Το ρίσκο με τον Κόβατς
Οι Βαυαροί μας έχουν συνηθίσει σε… μέτρια ξεκινήματα τα τελευταία χρόνια όμως στις περισσότερες περιπτώσεις ανέτρεψαν την κατάσταση, μετρώντας έξι σερί πρωταθλήματα μετά το 2012. Θα καταφέρει αυτή τη φορά ο Νίκο Κόβατς να κάνει ξανά το ίδιο, με την ομάδα του να απέχει πέντε βαθμούς από την κορυφή τη δεδομένη χρονική στιγμή; Η αλήθεια είναι πως με την αγωνιστική ασυνέπεια που παρουσιάζουν οι πρωταθλητές από την αρχή της σεζόν, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους.
Όταν το καλοκαίρι ο νεαρός Κόβατς έφτασε στο Μόναχο ώστε να αντικαταστήσει τον πολύπειρο Γιούπ Χάινκες δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ήταν αντίθετοι στην απόφαση αυτή. Εχει αποδειχθεί άλλωστε σε πάρα πολλές περιπτώσεις ότι ο πάγκος της Μπάγερν είναι ένα «καράβι» που δύσκολα μπορεί να το διαχειριστούν όλοι. Σε αυτή την… παγίδα φαίνεται πως έχει πέσει και ο Κροάτης, με την πίεση στο πρόσωπό του να είναι έντονη από το ξεκίνημα της σεζόν. Πέραν των μέτριων αποτελεσμάτων που έχουν φέρει την ομάδα σε δεινή βαθμολογική θέση, τα παράπονα των ιθυνόντων της ομάδας έχουν να κάνουν και με την εικόνα της στον αγωνιστικό χώρο.
Οδηγός το παρελθόν
Μετά τη διακοπή πάντως, και η πρωτοπόρος Ντόρτμουντ έχει αρχίσει να χάνει την αξιοπιστία της. Αναδείχθηκε ισόπαλη με Αϊντραχτ (1-1) και Χόφενχαϊμ (3-3 αν και προηγήθηκε 3 – 0), γεγονός που δεν της έδωσε τη δυνατότητα να διατηρήσει τη διαφορά με τους διώκτες της σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα. Με 13 ακόμη αγωνιστικές να απομένουν και το μεταξύ τους ντέρμπι στις αρχές Απριλίου να διεξάγεται στο Μόναχο, μόνο χαμένη από χέρι δεν μπορεί να θεωρηθεί η Μπάγερν. Όπως προαναφέραμε άλλωστε, έχει βρεθεί σε πολλές περιπτώσεις με την πλάτη στον τοίχο αλλά είναι στο DNA της το να μην τα παρατάει. Ας δούμε λοιπόν πως έχουν αντιδράσει οι παίκτες της τις προηγούμενες φορές που οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος τους.
Ο Χάινκες την αναγέννησε
Λίγους μήνες μετά την έναρξη της σεζόν 2017-2018 και η ομάδα δεν βγάζει υγεία με τον Κάρλο Αντσελότι στο τιμόνι. Το 3-0 από την Παρί Σεν Ζερμέν για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, με την ομάδα να βρίσκεται στο -5 από την κορυφή του πρωταθλήματος. Η επιστράτευση του πολύπειρου Γιουπ Χάινκες ήταν η… σίγουρη λύση για τη διοίκηση των Βαυαρών. Η ομάδα άρχισε να παίρνει τα πάνω της, κατέκτησε το – έκτο σερί – πρωτάθλημα με διαφορά 21 πόντων από τη δεύτερη Σάλκε ενώ έφτασε και μία ανάσα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (αποκλείστηκε από τη Ρεάλ στα ημιτελικά).
Με «δήμιο» το δικό της παιδί
Πριν από το πρωτάθλημα αυτό, θα πρέπει κάποιος να ανατρέξει στο 2012 για να δει την Μπάγερν να δυσκολεύεται εντός των τειχών. Τότε οι Βαυαροί μονομάχησαν με την (κατέχουσα τα σκήπτρα της πρωταθλήτριας από την προηγούμενη σεζόν ) Ντόρτμουντ και το τέλος του πρωταθλήματος τους βρήκε μακριά από τον τίτλο για δεύτερη διαδοχική αγωνιστική περίοδο. Η τελική διαφορά ήταν στους οκτώ πόντους, ωστόσο το πρωτάθλημα κρίθηκε πέντε αγωνιστικές πριν από το τέλος. Τη Μεγάλη Τετάρτη του 2012, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στο «Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ» με τους γηπεδούχους στο +3. Εχοντας ακόμη τον Γιούργκεν Κλοπ στον πάγκο και τον Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι στην κορυφή της επίθεσης, οι «κιτρινόμαυροι» επιβλήθηκαν 1-0 με γκολ του Πολωνού και ουσιαστικά αγκάλιασαν τον τίτλο εκείνης της αγωνιστικής περιόδου. Ένα μήνα αργότερα μάλιστα, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν στον τελικό του Κυπέλλου με την ομάδα του Χάινκες να χάνει άλλον έναν τίτλο εκείνη τη σεζόν (5-2).
