O Μαρσέλο Μπιέλσα, επαναφέρει τη Λιντς στα σαλόνια της Πρέμιερ Λιγκ, μετά από 16 χρόνια!
Ο Μαρσέλο Μπιέλσα είναι μία ιδιοφυία του ποδοσφαίρου, συγκαταλέγεται στους καλύτερους προπονητές του κόσμου και για αρκετούς φίλους του αθλήματος, που δεν μετρούν τις επιτυχίες με τίτλους, είναι ο κορυφαίος των κορυφαίων. Ενας υπέροχος τρελός, μία εκκεντρική προσωπικότητα, με μία ποδοσφαιρική ζωή γεμάτη περιπέτειες και αξιοπερίεργα περιστατικά.
64 ετών σήμερα, βρίσκεται στον πάγκο της Λιντς και χρειάζεται τυπικά ακόμη έναν βαθμό στα δύο εναπομείναντα ματς για να οδηγήσει τα «παγώνια» ξανά στη γη της επαγγελίας.
Ενας γίγαντας σε χειμερία νάρκη, έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια ξυπνάει και επιστρέφει στην Πρέμιερ Λιγκ. Απαντες περιμένουν με ανυπομονησία την επάνοδο της Λιντς στα μεγάλα σαλόνια υπό τις οδηγίες του Μπιέλσα, ο οποίος λατρεύεται πλέον σας ήρωας στο Γιορκσάιρ.
Η διαφορετική αφετηρία
Εκατοντάδες ποδοσφαιρικοί αστέρες της Αργεντινής αντιμετώπισαν την απόλυτη φτώχεια μέχρι να φτάσουν στην κορυφή ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Το ποδόσφαιρο της Αργεντινής έχει αμέτρητες τέτοιου είδους ιστορίες, όμως του Μπιέλσα δεν είναι μία από αυτές.
Η οικογένειά του ήταν εύπορη και είχε σαφώς μεγαλύτερες ανέσεις από τον μέσο όρο των Αργεντινών. Ο παππούς του έγραψε μεγάλο μέρος του διοικητικού νόμου της Αργεντινής. Υπάρχουν δρόμοι που πήραν το όνομά του στο Μπουένος Αϊρες και στη γενέτειρα της οικογένειας Μπιέλσα, στο Ροζάριο.
Ακόμη και σήμερα, δεν μπορεί να ειπωθεί πως η οικογένεια Μπιέλσα έχει σχέση με το ποδόσφαιρο, με εξαίρεση βέβαια τον Μαρσέλο. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, ο αδελφός του, Ραφαέλ, είναι πρώην Υπουργός Εξωτερικών. Η αδερφή του Μαρία υπηρέτησε στην κυβέρνηση και τώρα εργάζεται ως αρχιτέκτονας.
Ο Μαρσέλο λοιπόν δεν μεγάλωσε σε ένα παραδοσιακό ποδοσφαιρικό περιβάλλον. Επίσης, είχε χρήματα, επομένως δεν παρουσιάστηκε ποτέ η ανάγκη να γίνει ποδοσφαιριστής, όπως πολλά φτωχόπαιδα στις γειτονιές του Ροζάριο. Ούτως ή άλλως, όσοι τον θυμούνται να παίζει στη Νιούελς τη δεκαετία του ’70 λένε πως δεν είχε την τεχνική και την ικανότητα, είχε ωστόσο τον ενθουσιασμό. Και κατάφερε τελικά να γίνει συνώνυμο του συλλόγου, ως προπονητής του. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προς τιμήν του η διοίκηση της Νιούελς μετονόμασε το γήπεδο σε «Μαρσέλο Μπιέλσα».
Ο Μπιέλσα σκεφτόταν πάντα μπροστά, κάνοντας σχέδια για το μέλλον. Παρότι έφυγε από το σπίτι του στα 15 για να ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της Νιούελς, πολύ σύντομα συνειδητοποίησε πως δεν πρόκειται να ξεχωρίσει ως επαγγελματίας παίκτης και έτσι κρέμασε τα παπούτσια του μόλις σε ηλικία 25 ετών, έχοντας φορέσει τη φανέλα των «Λεπρών» (παρατσούκλι της Νιούελς) μόλις 25 φορές.
