Μόλις 13 μήνες μετά το τέλος της συνεργασίας του με την Τότεναμ, ο Μαουρίσιο Ποτσετίνο επιστρέφει στους πάγκους και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο καθώς συμφώνησε να αναλάβει τη νεόπλουτη Παρί Σ.Ζ.
Σε αυτούς τους 13 μήνες ο Ποτσετίνο αναδείχθηκε σε μήλον της έριδος για πολλές ευρωπαϊκές ομάδες. Μπενφίκα και Μονακό σίγουρα τον προσέγγισαν, ενώ οι φήμες για ενδιαφέρον τόσο της Ρεάλ Μαδρίτης όσο και της Μπαρτσελόνα οργίαζαν.
Ο Αργεντινός τεχνικός ήταν δεδομένο πως ένιωθε έτοιμος να αναλάβει ένα μεγαλύτερο πρότζεκτ από αυτό που έτρεξε σε Σαουθάμπτον και Τότεναμ και μετά την απόλυση του Τόμας Τούχελ, έκρινε πως το τάιμινγκ είναι κατάλληλο για να πει το «ναι» τους Παριζιάνους.
Ηλεκτρικός πάγκος
Σε αυτή την απόφαση σίγουρα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ως ποδοσφαιριστής φόρεσε 2,5 χρόνια τη φανέλα της Παρί Σ.Ζ. Επίσης, έστω κι αν έχουν σκουριάσει με τα χρόνια τα γαλλικά του, έχει ιδέα από τη γλώσσα.
Επομένως, συγκριτικά με το 2013 όταν ανέλαβε τη Σαουθάμπτον χωρίς να ξέρει ούτε λέξη αγγλικά, το εγχείρημά του τώρα σε επίπεδο επικοινωνίας θα είναι πιο εύκολο.
Ο πάγκος όμως της Παρί Σ.Ζ. ασφαλώς δεν είναι μία βόλτα στο πάρκο όπως νομίζουν πολλοί. Ο Τόμας Τούχελ μπορεί να επιβεβαιώσει στον προκάτοχό του ότι η διαχείριση κορυφαίων αστέρων όπως ο Νεϊμάρ και ο Μ’Μπαπέ, μαζί με την πίεση που ασκεί η καταριανή διοίκηση για επιτυχία σε όλα τα μέτωπα συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα, που απαιτεί καντάρια υπομονής.
Ο Τούχελ συγκαταλέγεται στους μοντέρνους Γερμανούς προπονητές, που αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο ως ένα παιχνίδι στο οποίο η ομαδικότητα και η συλλογικότητα είναι η βάση και το ατομικό ταλέντο προσθέτει τις έξτρα πινελιές για να εκπληρωθούν οι στόχοι.
Κατά την περσινή περίοδο η ομάδα ακολούθησε σε μεγάλο ποσοστό το πλάνο του Τούχελ. Εμφάνισε σημαντικό βαθμό ενότητας και παρότι στους «16» βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο μετά το 2-1 του Ντόρτμουντ, ανέτρεψε την κατάσταση στο Παρίσι και κατάφερε να φτάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, μέσω του τουρνουά της Λισαβόνας.
Μάλιστα, στον τελικό λεπτομέρειες έκριναν τον τίτλο υπέρ της Μπάγερν, σε ένα ματς που μέχρι το 1-0 των Βαυαρών, η Παρί στεκόταν ως ίση προς ίση απέναντι στην ομάδα που ισοπέδωσε στο πέρασμά της την Μπαρτσελόνα.
Παρά λοιπόν την απώλεια του τίτλου πέρυσι, κανείς δεν μπορούσε να θεωρήσει τον Τούχελ αποτυχημένο. Ο Γερμανός τεχνικός όμως ποτέ δεν μπόρεσε στην πραγματικότητα να προσαρμοστεί στο σύμπαν της Παρί και οι σχέσεις του με τον αθλητικό διευθυντή Λεονάρντο, έμοιαζαν πάντα αδέξιες.
Πριν τα Χριστούγεννα σε μία συνέντευξή του σε γερμανικό δίκτυο δήλωνε πως στην Παρί νιώθει περισσότερο ως υφυπουργός Αθλητισμού και λιγότερο ως προπονητής.
Ο Τούχελ δεν μάσαγε τα λόγια του, δεν αποστασιοποιούνταν από τα κακώς κείμενα στον παριζιάνικο σύλλογο, δεν δίσταζε να σχολιάζει τις τρέλες του Νεϊμάρ και όλα αυτά όπως αναμένονταν τον έφεραν πιο κοντά στο τέλος…
Ψάχνοντας ισορροπία μεταξύ λάμψης & ουσίας
Το αν θα μπορέσει ο Ποτσετίνο να φέρει βόλτα όλες αυτές τις διαφορετικές τάσεις μέσα στην Παρί βρίσκοντας μία ισορροπία είναι ένα πολύ μεγάλο στοίχημα.
