Η λίστα που θα διαβάσετε παρακάτω θα σηκώσει σίγουρα πολύ κουβέντα. Ποιος αξίζει να μπει στους 50 καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο και ποιος όχι;
Εντάξει κάποιοι αντικειμενικά θα είναι μέσα, έστω κι αν υπάρχουν διαφωνίες για τη θέση που έπρεπε να πάρουν. Βρήκαμε και ξεχωρίσαμε τους 50 καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ποδοσφαίρου και το πράξαμε αξιολογώντας τη συνολική τους καριέρα, αλλά και την περίοδο που ήταν στην κορύφωσή τους!
Εδώ θα βρείτε ποδοσφαιριστές που όλοι υπέθεταν ότι θα ήταν μέσα, γνωστούς σε κάθε ηλικία, αλλά και παίκτες που έζησαν και μεγαλούργησαν στις αρχές και στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, που λίγοι γνωρίζουν. Ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι να μας διηγηθούν τα κατορθώματά τους, αλλά υπάρχει και το Youtube με σπάνια αλλά διδακτικά στιγμιότυπα!
Η Novibet συγκέντρωσε και σας παρουσιάζει τους 50 καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών ώστε -και μπορεί να φανεί τετριμμένο, αλλά κουμπώνει ιδανικά στην περίπτωση- να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!
Καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τη διαδρομή!
50. Τζον Τσαρλς
Πριν από τον Ράιαν Γκιγκς και τον Γκάρεθ Μπέιλ, υπήρχε ένα πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής από την Ουαλία κι ένας από τους καλύτερος στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Ο Τζον Τσαρλς, περί ου ο λόγος, είχε κάτι το τρομερά ασυνήθιστο. Έπαιζε με την ίδια ευκολία τόσο ως επιθετικός όσο και ως κεντρικός αμυντικός!
Έκανε μεγάλη καριέρα στη Λιντς και πήρε μεταγραφή για τη Γιουβέντους, όπου μαζί με τους Σίβορι και Μπονιπέρτι έκαναν πράγματα και θαύματα! Μάλιστα οι τρεις τους είχαν το παρατσούκλι «Αγία Τριάδα».
Με ύψος 1.88 μ. αποκαλούνταν επίσης ο «ευγενικός γίγαντας» καθώς δεν είχε αποβληθεί ποτέ από παιχνίδι, αφού ήταν η φιλοσοφία του να μην χτυπάει ποτέ κανέναν αντίπαλο! Σε 715 συμμετοχές σκόραρε 370 γκολ!
49. Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι
Σκόρερ ολκής! Αυτό ακριβώς είναι ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι.
Ο Πολωνός επιθετικός δεν έχει βαρεθεί να σκοράρει κι εμείς δεν θα μπορούσαμε να μην τον έχουμε στη λίστα μας. Ας μιλήσουν όμως οι αριθμοί. Ο Λεβαντόφσκι είναι στην Μπάγερν από το 2014. Μέχρι τώρα έχει σημειώσει 333 γκολ σε 361 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις!
Συνολικά σε συλλογικό επίπεδο στην καριέρα του έχει 529 γκολ σε 730 συμμετοχές! Έχει κατακτήσει τα πάντα! Πρωταθλήματα, Κύπελλα, Champions League.
Και του λείπει μία Χρυσή Μπάλα, την οποία δικαιούταν για το 2021…
48. Ζαϊρζίνιο
Ο Ζαϊρζίνιο είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία που κατάφερε να σκοράρει σε όλους τους αγώνες ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Και όχι σε οποιαδήποτε διοργάνωση, αλλά σε αυτή του 1970 στο Μεξικό, όπου τον τίτλο κατέκτησε η Βραζιλία, μία από τις κορυφαίες ομάδες που είδε ποτέ ο πλανήτης!
Πέτυχε επτά γκολ σε έξι αγώνες με τη «σελεσάο», αλλά πρώτος σκόρερ βγήκε ο Γκερντ Μίλερ με δέκα τέρματα. Πάντως, φρόντισε να τινάξει πολλές φορές τα δίχτυα στην καριέρα του, με 272 τέρματα σε 570 συμμετοχές σε συλλογικό επίπεδο!
47. Ομάρ Σίβορι
Από τη λίστα δε θα μπορούσε να λείπει ο Ομάρ Σίβορι.
Γεννημένος στην Αργεντινή, στην πορεία πήρε και την ιταλική υπηκοότητα (έπαιξε και με τις δύο Εθνικές ομάδες) και φόρεσε τη φανέλα των Ρίβερ Πλέιτ, Γιουβέντους και Νάπολι. Είχε τρομερή τεχνική κατάρτιση, ήταν γρήγορος, σκόραρε… κατά ριπάς. Και τί δεν έκανε μέσα στο γήπεδο!
Πέτυχε 176 γκολ σε 341 συμμετοχές στην καριέρα σε συλλογικό επίπεδο και κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα Ιταλίας με την Γιουβέντους και τρία πρωταθλήματα Αργεντινής με τη Ρίβερ Πλέιτ. Πήρε και τη Χρυσή Μπάλα το 1961.
46. Βαλεντίνο Ματσόλα
Ο Βαλεντίνο Ματσόλα μνημονεύεται από πολλούς ως ένας από τους καλύτερους Ιταλούς ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και υπήρξε θύμα της αεροπορικής τραγωδίας της Τορίνο στις 4 Μαΐου 1949, όπου σκοτώθηκε σε ηλικία 30 ετών!
Έκανε την εμφάνισή του με τη Βενέτσια, με την οποία πήρε το Κύπελλο Ιταλίας το 1941.
