Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου χτυπάει η καρδιά της ποδοσφαιρικής Γερμανίας αυτό το Σάββατο. Λειψία και Μπάγερν διεκδικούν στο μεγάλο τελικό το Κύπελλο και υπόσχονται σκηνές από τα προσεχώς, αφού η «σταχτοπούτα» Λειψία ήρθε για να μείνει και να πρωταγωνιστήσει στο κορυφαίο επίπεδο της χώρας.
Η Λειψία στον δρόμο προς τον τελικό απέκλεισε κατά σειρά τις Βικτόρια Κολωνίας (3-1), Χοφενχάιμ (2-0), Βόλφσμπουργκ (1-0), Αουγκσμπουργκ (2-1 παράταση) και Αμβούργο (3-1).
Η Μπάγερν στους δύο πρώτους γύρους έκανε αγγαρεία με τις ερασιτεχνικές Ντρόχτερσεν (1-0), Ροντινγκχάουζεν (2-1) και στη συνέχεια πήρε οριακές προκρίσεις κόντρα σε Χέρτα (3-2 παράταση), Χαϊντενχάιμ (5-4) και Βέρντερ (3-2).
Οι Βαυαροί θα δώσουν το «παρών» σε τελικό Κυπέλλου για 23η φορά στην ιστορία της μετρώντας 18 κατακτήσεις, εκ των οποίων οι μισές από το 2000 και μετά.
Λειψία: Η ανερχόμενη δύναμη
Ο Ραλφ Ράνγκνικ δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «έλλειψη σεβασμού» προς τον Νίκο Κόβατς τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται η διοίκηση των Βαυαρών.
Ο 60χρονος Ράνγκνικ ανέλαβε το 2018 ως μεταβατικός προπονητής στη Λειψία, διαδεχόμενος τον Ραλφ Χάζενχιτλ, για να στρώσει το χαλί στον Γιούλιαν Νάγκελζμαν, ο οποίος θα πιάσει δουλειά στους «ταύρους» από το καλοκαίρι του 2019.
Με προπονητή τον Ράνγκνικ, ο οποίος με την έλευση του Νάγκελζμαν θα επιστρέψει σε ρόλο αθλητικού διευθυντή, η Λειψία ανέβηκε για πρώτη φορά στην Μπουντεσλίγκα το 2016 και φέτος φτάνει για παρθενική φορά σε τελικό Κυπέλλου. Οι «ταύροι» ιδρύθηκαν στις 19 Μαΐου το 2009 κι έχουν τώρα την ιστορική ευκαιρία να γιορτάσουν 10 χρόνια ζωής κατακτώντας τον πρώτο τους τίτλο!
Τι καλύτερο μάλιστα για τους ίδιους να το πράξουν απέναντι στην Μπάγερν, την ομάδα δηλαδή που φιλοδοξούν να εκθρονίσουν τα επόμενα χρόνια.
Με τη χρηματοδότηση της Red Bull και το πιο νεανικό ρόστερ της κατηγορίας, η Λειψία έχει κάθε λόγο να ισχυρίζεται πως είναι η ανερχόμενη δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου. Φέτος τερμάτισε εύκολα στην 3η θέση τρέχοντας αήττητο σερί 15 αγωνιστικών πριν χάσει σε αδιάφορο ματς από τη Βέρντερ την τελευταία στροφή.
Επέστρεψε έτσι στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μετά από απουσία μίας σεζόν κι έχοντας από του χρόνου τον πιο υποσχόμενο προπονητή της χώρας είναι υποχρεωμένη να θέσει ακόμη πιο ψηλά τον πήχη.
Μπάγερν: Η αμφισβήτηση του Κόβατς
Η Μπάγερν διένυσε μία αρκετά περίεργη χρονιά. Βρέθηκε στο -9 από την Ντόρτμουντ, αμφισβητήθηκε έντονα όταν αποχαιρέτισε νωρίς το Τσάμπιονς Λιγκ, αφού στους «16» έπεσε πάνω στη Λίβερπουλ του Κλοπ, ωστόσο κατάφερε να γυρίσει το διακόπτη κι έχει τώρα την ευκαιρία να κλείσει ιδανικά το 2019 φτάνοντας στο πρώτο της νταμπλ μετά από εκείνο του 2016.