Είχε όμως ιδέες για το πώς θα έπρεπε να παίζεται το παιχνίδι και ήταν πάντα ο πιο σοβαρός ανάμεσα στους συμπαίκτες του. Παράλληλα, ήταν εργατικός και μαζί με έναν συμπαίκτη του διατήρησε περίπτερο για 10 ολόκληρα χρόνια και μάλιστα παρέδιδε ο ίδιος τις εφημερίδες!
Χάρη στις διασυνδέσεις του αδερφού του στο πανεπιστήμιο του Μπουένος Αϊρες, προσελήφθη προπονητής στην ομάδα του πανεπιστημίου και από εκεί άρχισε να γράφει ιστορία.
Φυσικά, η επιστροφή του στο Ροζάριο για την αγαπημένη του Νιούελς ήταν αποτυπωμένη στα αστέρια. Αρχικά, ανέλαβε τα προγράμματα νεαρών παικτών και όποια ηλικιακή ομάδα είχε υπό την ευθύνη του στο τέλος της χρονιάς αναδεικνύονταν πρωταθλήτρια. Πολύ σύντομα του ανατέθηκε ο ρόλος του κυνηγού ταλέντων για τα τμήματα υποδομής και το 1990 ήρθε η στιγμή που ανέλαβε πρώτος προπονητής της μεγάλης ομάδας.
Ο γύρος της Αργεντινής με ένα Fiat
Ο Μπιέλσα φοβόταν τότε να μπει στα αεροπλάνα και έφτασε να κάνει 25.000 χιλιόμετρα σε διάστημα τριών μηνών με ένα Fiat 167 για να βρει υποσχόμενους παίκτες σε ολόκληρη την Αργεντινή! Χώρισε τη χώρα σε 70 τομείς και πραγματικά την όργωσε για να ανακαλύψει νέα ταλέντα συλλέγοντας συμβουλές ακόμη και από τοπικούς εστιάτορες.
Στρατολογώντας παίκτες όπως ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα και ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο έφερε την επανάσταση στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής.
Παρουσίασε μία ομάδα με υψηλά ποσοστά κατοχής, κατέκτησε το πρωτάθλημα δύο σερί χρονιές και προκρίθηκε στο Κοπα Λιμπερταδόρες, φτάνοντας μάλιστα ως τον τελικό, όπου έχασε το τρόπαιο στα πέναλτι από τη Σάο Πάολο.
Πρότυπο οι μέθοδοί του στο Μεξικό
Η φήμη του άρχισε να επεκτείνεται πέρα από τα σύνορα της Αργεντινής και σύντομα ήρθε η πρόκληση του εξωτερικού. Ο άλλοτε τεχνικός της «αλμπισελέστε», Σέσαρ Λουίς Μενότι είχε συστήσει τον Μπιέλσα στην Ατλας του Μεξικού.
Ο Μπιέλσα είχε πει τότε στους ανθρώπους της Ατλας, ότι θα αναλάμβανε την πρώτη ομάδα, με την προϋπόθεση ότι το πρώτο έτος θα ήταν υπεύθυνος μόνο των τμημάτων υποδομής.
Οι μέθοδοι του Μπιέλσα εξελίχθηκαν σε πρότυπο στο Μεξικό και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούνται από ομάδες ή ακαδημίες σε 92 διαφορετικές πόλεις της χώρας! Ο Μπιέλσα πραγματικά έχτισε ένα εργοστάσιο παραγωγής ταλέντων στην Ατλας, προσφέροντας στο μεξικανικό ποδόσφαιρο θρυλικές μορφές, όπως ο Ράφαελ Μάρκες, ο Πάβελ Πάρντο και ο Οσβάλντο Σάντσες.
Το κομμένο δάχτυλο και η γέννηση του «El Loco»
Το 1990 όλοι ανέμεναν το μεγάλο ντέρμπι του Ροζάριο ανάμεσα στη Νιούελς και τη Ροζάριο Σεντράλ.
Πριν το ματς, ο Μπιέλσα πήρε στην άκρη τον νεαρό Φερνάντο Γκαμπόα και τον ρώτησε πόσο ήθελε να κερδίσει το παιχνίδι. Ο νεαρός απάντησε με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά ο Μπιέλσα έκρινε πως η απάντηση του πιτσιρικά δεν ήταν πειστική. Ρώτησε λοιπόν τον Γκάμποα αν θα ήταν διατεθειμένος να κόψει ένα από τα δάχτυλα του χεριού του, εφόσον αυτό εξασφάλιζε τη νίκη για τη Νιούελς.