Το επόμενο καλοκαίρι, η Γιουβέντους συμφώνησε με τη Βενέτσια να τον αποκτήσει, αλλά ήταν η Τορίνο αυτή που τον έκλεισε παραχωρώντας δύο ποδοσφαιριστές και το ιλιγγιώδες για την εποχή ποσό των 250.000 ιταλικών λιρών!
Έμεινε για επτά χρόνια στην «Γκρανάτα» και σε 195 συμμετοχές είχε 118 γκολ! Στις 20 Απριλίου 1946 πέτυχε το γρηγορότερο χατ-τρικ στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, μέσα σε τρία λεπτά (!) με αντίπαλο τη Βιτσέντζα.
45. Ζιστ Φοντέν
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 έκανε την εμφάνισή του, ο 18χρονος τότε Πελέ κλέβοντας τις εντυπώσεις.
Όμως ποιος θα μπορούσε να αγνοήσει τον πρώτο σκόρερ εκείνης της διοργάνωσης και το μοναδικό ποδοσφαιριστή, που έχει πετύχει 13 γκολ σε έξι αγώνες ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο λόγος για τον Ζιστ Φοντέν. Ο Γάλλος επιθετικός ήταν ένας χαρισματικός σκόρερ. Γεννήθηκε στο Μαρόκο κι έπαιξε ποδόσφαιρο στην Καζαμπλάνκα, στη Νις και στη Ρεμς.
Σε σύνολο 248 συμμετοχών είχε 227 γκολ σε συλλογικό επίπεδο και 30 τέρματα σε 21 εμφανίσεις με την Εθνική Γαλλίας.
44. Ζορζ Γουεά
Ο Ζορζ Γουεά δεν είναι απλά ένας καλός ποδοσφαιριστής. Ο Λιβεριανός είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που έχουμε δει ποτέ στα ευρωπαϊκά γήπεδα και γι’ αυτό βρίσκεται και στη συγκεκριμένη λίστα.
Η Μονακό τον έφερε στην Ευρώπη και αφού πέρασε από την Παρί Σεν Ζερμέν, φόρεσε τη φανέλα της Μίλαν, αλλά και άλλων στη συνέχεια.
Σε αυτές τις τρεις ομάδες έπιασε το peak της καριέρας του και σε σύνολο 313 συμμετοχών πέτυχε 125 γκολ! Μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι από το 2018 είναι εκλεγμένος πρόεδρος της Λιβερίας!
43. Γκεόργκι Χάτζι
Γνωρίζετε πολλούς Ρουμάνους ποδοσφαιριστές που να έχουν παίξει σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα; Να σας βοηθήσουμε.
Αναφερόμαστε στον «Μαραντόνα των Καρπαθίων» ή κατά κόσμο, Γκεόργκι Χάτζι. Ο σπουδαίος Ρουμάνος ποδοσφαιριστής ήταν ένα 10άρι παλιάς κοπής, που έβλεπε τόσο το γήπεδο όσο και τα αντίπαλα δίχτυα με τρομερή συνέπεια.
Συνολικά είχε 516 συμμετοχές στην καριέρα του και σκόραρε 237 γκολ!
42. Λεβ Γιασίν
Ένας πολύ μεγάλος τερματοφύλακας. Ο Λεβ Γιασίν.
Η «μαύρη αράχνη» όπως ήταν το προσωνύμιό του, φορούσε μονίμως μαύρη εμφάνιση και όταν έβγαινε από την εστία του και απλωνόταν, έμοιαζε με αράχνη! Πόσο σπουδαίος ποδοσφαιριστής ήταν ο Ρώσος!
Έπαιξε για 20 χρόνια στη Ντιναμό Μόσχας από το 1950 έως το 1970 και φυσικά στη Σοβιετική Ένωση και ανέβασε τη θέση του τερματοφύλακα σε άλλο επίπεδο.
Υπήρξε πρότυπο για πολλούς μεταγενέστερους γκολκίπερς, ενώ πρέπει να τονίσουμε ότι είναι ο μοναδικός που έχει πάρει Χρυσή Μπάλα (1963). Ο μοναδικός! Κανένας άλλος πορτιέρο δεν το έχει πετύχει αυτό!
41. Γκούναρ Νόρνταλ
Πόσοι ξέρουν ποιος είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μίλαν; Σίγουρα όχι πολλοί, αφού δεν πρόκειται ένα όνομα από τη σύγχρονη ιστορία των «ροσονέρι», αλλά από τα μέσα του 20ού αιώνα.
Ο λόγος για τον Γκούναρ Νόρνταλ. Ο Σουηδός επιθετικός ήξερε να βάζει γκολ. Πολλά γκολ! Πήγε στη Μίλαν το 1949 κι έπαιξε μέχρι το 1956, όπου πέτυχε 221! Επίδοση που τον έχει φέρει στην πρώτη θέση του πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών της Μίλαν. Δεύτερος είναι ο Σεβτσένκο με 175.
Ο Νόρνταλ ήταν μέλος της θρυλικής σουηδικής τριάδας Γκρε-Νο-Λι, την οποία αποτελούν ο Γκρεν, ο ίδιος και ο Λίντχολμ. Το παρατσούκλι του ήταν «Pompierone», δηλαδή πυροσβέστης, επειδή αυτή ήταν η δουλειά του στην πατρίδα του.
40. Σάντορ Κότσις
Πόσο μεγάλος σκόρερ ήταν ο Σάντορ Κότσιτς! Ο Μαγυάρος επιθετικός ήταν μέλος της σπουδαίας Εθνικής Ουγγαρίας από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’50.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι σε 160 συμμετοχές με τη Χόνβεντ είχε 176 γκολ! Και σε 68 συμμετοχές με την Εθνική Ουγγαρίας είχε 75 γκολ!
