειγμα για το πού μπορεί να φτάσει ένα franchise με low profile ρόστερ, όταν έχει ορθή διαχείριση και άρτιο τεχνικό επιτελείο.

Η επιτυχία των Νετς θεωρείται τόσο μεγάλη, που το όνομα του Ατκινσον μπήκε μέχρι και στην κουβέντα για τον κορυφαίο προπονητή της σεζόν δίπλα στον Μπουντενχόλτσερ των Μπακς.

Οι Νετς σφύζουν από φρεσκάδα και όρεξη και ασφαλώς δεν είναι ομάδα μίας χρήσης όπως για παράδειγμα το 2013 όταν είχαν κάνει το… εξωφρενικά τραγικό trade φέρνοντας από τη Βοστώνη Γκαρνέτ και Πιρς. Τους λείπει βέβαια εμπειρία, αφού τόσο για τον Ατκινσον ως head coach, όσο και για τους δύο πρώτους σκόρερ, Ντ’Αντζελο Ράσελ (21,1 π.), Σπένσερ Ντινγουίντι (16,9 π.) η φετινή postseason είναι η παρθενική της καριέρας τους.

Ο Ράσελ εκτόξευσε φέτος τα νούμερά του κι έφτασε να παίζει ως all-star player. Ο Ντινγουίντι είναι υποψήφιος για έκτος καλύτερος παίκτης, ο Τζόε Χάρις σουτάρει από το τρίποντο με πάνω από 47%, ο Τζάρετ Αλεν εξελίσσεται σε έναν από τους πιο αξιόλογους rim protector του πρωταθλήματος και ο πάγκος των Νετς είναι ο δεύτερος καλύτερος σε όλο το ΝΒΑ με 47.7 πόντους ανά αγώνα.

Γενικά οι Νετς παρουσιάζουν ένα σύνολο με επιθετική πολυφωνία, ωστόσο υστερούν σε ταλέντο και παραστάσεις έναντι των Σίξερς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπουν να το διασκεδάσουν και όπου τους βγάλει. Φέτος άλλωστε έχουν ήδη κερδίσει δύο φορές τη Φιλαδέλφεια, συνεπώς οι Σίξερς δεν έχουν κανένα δικαίωμα να τους υποτιμήσουν.

Image result for nets nba 2019

(4) Μπόστον Σέλτικς – (5) Ιντιάνα Πέισερς (47-34)

Κανονική περίοδος (3-1)

Ιντιάνα – Βοστώνη 102-101 (3/11)

Βοστώνη – Ιντιάνα 135-108 (9/1)

Βοστώνη – Ιντιάνα 114-112 (29/3)

Ιντιάνα – Βοστώνη 97-117 (5/4)

ΣΕΛΤΙΚΣ

Πολλοί θυμούνται ότι η Βοστώνη χωρίς τους δύο πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της, τον Καϊρί Ιρβινγκ και τον Γκόρντον Χέιγουορντ κόντραρε πέρυσι στα ίσα τους Καβαλίερς του «βασιλιά» Τζέιμς χάνοντας την πρόκριση στους τελικούς του ΝΒΑ, στο έβδομο παιχνίδι.

Εχοντας back-to-back εμφανίσεις σε τελικούς της Ανατολής και τους δύο σταρ πίσω υγιείς, ο πήχης τέθηκε πολύ ψηλά στο ξεκίνημα της σεζόν και οι περισσότεροι προέβλεπαν ότι οι Σέλτικς θα πάρουν εύκολα την σκυτάλη από το Κλίβελαντ. «Θα φτάσουμε στους τελικούς, δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού», σημείωνε τον Αύγουστο του 2018, ο Τζέιλεν Μπράουν.

Η πραγματικότητα ωστόσο αποδείχθηκε πολύ πιο δύσκολη για τους Κέλτες και ίσως ακόμη και ο ίδιος ο οργανισμός να υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του. Η ομάδα του Μπραντ Στίβενς δεν έφτασε ούτε καν τις 50 νίκες στην κανονική διάρκεια και εξασφάλισε οριακά το πλεονέκτημα έδρας έναντι της 5ης Ιντιάνα, η οποία μάλιστα έχασε με τραυματισμό τον κορυφαίο της παίκτη, Βίκτορ Ολαντίπο.

Την τελευταία 15ετία μόνο οι Λέικερς (26,1 έτη) του 2009 κατέκτησαν το πρωτάθλημα με μέσο όρο ηλικίας κάτω των 27 ετών. Η Βοστώνη πέρυσι είχε μέσο όρο ηλικίας 24,8 και φέτος 25,9, απέχει δηλαδή έναν χρόνο από το πικ της σύμφωνα με τον ηλικιακό «κανόνα» του ΝΒΑ.