Ο Ποτσετίνο έκανε το όνομά του στην Τότεναμ αναπτύσσοντας παίκτες από την ακαδημία της και χτίζοντας στην ουσία μία ομάδα από την αρχή. Τώρα όμως αναλαμβάνει ένα τελείως διαφορετικό πρότζεκτ, με ποδοσφαιριστές απρόθυμους να μπουν σε καλούπια και βεντέτες όπως ο Νεϊμάρ, που ζουν περισσότερο σαν σταρ του σινεμά και λιγότερο ως επαγγελματίες αθλητές.
ΠολλοI λοιπOν αμφιβAλουν για την απOφαση του ΠοτσετIνο να αναλAβει την ΠαρI, αφοY εκεI ο ρOλος του θα εIναι περισσOτερο διαχειριστικOς και λιγOτερο παραγωγικOς. ΕπIσης, εκ των πραγμAτων θα κληθεI να αντιμετωπIσει καταστAσεις που δεν αφοροYν αυτO καθαυτO το ποδOσφαιρο.
Παράδειγμα η χριστουγεννιάτικη ντίσκο του Νεϊμάρ, ο οποίος λέγεται ότι φιλοξένησε 500 άτομα σε ένα αρχοντικό έξω από το Ρίο Ντε Τζανέιρο για έξι ημέρες, σε μία εποχή που οι συναθροίσεις πολλών ατόμων, μπορεί να εξελιχθούν σε υγειονομική βόμβα λόγω κορονοϊού, ειδικά μάλιστα επιβαρυμένες χώρες όπως η Βραζιλία.
Είναι λοιπόν δυνατόν ένας προπονητής που ζητάει από τους παίκτες του ταπεινότητα, ειλικρίνεια και εργατικό ηθικό να ταιριάξει σε έναν σύλλογο όπως η Παρί, που κάθε φορά που γίνεται αλλαγή ο Νεϊμάρ έρχεται η συντέλεια του κόσμου;
Είναι δυνατόν να κολλήσει σε μία ομάδα που στις συνεντεύξεις Τύπου θα τον ρωτούν για τα πάρτι γενεθλίων των ποδοσφαιριστών του και για το ενδιαφέρον της Παρί για την απόκτηση του Λιονέλ Μέσι ή του Κρίστιαν Ερικσεν ή του Ντέλε Αλι;
Ολα αυτά είναι εύλογα ερωτήματα, που θα κληθεί να απαντήσει ο Ποτσετίνο με τα έργα του και τη στάση του ευρισκόμενος στον πάγκο της Παρί.
Ο Αργεντινός τεχνικός πάντως ζύγισε πολύ καλά τις επιλογές που είχε τους 13 μήνες που προηγήθηκαν. Ηξερε ότι θα μπορούσε να δουλεύει από τα Χριστούγεννα του 2020 αν ήθελε, όμως αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι της αναμονής περιμένοντας μία ευκαιρία, που θα τον εξίταρε.
Ειλικρινής επιλογή
Το διάστημα που μεσολάβησε μετά το τέλος της διαδρομής του στην Τότεναμ και μέχρι να αναλάβει την Παρί ήρθε σε επαφή με πρώην παίκτες που προσπαθούσαν να πάρουν δίπλωμα προπονητικής και τους βοηθούσε.
Είχε αλλεπάλληλες συζητήσεις με τεχνικούς της Αργεντινής. Πήγε στο Κατάρ έπειτα από πρόσκληση της ανώτατης επιτροπής του Παγκόσμιου Κυπέλλου για να παρέχει στήριξη σε ποδοσφαιριστές. Γενικά, συνέχισε να μελετάει το ποδόσφαιρο και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ενώ η βιομηχανία παραμένει η ίδια, το παιχνίδι μετά την πανδημία αλλάζει μορφή.
Ο Ποτσετίνο είναι ένας προπονητής που δεν έχει κανέναν ατζέντη, ούτε κάποιον άνθρωπο να ασχολείται με τις δημόσιες σχέσεις του. Ερχεται σε επαφή απευθείας με τα ΜΜΕ και τους συλλόγους που ενδιαφέρονται να συζητήσουν μαζί του. Κάθε επιλογή του λοιπόν είναι ειλικρινής και γίνεται από καρδιάς.
Ο Ποτσετίνο γνώριζε εκ των προτέρων ότι το περιβάλλον στην Παρί είναι περίπλοκο, ωστόσο διέκρινε μπροστά του μία εργασιακή πρόκληση και τώρα είναι στο χέρι του με τις αμιγώς ποδοσφαιρικές ιδέες του να κάνει για πρώτη φορά τον παριζιάνικο σύλλογο, από τότε που πήρε τα ηνία του το Κατάρ, να φαίνεται συμπαθητικός στο ευρύ κοινό.