Πέτυχε 11 γκολ σε πέντε ματς του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1954, ενώ ήταν ο πρώτος που πέτυχε δύο χατ-τρικ σε Μουντιάλ!
Εκτός από την πατρίδα του έπαιξε επίσης και στην Μπαρτσελόνα.
39. Κέβιν Κίγκαν
Ο Κέβιν Κίγκαν είναι ο μοναδικός Άγγλος που είχε κερδίσει δύο φορές τη Χρυσή Μπάλα. Δύο φορές! Τόσο καλός ήταν.
Ο σπουδαίος αυτός επιθετικός διέπρεψε στα αγγλικά γήπεδα με τη φανέλα της Λίβερπουλ για έξι χρόνια, με την οποία κατέκτησε ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, δύο Κύπελλα UEFA, τρία πρωταθλήματα κι ένα Κύπελλο.
Επίσης έπαιξε στο Αμβούργο, όπου κατέκτησε την Μπουντεσλίγκα, με τη φανέλα της οποίας πήρε και τις δύο Χρυσές Μπάλες!
38. Χρίστο Στόιτσκοφ
Υπάρχουν χώρες που βγάζουν σχεδόν σε μόνιμη βάση καλούς και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές και χώρες που είναι πιο αραιό έως σπάνιο αυτό το φαινόμενο. Η Βουλγαρία είναι στη δεύτερη κατηγορία.
Ο Χρίστο Στόιτσκοφ ήταν τόσο καλός παίκτης, που πήρε τη Βουλγαρία από το χέρι και την έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1994! Τόσο καλός παίκτης ήταν.
Σε συλλογικό επίπεδο, ο Βούλγαρος επιθετικός μάγευε το κοινό της Μπαρτσελόνα για επτά χρόνια από το 1990 έως το 1995 και από το 1996 έως το 1998.
Σε αυτό το διάστημα πήρε ένα Champions League, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων και πέντε πρωταθλήματα.
37. Τζιανλούιτζι Μπουφόν
Δεν είναι σύνηθες να έχουμε τερματοφύλακες στη λίστα με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές, αλλά εμείς έχουμε δύο! Για τον ένα τα είπαμε ήδη, ο δεύτερος είναι ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν.
Εκπληκτικός γκολκίπερ! Έπαιξε συνολικά σε τρεις ομάδες. Στην Πάρμα, στη Γιουβέντους, στην Παρί Σεν Ζερμέν και φυσικά στην Εθνική Ιταλίας.
Κορυφαία στιγμής της καριέρας του ήταν η κατάκτηση του Μουντιάλ το 2006 με την Ιταλία, όπου δέχθηκε μόλις δύο γκολ σε όλο το τουρνουά. Ένα από τον Κριστιάνο Ρονάλντο κι ένα από τον Ζιντάν.
36. Γιόχαν Νέεσκενς
Ο Γιόχαν Νέεσκενς μπορεί να βρισκόταν για μεγάλο διάστημα στη σκιά του έτερου μεγάλου Γιόχαν του ολλανδικού ποδοσφαίρου, του Γιόχαν Κρόιφ, όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία.
Ξεχώρισε από τη θητεία του σε Άγιαξ, Μπαρτσελόνα και φυσικά στην Εθνική Ολλανδίας.
Ήταν μέλος των «οράνιε» που πήγαν σε δύο τελικούς Μουντιάλ, αλλά δυστυχώς δεν κατάφεραν να πανηγυρίσουν καμία από τις δύο φορές.
Πάντως πήρε τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών με τον Άγιαξ κι ένα Κύπελλο Κυπελλούχων με την Μπαρτσελόνα.
35. Τσάβι
Ήταν το έτερο ήμισυ του Αντρές Ινιέστα τόσο στην Μπαρτσελόνα όσο και στην Εθνική Ισπανίας. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα παίκτη που άλλαξε την εικόνα των αμυντικών μέσων.
Πάνω στον Τσάβι στηρίχθηκε το δημιούργημα της Μπαρτσελόνα που διέλυσε τον ανταγωνισμό σε συλλογικό επίπεδο, αλλά το ίδιο ισχύει και στην Εθνική Ισπανίας.
Απλά να τονίσουμε ότι ο νυν προπονητής της «μπλαουγκράνα» έχει κατακτήσει τέσσερα Champions League, οκτώ πρωταθλήματα Ισπανίας, τρία Κύπελλα Ισπανίας, δύο Euro κι ένα Μουντιάλ! Αυτά τα λίγα…
34. Λουίς Σουάρεθ
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι αναφερόμαστε στον Ισπανό Λουίς Σούαρεθ που έπαιξε ποδόσφαιρο από το 1953 έως το 1973 και όχι τον Ουρουγουανό. Αυτός δαγκώνει!
Πάμε στον πρώτο λοιπόν. Εξαιρετικός παίκτης! Τρομερός για την ακρίβεια. Ένας από τους καλύτερους Ισπανούς όλων των εποχών και φυσικά μέλος της συγκεκριμένης λίστας.
Ο «Αρχιτέκτονας» όπως ήταν το παρατσούκλι του ήταν ένας ντελικάτος μέσος που διακρίθηκε από πολύ νωρίς.
Ξεχώρισε από τη θητεία στην Μπαρτσελόνα (6 χρόνια), στην Ίντερ (9 χρόνια), αλλά και στη Σαμπντόρια (3 χρόνια). Ήταν μέλος της μεγάλης Ίντερ με τα δύο συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1964 και το 1965.
33. Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε
Με ένα παράπονο πρέπει να έμεινε ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε στην πλούσια καριέρα του. Ότι δεν κατάφερε να κατακτήσει το Μουντιάλ, φτάνοντας σε δύο τελικούς, αλλά γνωρίζοντας ισάριθμες ήττες.