Ο Γκαμπόα τα έχασε και είπε πως αν είναι για κάθε ντέρμπι να κόβει ένα δάχτυλο τότε σε λίγα χρόνια θα μείνει χωρίς χέρι… Ο Μπιέλσα του εξήγησε πως δεν ένιωσε τη δίψα για τη νίκη στην απάντηση του μικρού. Την επόμενη ημέρα, ο Γκαμπόα πέτυχε το πρώτο γκολ του ντέρμπι και η Νιούελς νίκησε τη Ροζάριο με 4-3.
Την επόμενη σεζόν η Νιούελς συνετρίβη με 6-0 από τη Σαν Λορέντζο στο Κόπα Λιμπερταδόρες. Εκείνο το βράδυ, μια ομάδα 20 σκληροπυρηνικών οπαδών της Νιούελς επισκέφτηκε με άγριες διαθέσεις το σπίτι του Μπιέλσα. Με φωνές και ύβρεις απαιτούσαν από τον Μπιέλσα να βγει έξω. Οταν εμφανίστηκε στην πόρτα, ο Μπιέλσα κρατούσε μια χειροβομβίδα!
«Αν δεν πάρετε δρόμο θα τραβήξω την περόνη», φώναξε ο Μπιέλσα. Από τότε έμεινε για πάντα στην ιστορία ως «Ο Τρελός».
Σε μοναστήρι μετά την εθνική
Ο Μπιέλσα ήταν δεδομένο πως κάποια στιγμή θα αναλάμβανε και την εθνική Αργεντινής. Το έκανε το 1998 έχοντας προηγουμένως θητεύσει στους πάγκους της Αμέρικα και της Βελέζ κερδίζοντας μάλιστα το πρωτάθλημα με τη δεύτερη.
Κάθισε στον πάγκο της «αλμπισελέστε» για έξι ολόκληρα χρόνια. Η Αργεντινή εκείνης της περιόδου ήταν μία ομάδα που πρόσφερε θέαμα και ψυχαγωγία, παίζοντας ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο στην ιστορία της. Της έλειψε όμως το αποτέλεσμα. Απέτυχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και ηττήθηκε στον τελικό του Κόπα Αμέρικα το 2004. Το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα δεν ήταν αρκετό για να διατηρήσει τον Μπιέλσα στο τιμόνι της.
Ο Μπιέλσα το 2004 παραιτήθηκε και πήγε σε μοναστήρι, ζώντας σαν μοναχός για τρεις μήνες, χωρίς τηλέφωνο και τηλεόραση. Εκεί διάβαζε ακατάπαυστα και προσπαθούσε να πνίξει την ενοχή του, την απογοήτευσή του και την αμηχανία του που δεν κατάφερε να οδηγήσει την Αργεντινή σε κάτι μεγαλύτερο από ένα Ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο.
Λίγο αργότερα, αποσύρθηκε στο αγρόκτημά του όπου συνέχισε να ζει μακριά από τα φώτα του ποδοσφαίρου για τρία χρόνια, εξακολούθησε όμως να μελετά το παιχνίδι. Μία μέρα σε μία συνηθισμένη ρουτίνα, όπου έκανε το τζόκινγκ του, συνάντησε έναν άνδρα που τον είχε παρατήσει η γυναίκα του για κάποιον άλλο και του είχε πάρει όλη την περιουσία. Ο Μπιέλσα, παρότι δεν είχε ανάγκη, του πρόσφερε δουλειά στο αγρόκτημα και τον βοήθησε να ξανασταθεί στα πόδια του.
Γενικά, ο Μπιέλσα έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευθύνης. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν ήταν προπονητής στην Αθλέτικ Μπιλμπάο είχε παραδοθεί μόνος του στην αστυνομία έπειτα από μία μικρή λεκτική διαμάχη, που είχε με έναν εργάτη σε μία οικοδομή!
Αλλαξε επίπεδο τη Χιλή
Επειτα από τριετή ενδοσκόπηση ο Μπιέλσα επέστρεψε στους πάγκους, αυτή τη φορά στην εθνική Χιλής το 2007. Το πρώτο πράγμα που έκανε αναλαμβάνοντας τη Χιλή ήταν να επιβλέψει τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας. Το «Χουάν Πίντο Ντουράν» ήταν ένα απαρχαιωμένο αθλητικό κέντρο με κρύο νερό στα ντους, μονά κρεβάτια και παλιές τηλεοράσεις στα δωμάτια των παικτών.
