Χτες στο γραφείο με ρώτησε ένας καλός συνάδελφος ποιο ματς θα προτιμήσω σήμερα για την Premier League δεδομένου ότι είναι «κουτσουρεμένη» λόγω κυπέλλου. Του είπα ότι δε θα δω Premier League, αλλά ένα κλασσικό ματς της Championship, μεταξύ Ipswich & Aston Villa.
Θυμάμαι τον εαυτό μου να γυρνάω από το σχολείο, (δημοτικό), Σάββατο μεσημέρι, ναι τότε πηγαίναμε ακόμη σχολείο, να κάθομαι γρήγορα στο μεσημεριανό, να γευματίζω γρήγορα παρά τις φωνές της μητέρας μου για να προλάβω το «Αθλητικό Απόγευμα» τη super εκπομπή της ΕΡΤ/ΥΕΝΕΔ που προβαλλόταν κάθε Σάββατο μεσημέρι. Σαν τρελός κρεμόμουν από τα χείλη του Γιάννη Αργυρίου, του παρουσιαστή με το μουστάκι, εκείνου που ήξερε τόσο καλά το Αγγλικό ποδόσφαιρο. Στο σχολείο όλη τη βδομάδα αναρωτιόμασταν «ποιο ματς θα έχει επιλέξει άραγε σήμερα» με εκτεταμένα στιγμιότυπα? Ήταν ο άνθρωπος που μύησε μια ολόκληρη γενιά στον κόσμο του Αγγλικού ποδοσφαίρου.
Από την προηγούμενη χρονιά, μου είχε κάνει εντύπωση μια μικρή ομάδα, η Ipswich Town που με προπονητή το Bobby Robson (μετέπειτα Sir) ήταν στο απόγειο της δόξας της, προερχόμενη από φοβερά mid – 70s, αποτέλεσμα της σοβαρής δουλειάς, της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του προπονητή, στο σταθερό κορμό και στο ταλέντο. Απόδειξη ότι όλα θέλουν χρόνο. Αυτή η ομάδα που τερμάτισε 2 φορές δεύτερη και που πήρε ένα κύπελλο UEFA, το 1982, θα μπορούσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα αν δεν έπεφτε πάνω στην άλλη μεγάλη έκπληξη της εποχής, την Aston Villa. Το 1981 μάλιστα στην πορεία της για το πρωτάθλημα της «έκατσε» και η δεύτερη μεγάλη έκπληξη της σεζόν η West Bromwich Albion η οποία τερμάτισε τέταρτη και την οποία η Ipswich δε μπόρεσε να νικήσει ούτε στην έδρα της (0-0) πόσο δε μάλιστα στο Hawthorns, όπου έχασε 3-1.
Την Aston Villa όμως στο ξεκίνημα της χρονιάς τη νίκησε 1-0 με γκολ του μεγάλου «εργαλείου» Ολλανδού μέσου Frans Thijssen. (φώτο με Arnold Mühren). Το ματς το παρακολούθησαν 23192 θεατές. Για την ιστορία η Ipswich νίκησε και στο δεύτερο γύρο στο Villa Park με 2-1, αλλά τίτλο δεν πήρε.
Εδώ η μεγάλη Ipswich της σεζόν 1980-81, με τους τεράστιους Ολλανδούς, το απροσπέλαστο αμυντικό δίδυμο Russell Osman – Terry Butcher, το μάγο Alan Brazil, το χορευτή John Wark, τον κανονιέρη Paul Mariner που όλοι στο σχολείο θέλαμε να μοιάσουμε….
Και η μετέπειτα πρωταθλήτρια Aston Villa, η οποία κατέκτησε και το Champions League (Κύπελλο Πρωταθλητριών) την επόμενη χρονιά.
Με τους πολύ μεγάλους Gordon Cowans & Dennis Mortimer, το μεγάλο ταλέντο Gary Shaw που λόγω σπασίματος ποδιού δε μπόρεσε ποτέ να αναδείξει σε βάθος χρόνου όλο το ταλέντο του, το scorer Peter With, το Des Bremner, τον πολύ καλό keeper Jimmy Rimmer και τον πιο δυνατό αμυντικό που έχω δει στο ψηλό παιχνίδι τον Alan Evans.
Πολύ μεγάλες ομάδες…..θα δω το ματς και θα περιμένω. Δεν κρύβω ότι θέλω νίκη της Ipswich, αλλά αναγνωρίζω ότι είναι πολύ δύσκολο να το πετύχει, έχοντας 6 ματς χωρίς νίκη στις τελευταίες ισάριθμες αναμετρήσεις μεταξύ τους στο Portman Road.
Καλή διασκέδαση!
“Gent’s lad”