Ο Γερμανός στράικερ ήταν ένας χαρισματικός σκόρερ και εξαιρετικός επιθετικός.
Έπαιξε για δέκα χρόνια στην Μπάγερν, με την οποία κατέκτησε δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Διηπειρωτικό, δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα.
Επίσης με τη Γερμανία κατέκτησε το Euro του 1980. Ωστόσο ηττήθηκε στους τελικούς των Μουντιάλ του 1982 από την Ιταλία και του 1986 από την Αργεντινή…
32. Αντρές Ινιέστα
Επιστρέφουμε σε πιο κοντινές μας εποχές για να αναφερθούμε σε ένας από τους καλύτερους σύγχρονους παίκτες των τελευταίων ετών.
Ο λόγος για τον Αντρές Ινιέστα, ένα ποδοσφαιριστή που κατάφερε να βάλει τη σφραγίδα του, σε όσες ομάδες αγωνίστηκε (κυρίως σε Μπαρτσελόνα και Εθνική Ισπανίας) και να αλλάξει -μαζί με τον Τσάβι- τον τρόπο που παίζουν οι μέσοι box-to-box.
Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που τα έχει πάρει όλα στην καριέρα του. Κι όταν λέμε όλα, το εννοούμε. Όλα! Δεν έχει αφήσει τίποτα!
Πρωταθλήματα; Κύπελλα; Σούπερ Καπ εγχώρια και Ευρώπης; Champions League; Μουντιάλ; Euro; Απίστευτος!
31. Ριβελίνο
Ευτυχώς που υπάρχει και το Youtube και μπορούμε να βλέπουμε κάποιους αγώνες από παλιότερες εποχές! Διότι αν δεν υπήρχε, κανείς από τις νεότερες γενιές δεν θα γνώριζε για ποδοσφαιριστές όπως ο Ριβελίνο.
Ο Βραζιλιάνος ήταν ένας μεσοεπιθετικός που άφησε εποχή, από τα μέσα των ’60 έως τις αρχές των ’80.
Φόρεσε αρχικά για 9 χρόνια τη φανέλα της Κορίνθιανς, ενώ έπαιξε στη Φλουμινένσε και στην Αλ Χιλάλ. Βέβαια ο κόσμος τον θυμάται και από την Εθνική Βραζιλίας, όπου κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.
Να μην ξεχάσουμε ότι τελειοποίησε το flip-flap, που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια από τους Ρομάριο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο και Κριστιάνο Ρονάλντο. Τι είναι αυτό; Βάλτε Youtube να δείτε!
30. Μπόμπι Μουρ
Η Αγγλία έχει ένα κατακτήσει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1966, όταν μάλιστα το διοργάνωσε κιόλας. Κι αυτό το κατέκτησε γιατί είχε στις τάξεις της ένα συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή.
Εντάξει είχε κι άλλους, αλλά αν δεν ήταν ο Μπόμπι Μουρ δεν θα είχε πάρει η Αγγλία το Μουντιάλ. Επρόκειτο για ένα κεντρικό αμυντικό παγκόσμιας κλάσης που ξεχώριζε για το παιχνίδι του, αλλά και για την ηγετική του φυσιογνωμία.
Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του έπαιξε για 16 χρόνια στη Γουέστ Χαμ με 544 συμμετοχές και 24 γκολ. Επίσης είχε και 108 συμμετοχές με την Εθνική Αγγλίας.
Το άγαλμά του δεσπόζει έξω από το Γουέμπλεϊ.
29. Σώκρατες
Ακόμη ένας Βραζιλιάνος που βρίσκεται σε αυτή τη λίστα, κάτι που δε μας εκπλήσσει καθόλου. Το αντίθετο μάλιστα.
Ο Σώκρατες ήταν ένας πληθωρικός μέσος που έμεινε στην ιστορία. Πολύ δυνατός και συνάμα τεχνικός στο παιχνίδι του -παρά το γεγονός ότι ήταν δεινός καπνιστής- είχε και πολύ έντονη παρουσία εκτός γηπέδων.
Είχε βγάλει το δίπλωμα του γιατρού, ενώ ήταν και πολιτικοποιημένος εξ ου και το παρατσούκλι Doctor Sokrates. Ξεχώρισε με τις φανέλες των Μτοταφόγκο και Κορίνθιανς ενώ έπαιξε και στην Ευρώπη για ένα χρόνο, στη Φιορεντίνα.
28. Ριβάλντο
Τον Ριβάλντο είχαμε την τύχη να τον δούμε και στα ελληνικά γήπεδα, έστω κι αν ήταν σε προχωρημένη ηλικία.
Ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχουν παίξει ποτέ ποδόσφαιρο ήρθε στη χώρα μας και ξεσήκωσε τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, αλλά και της ΑΕΚ. Ο Βραζιλιάνος μαέστρος ήταν ένα 10άρι που άξιζε να τον βλέπεις.
Αυτό πρόσεξαν οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα και τον πήραν από τη Λα Κορούνια. Στη Βαρκελώνη έμεινε για πέντε χρόνια, ενώ έπαιξε ένα χρόνο και στη Μίλαν.
Κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 με τη Βραζιλία, αλλά και το Champions League με τη Μίλαν το 2003.
27. Λόταρ Ματέους
Αν κάτι μπορείς να πεις για τον Λόταρ Ματέους, είναι ότι πρόκειται για τον πιο ολοκληρωμένο παίκτη της γενιάς του κι ένα από τους κορυφαίους στον κόσμο. Και η γενιά του είχε Μαραντόνα, Ζίκο, Πλατινί και αρκετούς άλλους.