Ο Μπιέλσα απαίτησε από την ομοσπονδία να γίνουν βελτιωτικά έργα στα πρότυπα που απαιτούσε ο ίδιος. Τα κρεβάτια μεγάλωσαν, μπήκαν τηλεοράσεις με οθόνη plasma, ανακαινίστηκαν τα μπάνια, προστέθηκαν επίσης κλιματισμός, θέρμανση, σπα, ένα σύγχρονο γυμναστήριο και ολοκαίνουρια αποδυτήρια. Μέχρι και ειδικό μηχάνημα για το jetlag απέκτησε η ομοσπονδία της Χιλής, προκειμένου τα αστέρια της ομάδας που έρχονται από την Ευρώπη να βελτιώνουν τον ύπνο τους.
Σε όλα αυτά τα έργα, συνέβαλλε και ο ίδιος ο Μπιέλσα από την αμοιβή του στην εθνική ομάδα. Το ίδιο έκανε και κάποια χρόνια αργότερα όντας προπονητής στη Μαρσέιγ, στέλνοντας στη Νιούελς δύο εκατ. δολάρια για να ανακαινίσει το προπονητικό της κέντρο.
Και ενώ η Χιλή απέκτησε σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις εφάμιλλες με αυτές ευρωπαϊκών χωρών, την ίδια στιγμή ο «El Loco» ζούσε σε ένα μικρό τετράγωνο δωμάτιο, με έναν σταυρό πάνω από το κρεβάτι του. Ενα air condition, μία τηλεόραση, ένα ντουλάπι και μία τουαλέτα. Κανονικός Σπαρτιάτης. Εκεί μέσα έζησε για 42 μήνες.
Στα 3,5 χρόνια που ήταν υπεύθυνος για την ομάδα της Χιλής, ο Μπιέλσα δεν μεταμόρφωσε μόνο το «Πίντο Ντουράν» αλλά και τη συλλογική ψυχή ενός ολόκληρου έθνους. Η Χιλή για δεκαετίες διακατέχονταν από ένα σύνδρομο κατωτερότητας και δεν μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια υπερδυνάμεις όπως η Αργεντινή ή η Βραζιλία, ούτε καν ομάδες από το δεύτερο σκαλί όπως η Ουρουγουάη ή η Κολομβία.
Υπό τις οδηγίες του Μπιέλσα η Χιλή έπαιξε στην τελική φάση του Μουντιάλ το 2010 και έχασε από τη Βραζιλία στον γύρο των «16». Τον ερχόμενο χρόνο ο Μπιέλσα αποχώρησε από τον πάγκο της, είχε όμως σπείρει τον καρπό για να έρθουν οι επιτυχίες τα επόμενα χρόνια.
Το 2015 η Χιλή κέρδισε πρώτη φορά στην ιστορία της το Κόπα Αμέρικα και το 2016 επανέλαβε τον ίδιο άθλο. Ο Αλέξις Σάντσες, ο Αρτούρο Βιδάλ και η υπόλοιπη χρυσή γενιά της Χιλής έφτασαν στην κορυφή της Νοτίου Αμερικής μέσα από την έμπνευση, την πίστη, την πειθαρχία και το θάρρος που μετέδωσε ο Μαρσέλο Μπιέλσα.
Ο προπονητής της Χιλής το 2015, Χόρχε Σαμπαόλι, ως γνωστό «τέκνο» του Μπιέλσα έχει ομολογήσει πως χωρίς τον «El Loco», δεν θα είχαν μπει ποτέ οι βάσεις για να γίνει η «Ρόχα» πρωταγωνίστρια.
Spygate
Η ακεραιότητα και η ηθική του Μπιέλσα τέθηκαν υπό αμφισβήτηση τη σεζόν 2018/19 όταν αποκαλύφθηκε ότι έστελνε συνεργάτες του στις προπονήσεις άλλων ομάδων για να κατασκοπεύσουν τους επερχόμενους αντιπάλους της Λιντς.
Οι πρακτικές του Μπιέλσα ουσιαστικά δεν παραβίαζαν κάποιον κανόνα, ωστόσο στη Λιντς επιβλήθηκε πρόστιμο 200.000 λιρών διότι οι συγκεκριμένες πράξεις θεωρήθηκαν unfair προς τους άλλους προπονητές. Το Spygate κορυφώθηκε με μια αξέχαστη συνέντευξη Τύπου, στην οποία ο Μπιέλσα αποκάλυψε αναλυτικά τις μεθόδους του, επισημαίνοντας το επίπεδο λεπτομέρειας στην προετοιμασία κάθε αγώνα.