Η χειρότερη των τελευταίων ετών
Λίγους μήνες μετά τη συμμετοχή της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2010 (ηττήθηκε 2-0 από την Ιντερ στη Μαδρίτη), η Μπάγερν μπήκε στην επόμενη Μπουντεσλίγκα ως το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Για το σύνολο του Λουίς Φαν Χάαλ όλα πήγαν… στραβά εκείνη την περίοδο. Όχι μόνο δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει τον τίτλο του φαβορί βάζοντας ακόμη ένα πρωτάθλημα στη συλλογή της, αλλά περιορίστηκε στην τρίτη θέση πίσω από την πρωταθλήτρια Ντόρτμουντ (-10) και τη δεύτερη Λεβερκούζεν (-7). Όλα αυτά μάλιστα παρότι διέθετε την καλύτερη επίθεση της κατηγορίας με 81 γκολ. Στα μέσα Απριλίου η έλευση του Αντριες Γιόνκερ αποτέλεσε την… απέλπιδα προσπάθεια αλλά ούτε με εκείνον άλλαξαν πολλά πράγματα στην εικόνα της ομάδας.
Ένα διπλό της χάρισε τον τίτλο
Τη σεζόν 2009-2010, για μεγάλο διάστημα η μάχη ήταν σκυταλοδρομία μεταξύ της Μπάγερν, της Σάλκε και της Λεβερκούζεν. Η τελευταία ωστόσο στην τελική ευθεία έχασε την επαφή με την κορυφή. Όλα πάντως κρίθηκαν στο ντέρμπι της 29ης αγωνιστικής. Το μεσημέρι της 3ης Απριλίου 2010, οι Βαυαροί φιλοξενήθηκαν από τη Σάλκε στο Γκελσενκίρχεν και δύο γρήγορα γκολ των Ριμπερί και Μίλερ τους έφεραν σε ρόλο οδηγού. Αυτά έκριναν το αποτέλεσμα παρά τη μείωση των «βασιλικών μπλε» και έτσι η Μπάγερν προσπέρασε την αντίπαλό της στην κούρσα του τίτλου βάζοντας θεμέλια για άλλο ένα πρωτάθλημα της ιστορίας της.
Στις λεπτομέρειες
Σε μάχη σώμα με σώμα εξελίχθηκε και η κατάκτηση του τίτλου μία σεζόν νωρίτερα. Με την Μπάγερν του Γιούργκεν Κλίνσμαν να αποτελεί αναμφίβολα το μεγάλο φαβορί πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος, τα πράγματα μόνο έτσι δεν ήταν τελικά. Η – μετέπειτα πρωταθλήτρια – Βόλφσμπουργκ είχε διαφορετική άποψη και με τους Γκραφίτε – Τζέκο στην επίθεση άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε το 5-1 των «λύκων» για την 26η αγωνιστική, με τον Βραζιλιάνο και τον Βόσνιο να πετυχαίνουν από δύο τέρματα. Ο διασυρμός αυτός έφερε τους Βαυαρούς με την πλάτη στον τοίχο προς στιγμήν, αλλά το πρωτάθλημα δεν τέλειωσε εκεί. Συνέχισαν να δίνουν τη μάχη τους οι παίκτες του Κλίνσμαν, επέστρεψαν στην κορυφή αλλά η… γκέλα της προτελευταίας αγωνιστικής (2-2 στην έδρα της Χόφενχαϊμ) αποδείχθηκε μοιραία.
Όπως φαίνεται λοιπόν, σε πολλές περιπτώσεις την τελευταία δεκαετία ο τίτλος της Μπουντεσλίγκα κρίθηκε στο… νήμα, με την Μπάγερν να αποτελεί άλλοτε θετική και άλλοτε αρνητική πρωταγωνίστρια. Όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις και φέτος, αναμένουμε ξανά μία μάχη που θα κριθεί στις λεπτομέρειες μεταξύ Βεστφαλών και Βαυαρών.