Ο Γερμανός ήταν ένας γεννημένος νικητής, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα των Γκλάντμπαχ, Μπάγερν, Ίντερ, αλλά και της Μέτροσταρς με τις οποίες είχε 596 συμμετοχές και 161 γκολ.
Επίσης είχε 150 συμμετοχές και 23 γκολ με την Εθνική Γερμανίας (αρχικά με τη Δυτική Γερμανία και στη συνέχεια με την ενοποιημένη Γερμανία).
Χαρισματικός μέσος, ο οποίος στα τέλη της καριέρας γύρισε πιο πίσω κι έπαιζε ως λίμπερο.
26. Ρουντ Γκούλιτ
Στη Wikipedia αναφέρεται ως επιθετικός, μέσος και αμυντικός. Άντε να βγάλεις άκρη, αν δεν έχεις δει τον Ρουντ Γκούλιτ να παίζει ποδόσφαιρο. Μεταξύ μας η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια δεν κάνει λάθος.
Η «μαύρη τουλίπα» του ολλανδικού ποδοσφαίρου δεν είχε θέση στο γήπεδο. Τα έκανε όλα -μόνο τερματοφύλακας δεν είχε παίξει- και τα έκανε όλα, τρομερά καλά!
Ξεκίνησε την καριέρα του ως δεκάρι, αλλά εξελίχθηκε σε κάτι πολύ περισσότερο. Έπαιξε σε Φέγενορντ και Αϊντχόφεν, πριν τον αγοράσει η Μίλαν με ποσό ρεκόρ (6 εκατ. λιρών) το 1987.
Στο Μιλάνο έκανε την περίφημη «ολλανδική τριάδα» με τους Ράικαρντ και Φαν Μπάστεν. Πήρε τρία δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών, τρία πρωταθλήματα Ιταλίας και φυσικά κατέκτησε και το Euro το 1998 με τους «οράνιε».
25. Μπόμπι Τσάρλτον
Ο Μπόμπι Τσάρλτον επέζησε από την αεροπορική τραγωδία του Μονάχου το 1958 κι έμελλε να γίνει ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, της Αγγλίας αλλά και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου γενικότερα.
Πρόκειται για ένα σύνθετο παίκτη, ένα μεσοεπιθετικό που μπορούσε να παίξει με την ίδια ευκολία τόσο ως 10άρι όσο και ως επιθετικός.
Είχε 200 γκολ σε 606 συμμετοχές με τη Γιουνάιτεντ με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1968, ενώ στέφθηκε και Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την Αγγλία το 1996!
24. Τζουζέπε Μεάτσα
Για τους πιο παλιούς πρόκειται για τον καλύτερο Ιταλό ποδοσφαιριστή. Σίγουρα πάντως είναι από τους κορυφαίους, παγκοσμίως, στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Αυτός είναι ο Τζουζέπε Μεάτσα. Ο βραχύσωμος Ιταλός επιθετικός φόρεσε τη φανέλα της Ίντερ από το 1927 έως το 1940 και είχε 240 γκολ σε 348 συμμετοχές.
Σε εκείνο το διάστημα κατέκτησε επίσης με την Εθνική Ιταλίας, τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1934 και του 1938. Επίσης έπαιξε για δύο χρόνια στη Μίλαν, αλλά και για ένα στη Γιουβέντους.
Το παρατσούκλι του ήταν Μπαλίλα, δηλαδή το μικρό αγόρι…
23. Ρεϊμόντ Κοπά
Η Γαλλία έχει βγάλει τρεις κορυφαίους ποδοσφαιριστές και οι τρεις ήταν τον 10άρια. Τον Ζινεντίν Ζιντάν, τον Μισέλ Πλατινί και τον Ρεϊμόντ Κοπά.
Ο Κοπά ήταν ο πρώτος χρονικά σε σχέση με τους άλλους δύο, αφού έκανε την εμφάνισή του το 1949 κι έπαιξε μέχρι το 1967. Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της καριέρας του έπαιξε στη Ρεμς, όπου σε 13 χρόνια είχε 402 συμμετοχές και 84 γκολ.
Ωστόσο, την τριετία 1956-59 πήγε στη Ρεάλ. Εκεί κατέκτησε ισάριθμα Κύπελλα Πρωταθλητριών και πήρε τη Χρυσή Μπάλα του 1958.
22. Ρομάριο
Η Βραζιλία έχει βγάλει μεγάλους ποδοσφαιριστές. Ένας από αυτούς είναι το δίχως άλλο ο Ρομάριο.
Εξαιρετικός επιθετικός, με τρομερή αντίληψη του χώρου και αίσθηση της θέσης που είχε μέσα στο γήπεδο, ήταν ο άνθρωπος που σήκωνε στους ώμους την κάθε ομάδα του, είτε σε συλλογικό επίπεδο είτε σε εθνικό, όποτε αυτή το χρειαζόταν.
Φρόντισε να το αποδείξει αυτό με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα, της Αϊντχόφεν, της Φλαμένγκο και φυσικά της Εθνικής Βραζιλίας, με την οποία κατέκτησε το Μουντιάλ του 1994.
21. Εουσέμπιο
Ο Εουσέμπιο ήταν ένας από τους δύο κορυφαίους που έβγαλε η Πορτογαλία. Ο ίδιος γεννήθηκε στη Μοζαμβίκη, αλλά πήρε γρήγορα την πορτογαλική υπηκοότητα και θεωρείται ουσιαστικά Πορτογάλος. Ο άλλος φυσικά είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο.
Ο «μαύρος πάνθηρας» όπως ήταν χαρακτηριστικά το παρατσούκλι του μεγαλούργησε με τη φανέλα της Μπενφίκα την οποία φόρεσε από το 1961 έως το 1975.