Παρουσίασε στοιχεία για την εκτεταμένη έρευνα, που έκανε για κάθε αντίπαλο και διερωτήθηκε γιατί αυτό δεν επιτρέπεται στην Αγγλία. Παραδέχθηκε πάντως πως όλη αυτή η κατασκοπεία είναι περισσότερο κομμάτι της δικής του ποδοσφαιρικής εμμονής και δεν επηρεάζει δραματικά την έκβαση των αποτελεσμάτων. Για τον ίδιο ήταν απλά μία συνηθισμένη πρακτική, που εφαρμόζεται κατά κόρον στη Νότια Αμερική, σε αντίθεση με τα ήθη και έθιμα στην Αγγλία.
Ο Μπιέλσα βέβαια δεν έκρυψε ποτέ την εμμονή του για το ποδόσφαιρο και ότι μπορεί να κάνει… ακραίες πράξεις για αυτό. Το 1996 σε μία πτήση με προορισμό την Αγγλία και την τελική φάση του Euro, καθόταν δίπλα στον συμπατριώτη του, Χόρχε Βαλντάνο, τον οποίο είχε ρωτήσει τότε «αν είχε σκεφτεί ποτέ την αυτοκτονία μετά από κάποια ήττα»!
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι ήταν ίσως απλά ένα αποτυχημένο αστείο. Από το μυαλό του Μπιέλσα όμως, που είναι παθολογικά ερωτευμένος με το ποδόσφαιρο, ακόμη και τέτοιες σκέψεις είναι ειλικρινείς…
Fair Play
Παρά τον σάλο που προκλήθηκε στο Νησί από το Spygate, την ίδια χρόνια ο Μπιέλσα και η Λιντς κέρδισαν το FIFA Fair Play Award, στο περιβόητο ματς με την Αστον Βίλα στο Ελαντ Ρόουντ.
Η Λιντς είχε προηγηθεί στο σκορ με ένα γκολ του Κλιχ, τη στιγμή που ο Κοτζιά της Βίλα ήταν τραυματισμένος. Αμέσως μετά ο Μπιέλσα αναψοκοκκινισμένος απαίτησε από τους παίκτες του να αφήσουν τη Βίλα να ισοφαρίσει.
Ο μόνος που προσπάθησε εν μέρει να αντισταθεί ήταν ο Πόντους Γιάνσον. Προφανώς το ερχόμενο καλοκαίρι πωλήθηκε με τον αμυντικό να παραδέχεται πως η αποχώρησή του από τη Λιντς οφειλόταν στις όχι και τόσο… αγαστές σχέσεις του με τον Μπιέλσα.
Ο Mr βίντεο
Ο αστικός μύθος λέει ότι ο Μπιέλσα είναι ο άνθρωπος στον πλανήτη που έχει δει τα περισσότερα παιχνίδια ποδοσφαίρου σε βίντεο. Λέγεται ότι έχει αναπτύξει τη δυνατότητα να παρακολουθεί δύο παιχνίδια ταυτόχρονα σε ξεχωριστές οθόνες.
Οταν παρουσιάστηκε από τη Βελέζ το 1997, έφτασε στη συνέντευξη Τύπου με περισσότερες από 50 κασέτες για να αναφέρει τις παρατηρήσεις του!
20 χρόνια αργότερα, όταν οι διοικούντες τη Λιντς ταξίδεψαν στην Αργεντινή για να εξασφαλίσουν την υπογραφή του, σοκαρίστηκαν όταν έμαθαν πως ο Μπιέλσα είχε παρακολουθήσει όλα τα ματς της Λιντς στο πρωτάθλημα την προηγούμενη σεζόν.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ο Μπιέλσα άρχισε να απαριθμεί όλους τους σχηματισμούς που χρησιμοποίησε η Λιντς και στα 46 παιχνίδια της αγωνιστικής περιόδου, εντυπωσιάζοντας στους ανθρώπους των «παγωνιών».
ΑξΕχαστη Εχει μεΙνει η θητεΙα του για δΥο ημΕρες ως προπονητΗς της ΛΑτσιο.