Οι Βαυαροί πραγματοποίησαν εντός συνόρων σχεδόν αλάνθαστο δεύτερο μισό κάνοντας 13 νίκες σε 17 ματς Μπουντεσλίγκα μέσα στο 2019.
Το φινάλε, μάλιστα, ήταν συγκινητικό με τους Ριμπερί και Ρόμπεν να μπαίνουν αλλαγή και να σκοράρουν αμφότεροι στο 5-1 επί της Άιντραχτ το περασμένο Σάββατο, βάζοντας έτσι την υπογραφή τους στο 7ο σερί πρωτάθλημα της Μπάγερν.
Οι δύο τους έχουν ανακοινώσει ότι στο τέλος της σεζόν θα αποχωρήσουν, επομένως η κοινή παρουσία τους για τελευταία φορά στην «Αλιάντς Αρένα» ήταν ιστορική και φυσικά η αποθέωσή τους από το κοινό της βαυαρικής ομάδας αποτελεί την πιο δυνατή στιγμή στη φετινή Μπουντεσλίγκα.
Παρόλο όμως που η Μπάγερν διεύρυνε την κυριαρχία της εντός συνόρων, στα γερμανικά ΜΜΕ συντηρείται έντονα το σενάριο να μην συνεχίσει στο πάγκο ο Νίκο Κόβατς και την ερχόμενη περίοδο.
Ο Κροάτης τεχνικός, που κατέκτησε πέρυσι το Κύπελλο με την Άιντραχτ κόντρα στην Μπάγερν, ανέλαβε το προηγούμενο καλοκαίρι τους Βαυαρούς και φέτος πανηγύρισε το πρώτο του πρωτάθλημα Γερμανίας ως προπονητής. Αρκετοί παίκτες, όπως ο Γκορέτσκα και ο Ζίλε, τον έχουν στηρίξει δημόσια, ο κόσμος φαίνεται πως δεν έχει αντιρρήσεις, όμως η διοίκηση της Μπάγερν δεν έχει πειστεί απόλυτα με την παρουσία του και στις δηλώσεις τους τόσο ο Χασάν Σαλιχάμιτζιτς όσο και ο Ούλι Χένες έχουν αφήσει με τρόπο να εννοηθεί ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο αντικατάστασής του.
Υπό αυτό το πρίσμα ο τελικός με τη Λειψία αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τον Κόβατς, διότι μία ενδεχόμενη κατάκτηση μπορεί για την Μπάγερν να είναι απλά ένα ακόμη τρόπαιο στην πλούσια τροπαιοθήκη της, ωστόσο για τον ίδιο ίσως αποτελέσει το διαβατήριο παραμονής στον πάγκο των Βαυαρών.
Βέβαια, ο Κόβατς πέρα από την πίεση που έχει να διαχειριστεί γνωρίζοντας ότι είναι μετέωρος, οφείλει παράλληλα να διατηρήσει σε εγρήγορση τους παίκτες του μία εβδομάδα μετά τη φιέστα τίτλου στο Μόναχο και όλα αυτά ενώ είναι λίγο-πολύ γνωστό ότι πέραν των Ριμπερί, Ρόμπεν, Ραφίνια, παρελθόν θα αποτελέσουν το καλοκαίρι και οι Χάμες, Μπόατενγκ.
Πάμε όμως να θυμηθούμε τους 5 πιο χαρακτηριστικούς τελικούς Κυπέλλου στη Γερμανία.
3/11/1958: Στουτγάρδη – Φορτούνα Ντ. 4-3 (3-3 η κανονική διάρκεια)
Οι μόλις 200 οπαδοί της Στουτγάρδης έτριβαν τα μάτια τους αφού δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που έβλεπαν στο «Αουεστάντιον» στο Κάσελ.