Σε αυτό το διάστημα κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1962, 11 πρωταθλήματα, αλλά και τη Χρυσή Μπάλα το 1965. Ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο τον είχε χαρακτηρίσει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών.
Ο Εουσέμπιο πέθανε στις 5 Ιανουαρίου 2014 σε ηλικία 71 ετών.
20. Μάρκο Φαν Μπάστεν
Σταμάτησε το ποδόσφαιρο στην ηλικία των 28 ετών και μέχρι τότε είχε προλάβει να πάρει σχεδόν τα πάντα.
Δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών το 1989 και το 1990 με τη Μίλαν (τυπικά πήρε και το 1994, αλλά δεν έπαιζε, ήταν απλά μέλος της ομάδας), ένα Κύπελλο Κυπελλούχων με τον Άγιαξ, τέσσερα πρωταθλήματα με τη Μίλαν κι άλλα τρία με τον Άγιαξ, το Euro του 1988, τρεις Χρυσές Μπάλες κι ένα βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς από τη FIFA.
Αυτός ήταν ο Μάρκο Φαν Μπάστεν! Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς που έπαιξαν ποτέ ποδόσφαιρο, αλλά αναγκάστηκε λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού το 1993 στη Μίλαν να σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 28.
19. Τζορτζ Μπεστ
Ο Τζορτζ Μπεστ ήταν αυτό που λέει το επίθετό του σε επίπεδο ταλέντου στην Αγγλία. Ήταν το καλύτερο ποδοσφαιρικό ταλέντο που βγήκε από τη Μεγάλη Βρετανία. Μέχρι και σήμερα.
Ήταν όμως και αυτοκαταστροφικός και δυστυχώς το πλήρωσε αυτό με τις καταχρήσεις του και κυρίως με τον εθισμό του στο αλκοόλ.
Έπαιξε 21 χρόνια ποδόσφαιρο από το 1963 έως το 1974 ήταν στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1968 και δύο πρωταθλήματα Αγγλίας το 1965 και το 1967.
Έφυγε από τη ζωή 25 Νοεμβρίου 2005 σε ηλικία 59 ετών.
18. Ζίκο
Ο Ζίκο έκανε… πράγματα και θαύματα με την μπάλα. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι παλιοί «της μιλούσε». Ένας πραγματικός αρτίστας των γηπέδων.
Ξεχώρισε με τη φανέλα της Φλαμένγκο στην οποία έπαιξε για 12 χρόνια από το 1971 έως το 1983, αλλά και από το 1985 έως το 1989.
Κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Βραζιλιας, ένα Κόπα Λιμπερταδόρες, ένα Διηπειρωτικό με μία ανεπανάληπτη εμφάνιση κόντρα στη Λίβερπουλ το 1981, ενώ ήταν μέλος της Εθνικής Βραζιλίας από το 1976 έως το 1986, ειδικά αυτής του 1982 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, η οποία θεωρείται ως η πιο αδικημένη όλων των εποχών.
17. Φράνκο Μπαρέζι
Είναι ο Φράνκο Μπαρέζι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών; Φυσικά και είναι. Είναι από τους καλύτερους που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα της Μίλαν.
Εννοείται ότι είναι! Και μάλιστα κανείς άλλος δε φοράει πλέον τη φανέλα του στο σύλλογο, αφού το νούμερο 6 αποσύρθηκε, όταν ο Ιταλός αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Ο Μπαρέζι ήταν ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς όλων των εποχών. Φόρεσε μόνο τη φανέλα της Μίλαν -και της Εθνικής Ιταλίας φυσικά- και τη φόρεσε για 20 συναπτά έτη.
Κατέκτησε έξι πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα πρωταθλητριών και αναδείχθηκε ο καλύτερος παίκτης της Μίλαν τον 20ό αιώνα!
16. Φέρεντς Πούσκας
Ο «Καλπάζων Συνταγματάρχης». Ο Φέρεντς Πούσκας θεωρήθηκε στην εποχή του ως ο πρώτος μεγάλος σούπερ σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Αν και το… σουλούπι δεν ήταν πολύ ποδοσφαιρικό, ο Μαγυάρος παίκτης είχε χαμηλό κέντρο βάρους και πολύ δυνατά πόδια. Ειδικά το αριστερό του ήταν… φωτιά.
Φόρεσε ουσιαστικά τρεις φανέλες στη ζωή του, της Χόνβεντ, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Εθνικής Ουγγαρίας (είχε και 4 συμμετοχές με την Εθνική Ισπανίας, της οποίας πήρε στο τέλος την εθνικότητα).
Με τις Χόνβεντ και Ρεάλ είχε 544 συμμετοχές από το 1943 έως το 1966 και πέτυχε 548 γκολ! Ενώ με την Ουγγαρία σημείωσε 84 γκολ σε 85 εμφανίσεις! Ασύλληπτες επιδόσεις!
15. Πάολο Μαλντίνι
Πριν από το Euro 1996, η Nike έβγαλε την εξής διαφήμιση «Τερματοφύλακας της Ιταλίας. Η πιο εύκολη δουλειά του κόσμου», τοποθετώντας δίπλα μία φωτογραφία του Πάολο Μαλντίνι. Πόσο δίκιο είχε!
Ο Ιταλός έπαιξε 25 χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο από το 1984 έως το 2009, όλα στη Μίλαν και κατέκτησε πέντε Champions League κι επτά πρωταθλήματα Ιταλίας.
Είναι αναμφισβήτητα μέσα στους 2-3 κορυφαίους αμυντικούς στην ιστορία κι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Διαφωνεί κανείς;
14. Γκερντ Μίλερ
Ο μπόμπερ! Αυτό ήταν το παρατσούκλι του Γκερντ Μίλερ. Το γκολ είναι η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου, αλλά ήταν και η δεύτερη φύση του Γερμανού επιθετικού.