Κάπως έτσι λοιπόν μπορεί ίσως να εξηγηθεί γιατί η φετινή Βοστώνη δεν κατόρθωσε να βρει σταθερή χημεία και είχε πολλά ups and downs στην απόδοσή της. Συν τοις άλλοις, ο Χέιγουορντ δεν θυμίζει πολλά από τον παίκτη που κέρδισε πριν δύο καλοκαίρια μάξιμουμ συμβόλαιο. Μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, έχασε σε εκρηκτικότητα και απέτυχε παταγωδώς να γίνει ο δεύτερος πόλος στην επίθεση των Σέλτικς πίσω από τον all-star Ιρβινγκ, ο οποίος με τη σειρά του πολλές φορές παλεύει με το μεγάλο «εγώ» του.

Τελικά τον ρόλο του second leader κλήθηκε όπως αναμενόταν να παίξει ο ταλαντούχος δευτεροετής Τέιτουμ, όμως όταν ο δεύτερος σκόρερ σου σημειώνει 15.7 π. κατά μέσο όρο δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι χτυπάς πρωτάθλημα…

Από την άλλη βέβαια, η Βοστώνη παρά τα μειωμένα νούμερα του Μπράουν συγκριτικά με πέρυσι και το γεγονός ότι ο Ροζίερ για τρίτη σερί σεζόν σουτάρει με ποσοστό κάτω του 40%, είναι δεδομένο πως έχει προοπτική ως σύνολο. Ο Σμαρτ δίνει ενέργεια και μαρκάρει καλύτερα από τον καθέναν τα αντίπαλα γκαρντ, ο Χόρφορντ αποτελεί κλασική αξία στο πέντε, ο Μάρκους Μόρις είναι από τα πιο τίμια τεσσάρια, ενώ στην εξίσωση εσχάτως προστέθηκε μετά τον τραυματισμό του και ο Αρον Μπέινς προσφέροντας ακόμη μία ποιοτική λύση στη frontline.

Με δεδομένη τη βαριά φανέλα που κουβαλούν, τα 17 πρωταθλήματα ΝΒΑ, ότι στην άκρη του πάγκου κάθεται ένας πολλά υποσχόμενος προπονητής και πως στα ημιτελικά θα σταυρώσουν κατά πάσα πιθανότητα με τους Μπακς, οι οποίοι έχουν να κερδίσουν σειρά σε πλέι οφ πάνω από 15 χρόνια, οι Σέλτικς μπορούν να πιστεύουν με συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η παρουσία τους στα πλέι οφ θα είναι εξίσου μακριά όπως την προηγούμενη διετία.

ΠΕΪΣΕΡΣ

Εχοντας χάσει από τον Ιανουάριο με τραυματισμό στο γόνατο τον Βίκτορ Ολαντίπο και μόνο που έφτασαν να διεκδικούν μέχρι τον Απρίλιο το πλεονέκτημα έδρας στην ανατολική περιφέρεια αποτελεί επιτυχία.

Στο κρίσιμο ματς πάντως της 6ης Απριλίου η Ιντιάνα ηττήθηκε εντός έδρας με 20 πόντους διαφορά από τη Βοστώνη, αποτέλεσμα που ίσως μας προϊδεάζει για το τι θα επακολουθήσει στα πλέι οφ κόντρα στους Κέλτες.

Οι Πέισερς φτάνουν για τέταρτη σερί σεζόν στην postseason, ωστόσο όπως και στις τρεις προηγούμενες αναμένεται να γνωρίσουν ξανά τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο. Στόχος τους να φτάσουν όσο πιο μακριά γίνεται τα ματς με τους Σέλτικς κι αν είναι δυνατόν στο έβδομο, όπως πέρυσι κόντρα στους Καβαλίερς, προκειμένου να αγχώσουν και να μεταφέρουν όλο το βάρος στην άλλη πλευρά.

Η Ιντιάνα έφερε τον Γουές Μάθιους για να καλύψει εν μέρει το κενό που άφησε ο Ολαντίπο. Ο πρώην άσος των Μάβερικς και των Μπλέιζερς σκοράρει 10.9 πόντους ανά αγώνα, σχεδόν εννιά λιγότερους από τον σούπερ σταρ των Πέισερς. Το επιθετικό βάρος λοιπόν θα πέσει εκ των πραγμάτων στον Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς (18 π.), ενώ το δουλεμένο αμυντικό πλάνο του Νέιτ ΜακΜίλαν θα στηριχθεί πάνω στον μακρύ Ταντέους Γιανγκ και τον «τεράστιο» Μάιλς Τέρνερ (2,7 μπλοκ).

Αν ο λεπτεπίλεπτος Ντομάντας Σαμπόνις αντέξει την τραχύτητα της postseason, ο Ντάρεν Κόλισον δώσει με την μπαγκέτα του τον απαραίτητο ρυθμό και ο Ταϊρίκ Εβανς γίνει επιτέλους πιο ουσιαστικός ερχόμενος από τον πάγκο, δεν αποκλείεται οι Ινδιάνοι να φανούν ως ένα σημείο ανταγωνιστικοί στη σειρά με τους Κέλτες.

Δημοφιλή Άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