Μπροστά σε 28.000 συνολικά θεατές η Φορτούνα ήταν απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του κυπέλλου, όμως η Στουτγάρδη ανέτρεψε τα προγνωστικά και κέρδισε 4-3 στην παράταση. Το νικητήριο γκολ πέτυχε στο 113’ ο Λόταρ Βίζε και έγινε ένας από τους λίγους παίκτες που κατέκτησαν το κύπελλο τόσο στη Δυτική όσο και στην Ανατολική Γερμανία ως μέλος της Έρφουρτ.
Το ματς είχε δραματική μορφή, με τη Στουτγάρδη να χάνει πέναλτι στο πρώτο μέρος και να έχει ακυρωθέν γκολ ως οφσάιντ και τη Φορτούνα από την πλευρά της να έχει χαμένο τετ α τετ στο β’ μέρος με τον τότε σταρ της, Γιουπ Ντέρβαλ, τον μετέπειτα τεχνικό της Δυτικής Γερμανίας.
23/6/1973: Γκλάντμπαχ – Κολωνία 2-1 (1-1 η κανονική διάρκεια)
Ο τελικός του 1973 έμελλε να μείνει στην ιστορία ως ο τελικός του Νέτσερ.
Ο Νέτσερ ήταν το μεγαλύτερο αστέρι της Γκλάντμπαχ εκείνη την εποχή ωστόσο δεν είχε ξεκινήσει στην αρχική ενδεκάδα. Μία εβδομάδα πριν το μεγάλο ματς έχασε τη μητέρα του απρόσμενα σε ηλικία 61 ετών και δεν ήταν στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση. Επίσης, ο τεχνικός Χένες Βαϊζβάιλερ είχε διακρίνει πως ο ποδοσφαιριστής του αντιμετώπιζε και πρόβλημα φυσικής κατάστασης.
Ωστόσο, ο πιο σοβαρός λόγος που τον άφησε στον πάγκο ήταν η επικείμενη μεταγραφή του Νέτσερ στη Ρεάλ Μαδριτης, για την οποία ενημέρωσε τα «πουλάρια» μόλις δύο εβδομάδες πριν τον αγώνα.
Στην αυτοβιογραφία του ο Νέτσερ έγραψε πως την ημέρα του τελικού μάζεψε τα πράγματά του από δωμάτιο του ξενοδοχείου και αποχαιρέτισε τους συμπαίκτες του. Συμπεριφέρονταν δηλαδή ως ξένο σώμα και η αλήθεια είναι πως δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις με τους άλλους αστέρες της Μπορούσια, τον Μπέρτι Φογκτς και τον Γιουπ Χάινκες.
Τελικά, ο Νέτσερ μπήκε κανονικά στο λεωφορείο μαζί με την υπόλοιπη αποστολή και ήταν ανάμεσα στις επιλογές του πάγκου για τον τελικό. Ο Βαϊζβάιλερ του έδωσε εντολή στο ημίχρονο να περάσει στο ματς ως αλλαγή, ο Νέτσερ όμως αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Το ντέρμπι του Ρήνου ήταν συναρπαστικό με ευκαιρίες εκατέρωθεν, ωστόσο έληξε 1-1 και οδηγήθηκε στην παράταση. Μέχρι οι δύο ομάδες να ανασυνταχθούν το πλήθος άρχισε να παραληρεί φωνάζοντας το όνομα του Νέτσερ. Ο νεαρός τότε μέσος Κούλικ είχε κράμπες και δεν μπορούσε να συνεχίσει.
«Τώρα παίζω» είπε ο Νέτσερ και πέρασε μόνος του αλλαγή χωρίς ο τεχνικός Βαϊζβάιλερ να αποκριθεί! Χρειάστηκε μόλις τρία λεπτά για να σκοράρει στο 94’. Αυτό το γκολ χάρισε τον τίτλο στα «πουλάρια» και ο Νέτσερ στον τελευταίο του αγώνα με τη φανέλα της Γκλάντμπαχ έφυγε ως θρύλος.
30/5/1977: Κολωνία – Χέρτα 1-0
Ο τελικός είναι προγραμματισμένος για τις 28 Μαΐου στο Αννόβερο και ο τεχνικός της Κολωνίας, Χένες Βαϊζβάιλερ εκπλήσσει τους πάντες ανακοινώνοντας ότι ο Βόλφγκανγκ Όβερατ θα παίξει βασικός κόντρα στη Χέρτα.