Ίσως μιλάμε για τον κορυφαίο γκολτζή όλων των εποχών. Τον άνθρωπο που έβαλε 398 γκολ σε 453 εμφανίσεις με την Μπάγερν Μονάχου και 68 γκολ σε 62 συμμετοχές με την Εθνική Γερμανίας.
Ο Μίλερ κατέκτησε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο (1974), ένα Ευρωπαϊκό (1972), τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης με την Μπάγερν (1974, 1975, 1976) και τέσσερα πρωταθλήτρια Γερμανίας.
Καλά τα πήγε…
13. Γκαρίντσα
Το δεξί του πόδι ήταν 6 πόντους πιο κοντό από το αριστερό. Επίσης το δεξί του πόδι έγερνε προς τα έξω, ενώ το αριστερό προς τα μέσα.
Προτιμούσε να παίζει ποδόσφαιρο με τους φίλους του στην παραλία, παρά να κάνει στην προπόνηση. Για την ακρίβεια δεν έκανε σχεδόν ποτέ προπόνηση.
Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν εμπόδισε τον Βραζιλιάνο Γκαρίντσα να παίξει ποδόσφαιρο και μάλιστα να είναι κι ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών.
Μάλιστα για αρκετούς θεωρείται ως ο καλύτερος ντριμπλέρ που έχει βγει ποτέ! Κατέκτησε με τη Βραζιλία το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1958 και το 1962.
12. Αλφρέδο Ντι Στέφανο
Ο Αλφρέδο Ντι Στέφανο ήταν από τους πρώτους αστέρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και όχι τυχαία.
Για να μαθαίνουν και οι νεότεροι. Ο Αργεντινός κατέκτησε πέντε συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών με τη Ρεάλ Μαδρίτης κι έμεινε στην ιστορία. «Ο κόσμος μαλώνει πιο εκ των Πελέ ή Μαραντόνα είναι καλύτερος. Καλύτερος και πιο ολοκληρωμένος είναι ο Ντι Στέφανο».
Αυτό το τελευταίο, το είπε ο Πελέ!
11. Ρομπέρτο Μπάτζιο
Ένας πραγματικός καλλιτέχνης των γηπέδων. Αυτό ήταν ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που είδαμε ποτέ.
Ο «μικρός Βούδας» άφησε το δικό του στίγμα στο ποδόσφαιρο. Ένα «δεκάρι» που… χαζεύαμε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και τον ευγνωμονούσαν όλοι οι επιθετικοί στις ομάδες του, αφού τους μοίρασε απλόχερα ασίστ για να πετυχαίνουν γκολ.
Αν δεν είχε αυτούς τους τραυματισμούς στα γόνατα… Πάντως είχε μία πλούσια καριέρα, παίζοντας μόνο στην Ιταλία.
Συνολικά είχε 490 συμμετοχές, σκόραρε 220 γκολ, πήρε το Κύπελλο UEFA με τη Γιουβέντους το 1993 και την ίδια χρονιά κατέκτησε και τη Χρυσή Μπάλα.
10. Μισέλ Πλατινί
Οι νεότεροι ίσως να θυμούνται τον Μισέλ Πλατινί ως πρόεδρο της UEFA, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (σκάνδαλα, κατηγορίες, δικαστήρια).
Ο λόγος που βρίσκεται στη συγκεκριμένη λίστα όμως είναι όταν έπαιζε ποδόσφαιρο στα ευρωπαϊκά γήπεδα κι όχι όταν διοικούσε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Ήταν ένας πανέξυπνος και ταλαντούχος ποδοσφαιριστής και θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος μέσος και παράλληλα σκόρερ όλων των εποχών. Άλλωστε πήρε τρεις συνεχόμενες χρονιές τη Χρυσή Μπάλα (1983, 1984, 1985) στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου εκείνη την εποχή.
Κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1985, το Κύπελλο Κυπελλούχων το 1984 και το Euro με τη Γαλλία το 1984.
9. Ζινεντίν Ζιντάν
Δίχως καμία αμφισβήτηση και ίχνος δισταγμού, ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που πάτησαν ποτέ στα γήπεδα.
Ταλαντούχος, ιδιοφυής, χαρισματικός. Υπάρχουν πολλά επίθετα που μπορείς να προσδώσεις στον Ζιζού και η αλήθεια είναι ότι σε κανένα δε θα πέσεις έξω.
Οδήγησε τη Γαλλία στην κατάκτηση του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 1998 και του Euro του 2000, ενώ έχει πετύχει ένα από τα πιο όμορφα γκολ στην ιστορία των τελικών του Champions League, το οποίο κατέκτησε με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης.
8. Ροναλντίνιο
Ο μάγος! Ο Ροναλντίνιο ήταν ένας πραγματικός αρτίστας μέσα στο γήπεδο. Η τεχνική του κατάρτιση, η ντρίμπλα, το κοντρόλ στη μπάλα, η προσποίησή του, οι μαγικές πάσες του ήταν σε ένα άλλο επίπεδο. Ουσιαστικά δεν είχε αντίπαλο!
Δεν είναι λίγο άλλωστε να σε αποθεώνει ολόκληρο το «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» φορώντας τη φανέλα της Μπαρτσελόνα σε ντέρμπι με τη Ρεάλ. Μόνο αυτός και ο Μαραντόνα το έχουν πετύχει!
Κατέκτησε ένα Champions League με την Μπαρτσελόνα το 2006 και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με τη Βραζιλία το 2002, αλλά και τη Χρυσή Μπάλα το 2006.
7. Κριστιάνο Ρονάλντο
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι μαζί με τον Μέσι ο κορυφαίος της σύγχρονης εποχής και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών.