Στις 6 ΙουλΙου 2016 προσλΗφθηκε απΟ τους λατσιΑλι και δΥο ημΕρες μετΑ παραιτΗθηκε. ΕπΙσημα, ο ΜπΙΕλσα εΙπε πως οι Ανθρωποι της ΛΑτσιο δεν δΕχθηκαν να φΕρουν τους παΙκτες που Ηθελε και Ετσι η συνεργασΙα Εληξε ΑΔοξα πριν καλΑ καλΑ αρχΙσει.
Εξαντλητικές προπονήσεις
Ενας άλλος μύθος λέει ότι ο Μπιέλσα υποχρεώνει τους παίκτες του να τρέχουν μέχρι να κάνουν εμετό! Η αλήθεια είναι πως ο Μπιέλσα αρέσκεται στις σκληρές προπονήσεις και σε αρκετές ομάδες του έχει εμφανιστεί το περιβόητο σύνδρομο «Μπιέλσα Burnout», δηλαδή η πτώση της απόδοσης στο τρίτο μισό της σεζόν, το λεγόμενο «κάψιμο».
Αυτό συνέβη στη Μαρσέιγ, στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, με την οποία πάντως έφτασε ως τον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ (έχασε από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) αλλά και στη Λιντς την περσινή σεζόν, όπου τα «παγώνια» κατέρρευσαν στο φινάλε με συνέπεια να χάσουν την άνοδο.
Η επιρροή του σε Γκουαρδιόλα και Ποκετίνο
Παρά τις παράξενες μεθόδους του και το απαιτητικό στιλ παιχνιδιού που πρεσβεύει, ο Μπιέλσα έχει κερδίσει την αναγνώριση των κορυφαίων. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, για παράδειγμα, λίγο πριν αναλάβει την Μπαρτσελόνα, είχε κάνει ένα ταξίδι στην Αργεντινή για να λάβει συμβουλές από σοφούς του ποδοσφαίρου. Μίλησε με 11-12 άτομα, ένα εξ αυτών ήταν και ο Μπιέλσα.
Ο Γκουαρδιόλα είναι θιασώτης των μεθόδων προπόνησης του Αργεντινού και είναι γνωστό πως το προπονητικό του στιλ έχει επηρεαστεί από τον Μπιέλσα. Σε εκείνο το ιστορικό ταξίδι ο Πεπ, μαζί με τον Μπιέλσα και έναν Ισπανό σκηνοθέτη, έκαναν μπάρμπεκιου για 11 ώρες στο ράντσο του Μπιέλσα στο Ροζάριο. Σε εκείνο το μπάρμπεκιου λέγεται πως ο Μπιέλσα… έσπρωξε τον Γκουαρδιόλα να κάνει το μεγάλο άλμα στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα.
«Ο θαυμασμός μου για τον Μαρσέλο είναι απίστευτος τόσο ως προπονητής όσο και ως άνθρωπος», έχει δηλώσει ο Πεπ προσθέτοντας: «Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να κάνει καλή δουλειά εδώ στην Αγγλία με τη Λιντς. Το ποδόσφαιρο είναι ανοιχτό για διαφορετικά στιλ και διαφορετικές απόψεις. Αν όλοι οι προπονητές έπαιζαν με τον ίδιο τρόπο θα ήταν πραγματικά βαρετό. Το να υπάρχει ο Μπιέλσα στο αγγλικό ποδόσφαιρο, είναι προνόμιο».
Λόγια αναγνώρισης έχουν ειπωθεί και από τον πρώην τεχνικό της Τότεναμ, Μαουρίτσιο Ποκετίνο, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει τον Μπιέλσα δεύτερο πατέρα του. «Η σχέση μου μαζί του ξεκίνησε όταν ήμουν 12 ή 13 ετών. Είναι σπουδαίος προπονητής. Θα τον αγαπώ πάντα γιατί ήταν πολύ σημαντικό άτομο στην καριέρα μου. Ολα τα λόγια μου για αυτόν θα είναι θετικά. Η επιθυμία μου, η ευχή μου και η ελπίδα μου είναι ότι θα αλλάξει την πραγματικότητα της Λιντς και θα τη φέρει στην Πρέμιερ Λιγκ».
Και το έκανε! Μετά από 16 χρόνια φαγούρας, γκρίνιας, εσωστρέφειας και απογοητεύσεων, η Λιντς εμπιστεύτηκε τον σωστό άνθρωπο και επιστρέφει στην Πρέμιερ Λιγκ για να γράψει το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας της με έναν… τρελό στον πάγκο.