Με 14 χρόνια καριέρας και πάνω από 400 ματς, ο Όβερατ ήταν από τις πιο εμβληματικές φιγούρες των «τράγων», όμως εκείνη την περίοδο βρισκόταν στα τελειώματα της καριέρας του έχοντας μόνο δύο συμμετοχές το τελευταίο δίμηνο πριν τον τελικό.
Πολλοί φοβήθηκαν ότι ο Όβερατ θα εκτεθεί, όμως ο πολύπειρος άσος ήθελε να κλείσει την καριέρα του με τον πιο γλυκό τρόπο. Ο Βαϊζβάιλερ έκανε πράξη τα λεγόμενά του, έριξε στο ματς τον Όβερατ, αλλά ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1 και πήγε στην παράταση (έγινε αλλαγή εκεί ο Οβερατ), όπου το σκορ παρέμεινε ίδιο.
Με βάση τους κανονισμούς εκείνη την εποχή έπρεπε να διεξαχθεί επαναληπτικός σε τρεις ημέρες στο ίδιο γήπεδο, αφού δεν προβλέπονταν η διαδικασία των πέναλτι.
Ο μαέστρος της Κολωνίας ήταν αδύνατο σε τόσο σύντομο διάστημα να βγάλει κι άλλο 90λεπτο, επομένως στις 30 Μαΐου είδε από τον πάγκο τους «τράγους» να κατακτούν το κύπελλο (1-0) με κεφαλιά του Ντίτερ Μίλερ και κατόπιν στους πανηγυρισμούς η απογοήτευσή του ήταν έκδηλη…
1/5/1982: Μπάγερν – Νυρεμβέργη 4-2
Μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές σε τελικό Κυπέλλου σημείωσε το 1982 η Μπάγερν στο βαυαρικό ντέρμπι με τη Νυρεμβέργη.
Οι Φράγκοι προηγήθηκαν με 2-0 στο ημίχρονο, όμως η Μπάγερν το έφερε τούμπα στην επανάληψη με τα γκολ των Ρουμενίγκε, Κλάους, Μπράιτνερ και Ντίτερ Χένες. Ο τελευταίος, μάλιστα, έγινε σύμβολο για τους οπαδούς της Μπάγερν, καθώς συνέχισε να αγωνίζεται με μπανταρισμένο κεφάλι και γεμάτος αίματα έπειτα από μία εναέρια σύγκρουση στο ξεκίνημα της αναμέτρησης.
Μετά το τέλος του αγώνα ο Ρουμενίγκε παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι δεν πίστευε πως η ομάδα του θα έφτανε στην ανατροπή. Εκείνο το ματς είχε διεξαχθεί παρουσία 2.000 αστυνομικών καθώς προγραμματίστηκε την ημέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
23/5/1992: Αννόβερο – Γκλάντμπαχ 0-0 (4-3 στα πέναλτι)
Οχτώ χρόνια μετά το περιβόητο χαμένο πέναλτι του Ματέους στον τελικό με την Μπάγερν, η Γκλάντμπαχ γίνεται η μοναδική ομάδα στα χρονικά του γερμανικού Κυπέλλου που χάνει το τρόπαιο δύο φορές στα πέναλτι.
Βέβαια, το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι ο τίτλος κατέληξε στο Αννόβερο που τότε αγωνιζόταν στη Β’ Κατηγορία. Η Γκλάντμπαχ ήταν το απόλυτο φαβορί, δύο ώρες παιχνιδιού όμως δεν έδωσαν κανένα γκολ και στη ρωσική ρουλέτα ο γκολκίπερ του Αννόβερου, Γεργκ Ζίβερς αναδείχθηκε σε ήρωας αποκρούοντας δύο εκτελέσεις.
Έτσι, οι Σάξονες έγιναν μόλις η δεύτερη ομάδα στην ιστορία του DFB-Pokal, που κατακτά το κύπελλο ενώ δεν αγωνίζεται στην Μπουντεσλίγκα.