Σίγουρα δεν έχει το ταλέντο του Αργεντινού, όμως είναι κορυφαίος επαγγελματίας σε αυτό που κάνει. Ίσως ο επαγγελματίας απ’ όλους.
Γι’ αυτό και καταφέρνει να διατηρείται σε αυτό το επίπεδο και να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ οι τίτλοι του μιλούν από μόνοι τους.
Πέντε Champions League, πρωταθλήματα με Ρεάλ Μαδρίτης, Γιουβέντους, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το Euro 2016 με την Πορτογαλία, αλλά και πέντε Χρυσές Μπάλες!
6. Ρονάλντο
Το «Φαινόμενο» δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο Ρονάλντο θα μπορούσε να είναι στο νούμερο ένα της λίστας, αν δεν είχε τους τραυματισμούς στα γόνατα, οι οποίοι τον διέλυσαν, σωματικά και ψυχολογικά.
Ήταν το δίχως άλλο, ο τέλειος επιθετικός. Άψογη τεχνική κατάρτιση, δυνατός, έβλεπε μόνιμα 2-3 κινήσεις μπροστά από τη φάση. Δυστυχώς όμως τα γόνατά του, δεν του επέτρεψαν να φτάσει εκεί που άξιζε. Πόσο κρίμα…
Παρ’ όλα είχε πολλές διακρίσεις και τίτλους στην καριέρα του.
Πήρε το Κύπελλο Κυπελλούχων με την Μπαρτσελόνα το 1997, το Κύπελλο UEFA με την Ίντερ το 1998, δύο Παγκόσμια Κύπελλα με τη Βραζιλία το 1994 και 2002 και δύο Χρυσές Μπάλες το 1997 και το 2002.
5. Φραντς Μπεκενμπάουερ
Ο Κάιζερ! Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ θεωρείται από πολλούς ως πιο ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.
Ήταν ένας πραγματικός ηγέτης στην άμυνα, αλλά και συνολικά στην ομάδα, ήταν νικητής, ήταν τρομερός αθλητής, ήταν νικητής και ένας αψεγάδιαστος επαγγελματίας! Στην καριέρα του τα πήρε όλα!
Κύπελλα Πρωταθλητριών, Κύπελλο Κυπελλούχων, Πρωταθλήματα και Κύπελλα με Μπάγερν και Αμβούργο, το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 και το Euro του 1972, αλλά και δύο Χρυσές Μπάλες το 1972 και το 1976.
4. Λιονέλ Μέσι
Κανείς δεν θα περίμενε ότι στα χρόνια μας θα βλέπαμε έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Κι όμως συνέβη αυτό.
Η γενιά μας είναι τυχερή που έχει δει τον Λιονέλ Μέσι εν δράσει. Έναν πραγματικά φανταστικό ποδοσφαιριστή. Ένα από τα επιτεύγματά του, που αξίζουν να αναφέρουμε είναι ότι πέτυχε 91 γκολ σε ένα ημερολογιακό έτος, προσπερνώντας τον Μίλερ που είχε 85.
Συνολικά στην καριέρα του στην Μπαρτσελόνα είχε 474 γκολ σε 520 εμφανίσεις. Από τίτλους και διακρίσεις;
Τέσσερα Champions League, δέκα Πρωταθλήματα κι επτά Κύπελλα Ισπανίας, αλλά κι επτά Χρυσές Μπάλες. Κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ κανείς άλλος!
3. Γιόχαν Κρόιφ
Ήταν ένα παίκτης πολύ μπροστά από την εποχή. Πολύ μπροστά όμως. Πρόκειται για τον ποδοσφαιριστή με τη μεγαλύτερη επίδραση στο άθλημα. Τον Γιόχαν Κρόιφ!
Κανείς άλλος δεν έχει επηρεάσει το παιχνίδι όπως ο «Ιπτάμενος Ολλανδός», είτε με τη φανέλα των Άγιαξ και Μπαρτσελόνα, είτε με τους «οράνιε». Ίσως ο πιο ταλαντούχος παίκτης στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Να μιλήσουμε για τίτλους; Πήρε τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα Διηπειρωτικό, τρεις Χρυσές Μπάλες κι άλλα πολλά.
2. Ντιέγκο Μαραντόνα
Ίσως θα έπρεπε να έχουμε δύο νούμερα 1 στη λίστα. Ίσως και όχι. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα πάντως αξίζει να είναι.
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Ντιεγκίτο. Πήρε μόνος του ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, πέτυχε τα δύο πιο χαρακτηριστικά γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου και έκανε όλο τον κόσμο να παραμιλάει με τα επιτεύγματά του, φορώντας τη φανέλα της Νάπολι.
Αυτά φτάνουν! Ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με τον Ντιέγκο Μαραντόνα και ακόμη κι όσοι δεν τον είδαν από κοντά, μπόρεσαν να θαυμάσουν όσα έκανε, έστω και μέσω βίντεο.
Ευτυχώς για τους νεότερους υπάρχει και το Youtube.
1. Πελέ
Ο κορυφαίος όλων. Η επιτομή της έννοιας του καλύτερου ποδοσφαιριστή.
Ο Πελέ ή αλλιώς Έντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο μάγεψε τον κόσμο με το ταλέντο του και σήκωσες στις πλάτες του τη Βραζιλία και κατέκτησε μαζί της τρία Παγκόσμια Κύπελλα, το 1958, το 1962 και 1970.
Στην καριέρα του σκόραρε περισσότερα από 1.000 γκολ με την Εθνική Βραζιλίας, τη Σάντος και τη Νιου Γιορκ Κόσμος. Το νούμερο ένα στη λίστα. Τίποτα άλλο…